1.
CELNY (24) ai
c- (23), cz- (1) FalZioł [możliwa też lekcja „czelny”].
Prawdopodobnie e jasne (tak Cn).
comp i sup (15 + 6) (nå)celni(e)jszy.
Fleksja
| sg |
| m | N | nåcelniejszy |
f | N | nåcelniejszå |
n | N | celniejsz(e), nåcelniejsz(e) |
| G | celniejsz(e)go |
G | |
G | |
| A | nåcelniejsz(e)go, nåcelniejszy |
A | celniejszą |
A | |
| I | nåcelniejszym |
I | |
I | |
| pl |
| N |
m pers |
celniejszy, celniejsi |
| subst |
celniejsz(e |
| G |
celniejszych |
| D |
celniejszym |
| A |
subst |
celn(e), celniejsz(e) |
| I |
m |
celn(e)mi, celniejsz(e)mi, celniejszymi |
| f |
celn(e)mi |
sg m N nåcelniejszy (1). ◊ G celniejsz(e)go (1). ◊ A nåcelniejsz(e)go (1), nåcelniejszy (1). ◊ I nåcelniejszym (1). ◊ f N nåcelniejszå (1). ◊ A celniejszą (2). ◊ n N celniejsz(e), nåcelniejsz(e) (2). ◊ pl N m pers celniejszy (1), celniejsi (1) GórnRozm (1 :1). subst celniejsz(e) (1). ◊ G celniejszych (3). ◊ D celniejszym (1). ◊ A subst celn(e), celniejsz(e) (3). ◊I m celn(e)mi, celniejsz(e)mi (2) FalZioł, GórnRozm, celniejszymi (1) GroicPorz. f celn(e)mi (1).
Składnia sup: nacelniejszy z kogo (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
Przymiotnik od „ceł”: przedni, wybitny, znaczny, wyborny, doskonały;
apprimus, eminentissimus, optimae notae, potissimus, praecellentissimus, praecipuus, praepositus, primae notae, primanus, primarius, primiceps, primus, princeps, principalis, ultimus Cn [przeważnie w comp i sup] (24):
Na ſądzie nie ſiaday, ani ſie pozyway/ z pany wielkiemi, y też z ludzmi czelnemi FalZioł V 52v;
A nye lepſſyć też ewángeliſtowye byli/ z ktorych nacelnyeyſſy Yan S. piſſe. KromRozm I C3v;
KuczbKat 125,
315;
Godnośći nie pátrzono ni ná ſzáty celne. StryjWjaz C;
SkarJedn 109;
Piotrá vcżynił Chryſtus kśiążęćiem wſzytkich Apoſztołow [!]: áby kośćioł miał iednego nacelnieyſzego Chryſtuſowego námieſtniká SkarŻyw 337,
[407];
Nie ſámego to Ianá tylko/ ále wſzytkich Apoſtołow celnieyſze wyznánie NiemObr 96;
Iákoż by tu byłá prawdźiwa Wolność/ nie potrzebowaliby celnieyſzy ludźie w Polſcze ták wiele páchołkow zá ſobą y przed ſobą GórnRozm A4v;
Z tych głownych cnot/ ine cnoty náſtępuią/ y iáko ſłużebnice za temi celnemi cnotámi idą. GórnRozm L2v;
A celnieyśi Philozophowie prżekłádáią władzą iednego/ nád ine wſzyſtkie ſpoſoby Rzeczypoſpolitey GórnRozm M4,
A2v;
Natym ziezdzie co celnieysze osoby tebyły ActReg 49,
64;
Phil K2,
Q4;
Więc rzekł Piłat do celnieyſzych kápłanow LatHar 722,
245.W charakterystycznych połączeniach: z wyrazami oznaczającymi ludzi (13), pojęcia (8), przedmiot konkretny (1); co celniejszy (5).
Szeregi: »celny a przedni« (
1):
A Hiſtoria iż ieſt [...] nacelnieyſzym/ á naprzednieyſzym żywotá ludzkiego ſkárbem StryjKron A.»celny i własny« (1): A wſzákże celnieyſze y właſnieyſze Duchá S. ſkutki Prorok wylicża KuczbKat 70.
»celny i zacny« (1): Bo mánná byłá tylko figurá tego naſwiętſzego Sákrámentu/ ácz nacelnieyſza y nazacnieyſza WujNT 330.
a. W funkcji rzeczownika [w comp] (2): GroicPorz b4v; także też Rzeczpoſpolit: [...] mnieyſze pocznie niewolić/ rowność wykorżęni/ a celnieyſzym popuśći wodze GórnRozm M4v.
Synonimy: cudowny, czelny, cześny, dostojny, przedni, wyborny, zacny, znaczny.
KW