POCZESNY (38) ai
poczesny (34), poczeszny (2), poczestny (2); poczeszny SarnUzn; poczesny: poczeszny: poczestny HistRzym (6:–:2), ModrzBaz (2:1).
o oraz e jasne.
comp pocześni(e)jszy (4).
Fleksja
sg |
m | N | poczesny, pocześni(e)jszy |
f | N | poczesnå |
n | N | |
G | poczesn(e)go |
G | poczesn(e)j |
G | poczesn(e)go |
A | poczesny |
A | poczesną |
A | poczesn(e) |
I | poczeszni(e)jszym |
I | |
I | |
L | |
L | |
L | poczesnym |
pl |
N |
m pers |
pocześni |
G |
poczesnych |
D |
poczesnym |
A |
m pers |
poczestn(e) |
subst |
poczesn(e) |
I |
m |
poczesnymi, pocześni(e)jszymi, pocześni(e)jsz(e)mi |
sg m N poczesny, pocześni(e)jszy (11). ◊ [G poczesn(e)go.] ◊ A poczesny (2). ◊ I poczeszni(e)jszym (1). ◊ f N poczesnå (5). ◊ G poczesn(e)j (1). ◊ A poczesną (2). ◊ n G poczesn(e)go (1). ◊ A poczesn(e) (1). ◊ L poczesnym (3). ◊ pl N m pers pocześni (1). ◊ G poczesnych (2). ◊ D poczesnym (2). ◊ A pl m pers poczestn(e) (1). subst poczesn(e) (2). ◊ I m poczesnymi, pocześni(e)jszymi ModrzBaz (2), pocześni(e)jsz(e)mi (1) BierEz.
Sł stp: poczesny, poczestny, Cn: poczesny, Linde XVI – XVIII w.: poczesny, poczestny, poczęstny.
1.
Godny szacunku, otoczony czcią;
honestus Modrz, Calag, Cn; honoratus Mącz, Modrz; gravis, honorabilis Mącz; honorarius, honorificus, honorus, perhonorificus Cn (20):
a.
O ludziach; też: pełen zalet (18):
BierEz M2v,
O2;
[Ligurgus] Wielką cżeſć kazał cżynić niebogatim albo mocnym, ale ſtarim ludziem á pocżeſnym. BielŻyw 27,
15;
Honorabilis [...], Vczćiwy poczeſny/ to yeſt godny czci. Mącz 157d,
149b,
157d;
niekthore Kſiążę Burguńſkie/ poſlał posły pocżeſtne ku ktolewnie [!]/ żądáiąc ſie znią ſlubić. HistRzym 33;
ModrzBaz 51,
141v;
Calag 145a.
poczesny czym (1): Był też Krol Appollon wielkiey mądrośći/ á ſwym dworſtwem bárzo pocżeſny HistRzym 9.
W połączeniach szeregowych (4): Cżlowiek [któremu panuje planeta Jowisz] bywa ſprawiedliwy/ pocżeſny/ prawdziwy/ laskawy/ ſwiebodny, wierny/ pokorny/ miloſiemy/ ſromiezliwy/ przijemny każdemu miły/ wyſokiey myſli. FalZioł V 51; BierRozm 14; HistRzym 22v; Wiele ich ieſt/ ktorym ſię zda iákoby niebyli pocżeſnymi/ ieſliby ſie im łáńcuch nieświećił ná ſzyi/ ktory im kto drożſzy ma/ [...] tem ſię rozumie być pocżeſznieyſzym/ zacnieyſzym/ y káżdego vrzędu doſtoynieyſzym. ModrzBaz 51.
Szereg: »poczesny a mądry (a. rozumny)« (2): ktoré [rady] owſzeyki w Pychu a w Swewoli [tak nazwanych osobach] nienáydźie/ acżkoli ſie widzą pocżeſnij a rozumni. ForCnR E2v; HistRzym 23. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]
b.
O abstraktach (2):
W połączeniu szeregowym (1): Lecż Kośćioł S. Rzymſki/ ácż wſzytki ſwoie Cerymonie ma/ wielce pocżeſne/ wſpániáłe/ vtćiwe/ y ludzkiey poćieſze y potrzebie ſłużące: [...] wſzákże [...] SkarJedn 371.
Iron. (1):
W połączeniu szeregowym (1): lepiey nákoniec dyabeł wierzył y wyznawał w Ewányeliey á niżeli ći ktorzy to wyznánie dawne dzierżą. Ták piękna/ łágodna/ zgodna/ vcżćiwa y pocżeſzna to ieſt náuká y wiárá tych Nowowierkow. SarnUzn G8.
