« Poprzednie hasło: BRONIĆ SIĘ | Następne hasło: BRONIENIE SIĘ » |
BRONIENIE (33) sb n
-enie (32); -ęnie (1) MurzHist.
-on- (6), -ón- (4); -on- OrzJan; -ón- Strum, SarnStat; -on- : -ón- Mącz (5 : 2); pierwsze e jasne, końcowe z tekstów nie oznaczających é.
sg | |
---|---|
N | bronieni(e) |
G | bronieniå |
D | bronieniu |
A | bronieni(e) |
L | bronieniu |
sg N bronieni(e) (5), ◊ G bronieniå (15). ◊ D bronieniu (6). ◊ A bronieni(e) (2). ◊ L bronieniu (5).
Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.
bronienie czego (10): MurzHist S; Mącz 338c; o koſzách/ páwęzách/ o dźiáłách y wſzelákiey tákowey ſtrzelbie/ ábo do bronienia/ ábo też ieſli potrzebá do dobywánia miaſt potrzebnych [de pluteis, vineis, tormentis omnis generis vel propugnandae, vel si necesse sit, oppugnandae civitati necessariis Modrz] ModrzBaz 115v; StryjKron 737; OrzJan 29. Cf Wyrażenie.
bronienie czego (3): Syndicus, Vſtáwiony procurator poſpólſtwá którego ku ſpráwowániu rzeczy ych/ ták ku bronieniu yáko y dochodzeniu czego Mącz 437a. Cf Wyrażenie.
bronienie kogo, czego (10): O bronieniu Gránic. Sláchtá winna bronić granic od wſkokow nieprzyiaćielſkich ſwym koſztem UstPraw D3; Mącz 468a; ták iáko Burmiſtrz w Rádzye ma zlecenie pytánia/ y zbieránia podpomożenia/ thákże też vſtaw y práwá bronienia RejPosRozpr c3v; kto śláchectwem ábo możnośćią wiele może/ niech zwierzchność y możność ſwą obráca na bronienie niewinnych á pokornych. [innocentibus et humilibus tuendis Modrz] ModrzBaz 68v, 23v, 96v, 120, 133v; PaprUp I2; ná mieyſcu Bożym záſiada/ ku karániu złych/ á bronieniu niewinnych y pobożnych Phil L3.
bronienie od czego (2): BielKron 339; Stárſzi obráni niech naprzod przyśięgę vcżynią/ że w mieśćie/ w bronieniu od ogniá/ y od káżdey inſzey nieſzeżęśliwey przygody będą wierni y pilni. [se in urbe ab igne et quovis casu infoelici tuenda fideles et diligentes fore Modrz] ModrzBaz 84.
Synonimy: 1. obrona; 1.a. omowa; 2. opiekuństwo, szczycenie; 3. zakazanie.
Cf BRONIĆ
KK