CHOD (81) sb m
chód, chod-.
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
chód |
|
G |
chodu |
chodów |
D |
chodowi |
|
A |
chód |
chody |
I |
chodem |
|
L |
chodzie, chodu |
|
sg N chód (22). ◊ G chodu (38). ◊ D chodowi (1). ◊ A chód (6). ◊ I chodem (5); -em (1), -(e)m (4). ◊ L chodzie (6), chodu [w rymie] (1) PaprPan. ◊ pl G chodów (1). ◊ A chody (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI ‒ XVIII w.
1.
Chodzenie, stawianie kroków, krok, sposób chodzenia;
incessus Mącz, Calag, Cn; gradus Mącz, Calag; gressus, itus Mącz, Calag, Cn; ambulatio, gressio, ingressus Cn (75):
Poglądáy nábożná duſſo/ iako leguchno ijdzie chodem ſpratzowany OpecŻyw 49;
FalZioł I 26b,
IV 4b;
Bowiem tam ieſth przegub ku chodowi barzo potrzebny GlabGad F3,
D4v;
HistAl I2;
BielKron 400;
Incessus citus, Prętki chód. Mącz 53a;
Murcati gressus, Boyáźliwy chód/ Mácánie nogámi áby gdzie nie tráfił ná tákie żelázo. Mącz 238a;
Gradus testudineus, Ták ochotny chót yáko żołwiów/ leniwy zwłaſzczá. Mącz 452d,
44b [2 r.],
104b,
147c,
d,
149d (
13);
á przed ſpánim ſye trzebá trudźić/ bądź chodem/ álbo iázdą/ álbo czymkolwiek inym SienLek 125,
174v,
191;
GórnDworz G2,
V7v;
HistRzym 41v,
78v;
BudBib Eccli 19/27;
BiałKaz C;
ModrzBaz 36,
84v,
110;
Chod. Gradus. Incessus. Calag 213b;
twóy chód oglądáli Nieprzyiaćiele náſzy KochPs 98,
202;
Więc miłe śieſtrzycżki podźmy [...]. Będźiemy tám miáły chodu Do ſamego ſłońcá wſchodu. MWilkHist G4,
Gv;
KochFr 82;
BielRozm 26;
Calep 365a;
Gdy z ćiemnych mieyſc od Charonowéy wody Szedł/ zkąd wrot nie był/ ztąd vczynił chody GórnTroas 50,
35.Zwrot: »znać, poznan po chodzie« [szyk zmienny] (2 : 1): Takież y po chodzie cżłowiek może być poznan, też z daleka GlabGad P7v; BielSat N4v; TAkći powiem wronámi to karmiono z młodu/ Wſzák to znáć po poſtáwie bá znáć y po chodu PaprPan F.
Wyrażenia: »chod mający« =
umiejący chodzić (
1):
yſch Barbarką paſzerbyczą ſwoyą dzyeweczką kraſcha yuſch chod y mową dobra mayacza, nozem wnoczi theſz wgardlo zaklola LibMal 1544/83v.»żołwiowy chod« (1): Testudineum istum tibi ego grandibo gradum, Chcęć tego twego żołwiowego chodn [!] przimnożic. Mącz 148c.
W przen (1): Chod moy wyproſtuy w ſłowie twoim/ á niecháy nádemną żadna złość nie pánuie. BibRadz Ps 118/133.
a.
Sposób oznaczania odległości (27):
nie maią drog ani przewozow tylko dziennem chodem ſwe mile mierzą. MiechGlab 23.w G sg (26): LibLeg 9/50v; Potym odeſzli z Bethel/ á ieſzcze było máło nie milá chodu do Efraty/ tedy Rachel porodźiłá BibRadz Gen 35/16; Tedy ſię wroćili do Ieruzálem od gory ktorą zową Oliwną/ co ieſt bliſko Ieruzálem/ thák dáleko iákoby Szabath chodu [Sabbati habens iter]. (marg) To ieſt/ ná dwu tyſiącu krokow. (–) BibRadz Act 1/12, Ion 3/3; W tym theż [Dámá]ſzku byłá Iudea zyemiá Zydowſka od Ieruzálem cżterzy dni chodu BielKron 3; Do Mechy ktore ieſt w fortunney Arábiey drogi ieſt przez cżternaśćie dni chodu. BielKron 264, 55, 222v, 229, 263, 264v (18); s tąd zá trzy dni chodu ieſt do Targowiſká Miáſthá Wołoſkiego BielSpr 58v; Bo gdym ſzedł zkráiny (Arámſkiey) vmárłá v mnie Rachel w ziemi Kánááńſkiey wdrodze/ gdy ieſzcże milá ziemie chodu do Efraty (byłá) BudBib Gen 48/7, 1.Mach 5/24; HistHel C3.
2.
Bieg;
cursus Mącz (2):
a. Obieg, krążenie (1): Multivagus lunae cursus, Rozmáyity chód Xieżycowy [!]. Mącz 236c.
b. Zawody sportowe (1): Dromos, Latine cursus, Biég/ Chód też mieyſce zawodu. Mącz [95]b.
3. Korytarz, przejście, ścieżka; cuniculus, pergula, via Mącz (4): Cuniculus [...]. Chód álbo rów pod ziemią tayemny/ Sámołówká. Mącz 72b; Cuniculosus, Pełny chodów á sklepów pod ziemią. Mącz 72b; Pergula, Ganek przi domu wzgórę wyſtáwiony ku letniemu ſiedzeniu álbo przechadzce vcziniony/ [...] też chód álbo też ganek w ogrodzie á w ſádu z obu ſtrón winem kwieciem liściem obeſzły. Mącz 291b; Via, Drogá/ abusive, Vlicá/ chód/ scieſzká. Mącz 492a.
Synonimy: 1. iście, krok, stąpanie, ście; 2. bieg, bieganie; 3. ganek, sklep, ścieżka.
Cf CHODNIK, CHODZENIE
ZZa