2. Wyrażający szacunek; w funkcji rzeczownika: »poczesna« = poczęstunek (1): á on więcey cżynił dla tego/ żeby gratis w goſpodźie káżdey wypił pocżeſną od káżdego/ że moy miły śláchćić lepiey ſię vracżył pełnymi bez pieniędzy/ niż drugi co w rzędźie śiedząc kopę w mieſzku ma WerGośc 223.
3. Uczciwy; obyczajny (3): BierRozm 19; ná pokłádźinach Nowożenia ma obiáwić ieſli iuż doſyć vcżynił temu o co ſie záwiodł/ tedy będą wſzyſcy ſpiewáć nie bárzo pocżeſne pieśni. BielKron 465; Bo który ſługá Pánu ieſt pomocą do cżći/ [...] do pocżeſnego nábyćia máiętnośći/ [...] tám ma Pan o nim wiedźieć/ [...] y wychowanie dobre dáć powinien/ iáko iedney podporze ſwoiey GostGosp 155.
4.
Chlubny, zaszczytny (1):
Wyrażenie: »sława poczesna« (1): Przetoż y ty Páni miła/ Byś śię bárdzo niekwápiłá: Chćieć áby tácy ſłużyli/ ktorzyby podobni byli. Chceſzli v mężá być wdzięcżną/ Sławę záchowáć pocżeſną: Przez ktorey ty niemożeſz żyć/ Ieſli chceſz dobrą żoną być. BierEz B4v.
5.
Wskazujący na wysoką pozycję społeczną (9):
iedźmy tám gdzie ćiáło iego przywieźiono/ á vcżyniemy iemu pogrzeb pocżeſny HistRzym 33,
33.
Wyrażenia: »poczesne miejsce« [
szyk 1:
1] (
2):
Ieſli záſtołem niſko/ w kąćie gdzie vśiędzie/ To ſie gniewa [...]. Przeto ſie więc goſpodarz z ſadzánia wymawia/ Iż káżda ná ſwym mieyſcu pocżeſnym przeſtawa. BielRozm 25;
miłość vmárłemu pokázuiemy/ gdy ie [ciało] ná pocżeſnym y nabożnym mieyſcu chowamy SkarKaz 386a.
»poczesna(-e) szata, odzienie« (2:2): Mącz 420a, 456d; Otho iáko kraſny ieſth [książę] á możny y przyiemny. Słudzy iego wſzyſcy ſą w pocżeſnym odzieniu. HistRzym 52, 130v; [Volck 665].
Szereg: »uczciwy, (a) poczesny« (2): Toga, Oſobliwy Xtałt ſzáty był v Rzimiánów/ długa vczćiwa á poczeſna ſzátá. Mącz 456d, 420a.
a. Ubrany w szatę wskazującą na wysoką pozycję społeczną (1): Mulier stolata, Biała głowá poczeſna/ ſpaniła. Mącz 420a.
6.
Urodziwy;
honestus, liberalis Mącz (4):
Nie wſzyſcy ktorzi ſą cudni/ Záwſze bywáią rozumni: Będzieć pocżeſną poſtáwá/ Ale wnątrz nie dobra ſpráwá. BierEz I;
OpecŻywList C;
Honestus, Poczeſny/ piękny/ wdzięczney oſoby. Mącz 157d,
191a.
[Szereg: »poczesny i spaniały«: Ille erat honeſta facie et liberali. On był oblicza pocżeſnego y ſpániáłego. TerentMatKęt E5, A5v.]
7.
[Darowany, ofiarowany:
Zestawienie: »poczesny owies« = rodzaj czynszu składanego na podarunek okolicznościowy dla pana [szyk zmienny]: Ex laneo 1 virgis 5 [...] przydzie census mc. 1/20 [...], wyjąwszy jeszcze godny i poczesny owies LustrSand 68, 68, 69, 70, 71.
α. W funkcji rzeczownika: »poczesne« = rodzaj czynszu składanego na podarunek okolicznościowy dla pana; honor, honorarium Cn: II grossos ad festum Natalis Domini ratione honorantiae, alias poczesne, de quolibet manso WizytGn 1511–12 376, 375, 378, 1563 660, 661, 662; Item z przyrobków płacą wszyscy pro anno gr 28, poczesnego gr 11/4 1/2 LustrKrak I 164, 147, 163, 173.]
Synonimy: 1. cnotliwy, poczciwy, poważny, szanowany, wspaniały; 3. obyczajny, poczciwy, uczciwy; 5. wysoki; 6. cudny, piękny, wdzięczny; 7. darowany, ofiarowany.
Cf NIEPOCZESNY
AW, ZCh