![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: INSTYGOWAĆ | Następne hasło: INSTYGUJĄC » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
INSTYGOWANIE (7) sb n
Zawsze -ty-.
o oraz a jasne; tekst nie oznacza é.
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| G | instygowaniå |
| D | instygowaniu |
| A | instygowani(e) |
| I | instygowani(e)m |
sg G instygowaniå (3). ◊ D instygowaniu (1). ◊ A instygowani(e) (1). ◊ I instygowani(e)m (2).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Podburzanie, podszczuwanie; dybanie, nastawanie (7): cżemużbyſmy kápturowi/ ná inſtygowánie I. M. X. K. podlec mieli? CzechEp 12.
instygowanie przeciw komu (2): co zá duch/ co zá właſna ſpráwiedliwość do ták gorliwego y krwáwego przećiw nam inſtygowánia. CzechEp 95, 6.
instygowanie na co (2): kiedy ſię też od śiebie vcżyć [...] ná kreẃ cudzą inſtygowánia/ roſkázowáli CzechEp 18, 28.
W połączeniach szeregowych (3): A ieſlim też w ktorych inſzych piśmiech kogo miánował: tedy áż zá ſłuſzną przycżyną/ y to bez gniewu/ inſtygowánia/ nienawiśći/ prześládowánia etc. CzechEp 94, 6, 18.
W charakterystycznych połączeniach: instygowanie na krew (2).
Szereg: »oskarżanie abo instygowanie« (1): [sługa Chrystusow ma być] ſpoſobnym też ku náucżániu/ nie ku oſkarzániu/ ábo inſtygowániu CzechEp 24.
Synonimy: oskarżanie, podszczuwanie.
WG