[zaloguj się]
[pdf]

CHOLEWA (3) sb f

Prawdopodobnie o oraz e jasne (tak Cn).

Fleksja
sg pl
A cholewy
I cholewą

sg I cholewą (2). ◊ pl A cholewy (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Górna część długiego buta lub cały but; calceus, caliga, ocrea, pero Cn (3): á ſkorę odrą ná cholewy/ á mięſo pśi zyedzą. RejZwierc 160.
Zwrot: »wziąć [= być bitym] cholewą« (1): Miey ſię nieboże/ byś nie wźiął cholewą/ Ná rękę lewą. KlonFlis G4.
Przen: W funkcji przezwiska: dureń (1): Bo ćię Cholewą będą zwáć párobcy Swoi y obcy. KlonFlis H4v.

Synonimy: bot, kurp, nogawica, obow, skornia, trzewik.

ZZa