« Poprzednie hasło: DOSTOJNOŚĆ | Następne hasło: DOSTRASZYĆ » |
DOSTOJNY (196) ai
dostojny (155), dostojen (41); dostojen GrabowSet; dostojny : dostojen OpecŻyw (37 : 34), KrowObr (2 : 1), HistRzym (2 : 2), BudNT (3 : 3).
dó- [czechizm] (38), do- (36); do- Mącz (3); dó- : do- OpecŻyw (38 : 33); drugie o zawsze jasne.
comp i sup (25+13) -dostojniejszy; -ejszy (5), -(e)jszy (33). ◊ sup nå- (12), n(a)j- (1) PatKaz II; ~ nå- (6), n(a)- (7).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | dostojny, (nå)dostojniejszy, dostojen | f | N | dostojna, dostojniejsza, dostojnå, dostojniejszå, dostojn(a), dostojniejsz(a) | n | N | dostojno, dostojné, dostojniejszé |
G | dostojnégo, nådostojniejszego | G | dostojn(e)j, dostojné | G | dostojnégo | |||
D | dostojn(e)mu | D | dostojné | D | dostojn(e)mu | |||
A | dostojny, (nå)dostojniejszy, dostojnégo, dostojniejszégo | A | dostojńą, nådostojniejszą | A | dostojné | |||
I | dostojnym, dostojniejszym | I | dostojną, (nå)dostojniejszą | I | dostojnym | |||
L | dostojnym | L | L | dostojnym | ||||
V | dostojny, dostojniejszy | V | dostojnå, nådostojniejszå | V | dostojn(e) |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | dostojni, dostojni(e)jszy |
subst | dostojn(e) | |
G | dostojnych | |
D | dostojnym | |
A | m pers | dostojn(e) |
subst | dostojné | |
L | dostojnych | |
inne formy | ||
pl I - dostojnymi, dostojniejszymi |
sg m N dostojny, (nå)dostojniejszy (32), dostojen (21); ~ (attrib) dostojny (9); ~ (praed) dostojny (23), dostojen (21); dostojny BierRaj, PatKaz III, BartBydg (2), FalZioł, RejPs, RejKup, Leop, Mącz (3), RejPos (8), BudNT, SkarŻyw, ArtKanc, LatHar (4), SkarKaz; dostojen BudNT (3), GrabowSet; dostojny : dostojen OpecŻyw (4 : 16), HistRzym (1 : 1). ◊ G dostojnégo, nådostojniejszego (5); -égo (1), -(e)go (4). ◊ D dostojn(e)mu (1). ◊ A dostojny, (nå)dostojniejszy (6), dostojnégo, dostojniejszégo (4); -égo (3), -(e)go (1). ◊ I dostojnym, dostojniejszym (7). ◊ L dostojnym (2). ◊ V dostojny, dostojniejszy (3). ◊ f N dostojna, dostojniejsza (16), dostojnå, dostojniejszå (10), dostojn(a), dostojniejsz(a) (8); ~ (attrib) -å (6), -(a) (2); ~ (praed) -å (4), -a (16), -(a) (6); -å March1, KrowObr, ArtKanc; -a HistRzym; -å : -a OpecŻyw (1 : 15). ◊ G dostojn(e)j (11), dostojné (2) OpecŻyw. ◊ D dostojné (1). ◊ A dostojńą, nådostojniejszą (11). ◊ I dostojną, (nå)dostojniejszą (5). ◊ V dostojnå, nådostojniejszå (6); -å (4), -(a) (2). ◊ n N dostojno (4), dostojné, dostojniejszé (3); -é (2), -(e) (1); (attrib) -é (2); ~ (praed) -o (4), -(e) (1); -o OpecŻyw (4). ◊ G dostojnégo (3) -égo (1), -(e)go (2). ◊ D dostojn(e)mu (1). ◊ A dostojné (2); -é (1), -(e) (1). ◊ I dostojnym (1). ◊ L dostojnym (1). ◊ V dostojn(e) (3). ◊ pl N m pers dostojni, dostojni(e)jszy (13). subst dostojn(e) (1). ◊ G dostojnych (4). ◊ D dostojnym (1). ◊ A m pers dostojn(e) (4). subst dostojné (1). ◊ I dostojnymi, dostojniejszymi (2). ◊ L dostojnych (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII(XVIII) w.
W przeciwstawieniu: »dostojniejszy ... podlejszy« (2): BielKron 429v; Bo Melchiſedech był ſtárſzy/ á drugi/ to ieſt Aaron/ był młodſzy. Ieden doſtoynieyſzy/ drugi podleyſzy. SkarKaz 156a.
W charakterystycznych połączeniach: dostojny (-a) anioł, apostoł (3), matka (2), pani, święty (5).
»matuchna dostojna« = o Matce Bożej (1): Roſkázál poty pán Iezus aby oſtatki matuchnie dóſtoyné donieſiony/ ij ſtalo ſie. OpecŻyw 38v.
»dostojny, szczęsny« (2): OpecŻyw 6v; O ſwięta to doſtoyna ſzcżęſna máć/ Która mu ſwoy pokarm będzie dawáć BielKron 135.
»dostojny (a) święty« [szyk 1 : 1] (2): BielKron 135; A ták y to ktemu ſłyſząc thę hiſtorię w thym doſtoynym á ſwiętym Apoſtole Páńſkim o Mácieiu s. [...] rozważał to ſobie/ á vmnażał w ſobie záwżdy ſtateczną wiárę o tym Pánie ſwoim. RejPos 289v.
