[zaloguj się]
[pdf]

INSTYGACYJA (42) sb f

-ti- (3), -ty- (9); -cya (9), -cia (2), -tia (1).

Pierwsze a jasne, drugie pochylone.

Fleksja
sg pl
N instygacyjå
G instygacyj(e)j
A instygacyją instygacyj(e)
I instygacyją

sg N instygacyjå (1). ◊ G instygacyj(e)j (2). ◊ A instygacyją (5). ◊ I instygacyją (3). ◊ pl A instygacyj(e) (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

1. praw. Oskarżenie, skarga; accusatio Cn (4):
Wyrażenia przyimkowe: »na instygacyją« (2): IEſliby ktho ná czyię inſtygácyą dan był do kaźni poſpolitey/ s pomocą práwá GroicPorz ſv, o2v.

»za instygacyją« (2): Vchwałą Séymu tego poſtánawiamy/ áby Zupnik náſz Ruſki/ wſzyſtkę ſól/ którą z Ruśi rzéką Sanem/ á potym Wiſłą puſcza/ káżdy rok do Bydgoſczy ſpuśćił. A onéy [...] nie przedawał/ iedno w Bydgoſczy/ [...] za Instigácią Poſłów tychże Woiewództw SarnStat 392.

~ Szereg: »za instigacyją przez skargę« (1): A gdźieby téż nie wyſtáwił Zupnik Ruſki którégo roku tych iedenaſtu tyśięcy beczek [soli]/ tedy ma podpádáć ſub priuationem officij, zá inſtigácią przez ſkárgę Poſłów [...] ná Séymie. SarnStat 395. ~

2. Poduszczanie, podszczuwanie, oczernianie; nastawanie; instigatio, persecutio Cn [instigatio – poduszczanie Calep; pobudka, podnieta; poduszczanie ‒ instigatio Cn] (8): Zali [ksiądz Kanonik] tákim vrągánim y ſwoią inſtygácyą Chriſtuſowi y Apoſtołom nie vrąga CzechEp 58, 89, 99.

instygacyja przeciw komu (1): wyſtępki moie/ wedle inſtygácyey przećiw mnie X. K. nie były tákowe/ żeby dla nich miał ſię ták bárzo X. K. śierdźić CzechEp 89.

Wyrażenie: »ludzka instygacyja« (1): Przyidźie rzecż tá do ſędźiego ſpráwiedliwego/ nie wedle widzenia ocżu y ludzkiey inſtygácyey ſądzącego CzechEp 74.
Szeregi: »instygacyja i fołdrowanie« (1): ieſli tákowa inſtygácya/ y foldrowánie/ przed K. I. M. y poſpolſtwem wſzędźie/ przyſtáłá tákiey oſobie/ która ſię y z Chriſtyáńſtwá y z duchownego kápłáńſtwá [...] chlubi. CzechEp 57.

»instygacyja i świadectwa fałszywe« (1): ſtraciwſzi iuſz meza zacnego/ inſtigatie y ſwiadetztwa falſziwe intentowano PaprUp L2v.

Wyrażenie przyimkowe: »na instygacyją« (1): ná inſtygácyą kołá poſelſkiego/ ich mość Prálaći/ ktorzy w rádźie záśiadáią/ muśieli Krolowi/ y rzecżypoſpolitey przyśięgáć NiemObr 172.

Synonimy: 1. oskarżenie, skarga; 2. fołdrowanie, podszczuwanie, poduszczanie.

Cf INSTYGOWANIE

WG