[zaloguj się]
[pdf]

DOMNIMANY (8) part praet pass pf

domnimany (5), domniman a. domnimany (3).

domnimany (5), domniemany (3); domnimany OpecŻyw (2), BielŻyw, KromRozm I, HistRzym; domniemany Mącz, CzechEp, NiemObr.

o oraz a jasne, e pochylone.

Fleksja
sg
mNdomnimany nNdomnimané
Idomniemanym Idomnimanym
pl
G domniemanych

sg m N domnimany (4). ◊ I domniemanym (1). ◊ n N domnimané (1). ◊ I domnimanym (1). ◊ pl G domniemanych (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI(XVII) w. s.v. domniemać się (jeden z tych samych przykładów).

1. Domyślny, niepewny, przypuszczalny, rzekomy, wymyślony; imaginarius Mącz; praesumptus Cn (7): oto iá ij ocietz twoy (cżuſs domnimany) Iozeff bolaiątz ſſukaliſmy cie. OpecŻyw 33v; BielŻyw 147; A nyemáyąſz oczu pełnych cudzołoſtwá? gdy ſyebye y ine ludźye Bogu poſlubyone/ domnimánym małżeńſtwem pomázáli. KromRozm I D4v; Imaginarius, Mnimány/ Domniémány. Mącz 165d; HistRzym 102; NiemObr 65.

W przeciwstawieniu: »jawny... domniemany« (1): Ale ponieważ y około iáwnych heretyctw/ á nie tylko około domniemánych/ ſą tákie Boże wyroki CzechEp 46.

2. Wyobrażalny (1):
Szereg: »nie domnimany ani wymowiony« (1): dziecię to wielmi dziwné/ a wſſytko lubiezliwé/ a to w cżlowiecżeńſtwie/ ale niedomnimané/ anij też wymowioné/ a to wſwoijm boſtwie. OpecŻyw 17.

Synonimy: 1. domyślny, niepewny, przypuszczany, wymyślony.

Cf DOMNIMAĆ, NIEDOMNIEMANY

SB