« Poprzednie hasło: CHARAKTER | Następne hasło: CHARCHAŁA » |
CHARCHAĆ (27) vb impf
charchać (20), charkać (7); charchać Mącz (4), SienLek (15), KlonWor; charkać FalZioł (5), Calep (2).
chår- (15), char- (5); chår- KlonWor; chår- : char- Mącz (2 : 2), SienLek (12 : 3); drugie a jasne.
inf | chårchać | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | |||
1 | chårchåm | ||
3 | chårchå |
fut | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | m | chårchać będziesz |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | chårchåj |
inf chårchać (3). ◊ praes 1 sg chårchåm (4). ◊ 3 sg chårchå (3). ◊ fut 2 sg m chårchać będziesz (1). ◊ imp 2 sg chårchåj (5). ◊ part praes act chårchając (6).
Sł stp: charchać, Cn s.v. chracham, Linde XVI i XVIII w.
charchać co [= czym] (3): álbo koźie mleko ćiepło charchay. SienLek 75v; Tákże Izop w ocćie warzony/ gdy go charcha ten co śliniogorz ćierpi/ łatwie go pozbędźie SienLek 82, 73.
charchać czym (4): á onę iuchę biorąc wvſtá/ ma nią charcháć SienLek 72v; zábieżeć themu trzebá krwie puſzczánim [...] á mlekiem ćiepłym charcháć. SienLek 80v, 40v, 61v.
charchać czym (1): Ma mocz kaſzel vſmierzać/ charkanie wywodzi/ tho ieſth cżym cżłowiek charka, flegmą FalZioł I 69c.
»charkać i plwać« (1): wycżiſciſz płucza charkaiącz y płuiącz. FalZioł I 116b.
Synonimy: 1. gargaryzować, glegotać; 2. krztusić się.
Formacja pochodna: odcharchać.
Cf CHARKANIE
KW