[zaloguj się]
[pdf]

CIERPNIENIE (12) sb n

cierpnienie (7), cirpnienie (5); cierpnienie SienLek; cierpnienie : cirpnienie FalZioł (6 : 5).

Pierwsze i drugie e jasne, końcowe pochylone (Cn wszystkie e pochylone).

Fleksja
sg
N cierpnienié
G cierpnieni(a)
D cierpnieniu
A cierpnieni(e)
I cierpnieni(e)m

sg N cierpnienié (1). ◊ G cierpnieni(a) (2). ◊ D cierpnieniu (1). ◊ A cierpnieni(e) (7). ◊ I cierpnieni(e)m (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. cierpnąć.

1. Gorzkość, cierpkość (9): cżarna [ćwikła] ma w ſobie nieiakie cirpnienie, á przeto nie iako żywot zaciſka FalZioł I 19d; á wſzakoż poſpolitha mocz y włoſnoſć Granatow ieſt wyſuſzaiącza dla cirpnienia gich FalZioł III 20c, I 62a, 77b, 116a, 125d, 126a [2 r.].

W charakterystycznym połączeniu: cierpnienie mieć (zawierać) w sobie (9).

Szereg: »gorzkość i też cirpnienie« (1): ma wſobie [wężownik] nieiaką oſtroſć y gorzkoſć/ yteż cirpnienie FalZioł I 126b.
2. Drętwienie, ściąganie; adstrietio Cn (3): Plaſtr vcżinion ſtego mchu á z oliwą/ ieſth dobry zamilknieniu y cierpnieniu żył ſuchych. FalZioł I 151a, I 121c; gdźie ſye ma zácząć [postrzał]/ tám ſye członek zápala/ á ćierpnienié wnim częſté bywa SienLek 131.

Synonim: 1. gorzkość.

Cf CIERPKOŚĆ, CIERPNĄĆ, [CIERPNIĄCOŚĆ], CIRPNOŚĆ

DM