« Poprzednie hasło: CHYCHOTANIE | Następne hasło: CHYCZ » |
CHYCIĆ SIĘ (12) vb pf
Fleksja
inf | chycić się |
---|
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
1 | m pers | -smy się chycili |
3 | m pers | chycili się |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | chycono się | |||||
participia | ||||||
part praet act | chyciwszy się |
inf chycić się (2). ◊ fut 3 sg chyci się (4). ◊ 3 pl chycą się (1). ◊ praet 1 pl m pers -smy się chycili (1). ◊ 3 pl m pers chycili się (1). ◊ impers praet chycono się (1). ◊ part praet act chyciwszy się (2).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.
Znaczenia
1. Przytrzymać się, uczepić się [czego] (2): Ten to Eſtinus ieſt tak moczny/ iże gdy ſie chyci okrętu na dwuſtu ſtop/ tedy go zatrzyma FalZioł IV 34a, IV 34b.
2. Przyjąć się, rozwinąć się [kogo] (2): A ták iż ſtáry cżłowiek bárzo nieſpoſobny ieſt do wiela rzecży [...]/ Więc ſie go też nic nie chyći GórnDworz H6v.
Szereg: »przyjąć się a chycić« (1): áby yákim złym obycżáyem á przymyotem dzyecyęcýá nye zepſowáłá/ co ſie ſnadz rychło tho dzyecyęcyá prziymye a chyći GliczKsiąż D5v.
3. Przyjąć za wytyczne postępowania, oddać się z zapałem, wziąć za wzór [kogo, czego] (7): MurzHist L; że yeſli ſie im co nyeforemnego z oycá potráfi/ ták ſie tego chycą GliczKsiąż E2v, F3v, H6; Przeto chyćili ſye Berengáriuſzá/ poſzli zá Zwingliuſzem OrzList f; kiedyby duſzá náſzá/ kthora ſie miłośći prędziuchno chyći/ niemiáłá ſie cżym inym vcieſzyć iedno tym/ cżym ſie cieſzą nieme źwirzętá GórnDworz Ll8v, L6v.
4. Przyłożyć starań [kogo] (1): máyą rodzicy chyćić ſie dzyecyęcyá [...] dla tego áby było w zdrowyu záchowáne y w dobrym ſſeżęſciu [!] GliczKsiąż C8.
Synonimy: 1. objąć, obłapić, ująć.
Formacje pochodne cf CHWATAĆ SIĘ.
Cf CHWYCIĆ SIĘ
KW