[zaloguj się]

CHYCIĆ SIĘ (12) vb pf

Fleksja
inf chycić się
praet
pl
1 m pers -smy się chycili
3 m pers chycili się
impersonalis
praet chycono się
participia
part praet act chyciwszy się

inf chycić się (2).fut 3 sg chyci się (4).3 pl chycą się (1).praet 1 pl m pers -smy się chycili (1).3 pl m pers chycili się (1).impers praet chycono się (1).part praet act chyciwszy się (2).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

1. Przytrzymać się, uczepić się [czego] (2): Ten to Eſtinus ieſt tak moczny/ iże gdy ſie chyci okrętu na dwuſtu ſtop/ tedy go zatrzyma FalZioł IV 34a, IV 34b.
2. Przyjąć się, rozwinąć się [kogo] (2): A ták iż ſtáry cżłowiek bárzo nieſpoſobny ieſt do wiela rzecży [...]/ Więc ſie go też nic nie chyći GórnDworz H6v.
Szereg: »przyjąć się a chycić« (1): áby yákim złym obycżáyem á przymyotem dzyecyęcýá nye zepſowáłá/ co ſie ſnadz rychło tho dzyecyęcyá prziymye a chyći GliczKsiąż D5v.
3. Przyjąć za wytyczne postępowania, oddać się z zapałem, wziąć za wzór [kogo, czego] (7): MurzHist L; że yeſli ſie im co nyeforemnego z oycá potráfi/ ták ſie tego chycą GliczKsiąż E2v, F3v, H6; Przeto chyćili ſye Berengáriuſzá/ poſzli zá Zwingliuſzem OrzList f; kiedyby duſzá náſzá/ kthora ſie miłośći prędziuchno chyći/ niemiáłá ſie cżym inym vcieſzyć iedno tym/ cżym ſie cieſzą nieme źwirzętá GórnDworz Ll8v, L6v.
4. Przyłożyć starań [kogo] (1): máyą rodzicy chyćić ſie dzyecyęcyá [...] dla tego áby było w zdrowyu záchowáne y w dobrym ſſeżęſciu [!] GliczKsiąż C8.

Synonimy: 1. objąć, obłapić, ująć.

Formacje pochodne cf CHWATAĆ SIĘ.

Cf CHWYCIĆ SIĘ

KW