« Poprzednie hasło: DOBYWALNY | Następne hasło: DOBYWANY » |
DOBYWANIE (30) sb n
o oraz a jasne (w tym w a 1 r. błędne znakowanie), e pochylone.
sg | pl | |
---|---|---|
N | dobywaniå | |
G | dobywaniå | |
D | dobywaniu | |
A | dobywanié | dobywaniå |
I | dobywanim | |
L | dobywaniu |
sg G dobywaniå (6). ◊ D dobywaniu (5). ◊ A dobywanié (8); -é (1), -(e) (7). ◊ I dobywanim (1). ◊ L dobywaniu (8). ◊ pl N dobywaniå (1). ◊ A dobywaniå (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w. s.v. dobyć.
- 1. Wydostawanie, uwalnianie (2)
- 2. Zdobywanie siłą, pokonywanie, podbijanie (28)
dobywanie czego (20): Zawyąszowano slyubem thy kthore ymowano albo napolyu w bythwye albo przy dobywanyv myasth a zamkow MetrKor 37/2v; LibLeg 11/141; przedłużyli dobywánia miáſthá do kilká dni/ boiąc ſie ſtyłu porażki iákiey. BielKron 250, 252, 302v; In capiendis castris celeritas, W dobywániu zamków álbo obozów prętkość. Mącz 46a; BielSpr 62, 63v marg; ModrzBaz 47v, 115v [2 r.]; SkarŻyw 167; StryjKron 487, 577, 657; Phil M2; Nie będzie ná to trzebá tyśiącá okrętów/ Ani woiennych do miaſt dobywánia ſprzętów GórnTroas 24; OrzJan 46, 80; Appáratu dźiał woiennych ku dobywániu Smoleńſká, Nowogrodá, y Pſkowá, y z kulámi dożyczyć ſwym koſztem. SarnStat 108.
W charakterystyczych połączeniach: dobywanie miasta (9), zamku (10).
Synonimy: 1. a. wyciąganie, wyjmowanie; 2. branie, dostawanie.
SB