[zaloguj się]
[pdf]

DOMNIMAĆ (7) vb impf i prawdopodobnie pf

impf (4), impf a. pf (3); impf LibLeg 11/154v, BudBib B4 (3 sg praes), BudNT Kk3 (1 sg praes), BudNT Hhv (3 pl praes).

domnimać (5), domniemać (2); domnimać LibLeg, BudNT (2); domniemać TarDuch; domnimać : domniemać BudBib (2 : 1).

o oraz a prawdopodobnie jasne; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
inf domnimać
indicativus
praes
sg pl
1 domnimåm
3 domnimå domnimają
praet
sg pl
3 m domnimåł m pers domnimali

inf domnimać (1). ◊ praes 1 sg domnimåm (1). ◊ 3 sg domnimå (2). ◊ 3 pl domnimają (1). ◊ praet 3 sg m domnimåł (1). ◊ 3 pl m pers domnimali (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Przypuszczać, uważać, dorozumieć; putare PolAnt (7):

domniemać kogo kim (1): TarDuch B2 cf »mianować i domnimać«.

Ze zdaniem dopełnieniowym [aby (2), iżby (1), że (1), żeby (1)] (5): A waſcha Cro.m. domnyma y kazaly panowye v vylnye yſch bi naſchi poſly chodzyly tham do moſqui LibLeg 11/154v; Bo gdy proſtak ſłyſzy o ktorem z onych świętych/ iáko o Sámuelu/ albo o Záchariaſzu/ ano go kapłanem zową/ tedy domnima/ że to tacy kapłáni byli/ iakowi teraz kaplani Rżymſcy BudBib B4, Cv, 2.Reg 4/10; Iedni domnimáią żeby to [słowo Akrides] były gruſzki/ drudzi że ráki/ inſzy to maią zá rzepę/ inſzy zá ſerduſzká BudNT Hhv.

Szeregi: »mianować i domnimać« (1): Iezu krolu niebieſki ienżes ſie mianować dopuſcił y domniemać ſynem cieſielſkim. TarDuch B2.

»domnimać albo poczytać« (1): Bo Greckie ſłowo Ago/ ktore tu Páweł położył nie iedno Láćinikom Arbitror/ á nam domnimam álbo pocżytam znácży/ ále y owſzem cżęśćiey známionuie/ żądam ćiągnę/ żenę albo pedzę/ wiodę BudNT Kk3.

Synonimy: domyślać się, dorozumiewać się, poczytać, przypuszczać.

Formacje pochodne cf MNIMAĆ.

Cf DOMNIMAJĄCY, DOMNIMANIE, DOMNIMANY

SB