[zaloguj się]

CHODNIK (3) sb m

Fleksja

N sg chodnik (3).

stp, Cn notuje, Linde XVIXVIII w.

Znaczenia
1. Droga, ścieżka; semita Mącz, Calep, Cn; callis, trames Cn (2): Semita, Scieſzká/ drożysko/ chodnik z czeskiego yęziká. Mącz 382a; Semita ‒ Steczka, chodnik. Calep 966b.
2. Podwórze (1): Cortes, sunt villarum intra maceriam spatia. ‒ Choinik [!]. Calep 264a.
3. [Ganek, krużganek: Zbudował [Salomon] też dóm láſu libanu ná ſto łokći w zdłuż/ á ná pięćdźieśiąt łokći w ſzérz/ á ná trzydźieśći łokći wzwyſz: y cżtery chodniki [deambulacra] między ſłupámi Cedrowémi WujBib 3.Reg 7/2 (Linde).]

Synonimy: 1. droga, drożysko, steczka, ścieżka; 2. ganek, podworze; 3. alkierzyk, altana, ambit, ganek, krużganek.

Cf CHOD

ZZa