Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: POPYCHAN

Następne hasło: POPYCHANY »

POPYCHANIE (3) sb n

o oraz a jasne, e pochylone.

Fleksja

	sg
N	popychanié
G	popychaniå

sg N popychanié (2); -é (1), -(e) (1). ◊ G popychaniå (1).

Sł stp brak, Cn s.v. żarna (naczynie), Linde brak.

Znaczenia

1. Uderzanie (1)
2. Pobudzanie, zachęcanie do działania (2)

1. Uderzanie [czego] (1): Potym prziwiązali ku onemu biálému odzieniu wielkié kloce/ dlá ktorych ijdątz od Heroda po zchodzie/ dlá dlugié^go odzieniá ij ijch popychaniá/ vpádl na ony^m zchodzie Iezus mily OpecŻyw 122v.

2. Pobudzanie, zachęcanie do działania; stimulatio Mącz, Calep (2): Stimulatio, Popychánie/ pobudzánie/ dopiekánie/ poduſzczánie. Mącz 415d; Calep 1006a.

Synonimy: 2. instygowanie, pobudka, pobudzanie, podburzanie, podszczuwanie, poduszczanie, podżeganie, podżoga, poruszanie, przywod.

Cf POPYCHAĆ