»dostojna świątość« [szyk 4 : 1] (5): tym ták doſtoynym ſwiątoſciam/ ktore nam ſą ſwiadectwy á widomemi znáki/ nie widomey łáſki/ nic vbliżáć nie będzyemy. RejPos 88v, 94v marg; KarnNap D4; GrabowSet 03; y dałći tę nadoſtoynieyſzą świątość zá ofiárę odkupienia LatHar 678.
»mocniejszy i dostojniejszy« (1): Slończe. Miedzy planetami ieſt iako pan. Bo w ſwiatloſci y wmoczy: nad inne ieſt mocznieyſzy y doſthoynieyſzy. FalZioł V 51.
»święty i (a) dostojny« [szyk 3 : 2] (5): A tak wty dóſtoyné dnij ij ſwięte mámy ſie radowatz z zbawieniá naſſégo OpecŻyw 22, 91; O błogoſłáwionaſz to látoroſl/ ktora wyroſcie s tey ták ſwiętey á doſtoyney máćice RejPos 61, 338; Tu pilnie bácżyć mamy/ kto ten chwálebny á święty y doſtoyny ſtan y Sákráment Małżeńſtwá świętego poſtánowił? WerKaz 281.
»więtszy i dostojniejszy« (1): ale w tym vkazál żywot bogomyſlny bytz więtſſy ij dóſtoynieyſſy nad żywot prátzowity. OpecŻyw 60v.
dostojny czego (29): March1 Wiet Av; Porozumiáwſſy ijże za to dóſtoien potępieniá wiecżnégo [...] pokutą przywiedziony/ przynioſl żydom pieniądze/ za ktoré iezuſa im przedál OpecŻyw 118, 5, 5v, 6v, 115, 179v (8); PatKaz III 98, 117; vczynki złych będą prożne y też bez zapłaty bo oni ſą doſtoyni wieczney męki. WróbŻołt B2; W wiedź tu cżłowieká Bożego/ ktory doſtoyny ieſt kroleſtwá niebieſkiego HistRzym 124, 18v; tem ſię rozumie być pocżeſznieyſzym/ zacnieyſzym/ y káżdego vrzędu doſtoynieyſzym. [clariorem ac quovis honore digniorem] ModrzBaz 51; GrabowSet B3. Cf Wyrażenie.
cum inf (23): Iá nędzny wſſego ludu nizſſy/ nie ieſtem dóſtoien poruſſytz tako ſwiętégo dziewitztwa OpecŻyw 5v; Pozdrowion bądz nádroſſy krzyżu ſwięty/ ktorys był doſtoien noſitz krola niebieſkiego OpecŻyw 158, 120, 121v, 144, 158, 183v (9); PatKaz II 37v [2 r.], 47v; duch ſzwyąty tak yą napelnyl yſz doſtoyna byla począcz otrzymawſzy czeſzcz panyenſką PatKaz III 96v; tak nam racz miły panie vzyczyc takiego zywota: iako bychmy na on czas byli doſtoyni wſtępić na onę gorę RejPs 35; vznawſſy ſwięte ymię twoie ſtali bychmy ſie doſtoyni vzywac wiecznych czaſow ſtobą ktory zywieſz bez konca aſz do wiekow. RejPs 54, 37, 160; Nie ieſtes doſtoyna kapłańſtwa pozywać [Non es digna sacerdotio fungi PF IX 141] HistAl D4v; HistRzym 79v; iuż nie ieſtem doſtoien zwáć ſię ſynem twym [Iam non sum dignus vocari filius tuus] BudNT Luc 15/19 [idem 15/21], Luc 15/21, 20/35, Act 13/25.
Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym z zapowiednikiem: tego (3); aby (16), czego (1)] (17): a nacżyiey by ſie láſce pokázala latoroſl ij kwiat/ ten ieſt doſtoien/ aby iemu dziewitza Maria dána byla ku manżelſtwu. OpecŻyw 4; Panie nie ieſtem dóſtoien abys wſſedl w dom móy [Domine non sum dignus, ut intres sub tectum meum Vulg Matth 8/8] OpecŻyw 42v [przekład tego samego tekstu SkarŻyw 36, LatHar 103, 190, 220, 246]; To mowił ijż niebyli dóſtoyni/ tego cżego żądali OpecŻyw 51v, 5, 7v, 133v, 179v, 179v (11); SkarŻyw 36; LatHar 103, 190, 220, 246.
»dostojny karania« (1): Reprehensibilis, dostoyny karanya. BartBydg 131.
»dostojny łaski« [szyk 1 : 1] (2): To panna vcżynila/ bo ſie ſpowiedala/ ijż takowé laſki doſtoyna niebyla/ ktorą od boga wzięla OpecŻyw 178v; HistRzym 54.
»dostojny śmierci« [szyk 6 : 1] (7): Dlátego panie Pilácie podlug tey żaloby ij ſkargi/ ieſt doſtoien ſmierci. OpecŻyw 120v, 115v, 117, 118, 118v, 130; bo tak mouy ſzwyąty Grzegorz tele razow ſzmyerczy prelaczy ſą doſthoyny acz nycz złego ſamy nyeczynyą yele zlych przykładow ſwym poddanym czynycz ukazuyą PatKaz III 148v.
Synonimy: 1. chwalebny, godny, poczciwy, poczesny, szanowny, zacny; 3. słuszny.
Cf NIEDOSTOJNY
JW