[zaloguj się]

DOKURCZANIE (1) sb n

Fleksja

I sg dokurczanim.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. dokurczyć.

Naleganie, przynaglanie: poſłał [król polski] do Papieżá proſząc/ áby korony nie dawał do Litwy/ iákoż Papież zá częſtym dokurczánim Pánow Polſkich/ Sigmuntowi Ceſárzowi/ y Witołdowi o koronę ſię więcey ſtáráć zákazał StryjKron 562.

Synonimy: dokuczanie, dopiekanie, dopieranie, pobudzanie, poduszczanie, popychanie, staranie, usiełowanie.

BZ