poczytać komu ku czemu (7): Vwierzył Abram Bogu/ á pocżytano mu tho ku práwości. Leop Gen 15/6; BibRadz Ps 105/[31]; WujJudConf 97; BudNT Iac 2/23; CzechRozm 211v; WujNT Rom 4/22, Gal 3/6.

poczytać miedzy kogo, miedzy co (10): GroicPorz m3v, x4; In suos aliquem reponere, Miedzi ſwe łaskawce poczitáć. Mącz 311d, 428c; WujJud 195; á iego do cżáſu miedzy beſtyie pocżytał/ żeby ſię wieprzem być vcżuł SkarJedn 303; SkarŻyw 63, 76, 135. Cf cum A cum inf.

poczytać w co (4): isz panie Miarnikv ia tego mieiscza nie poczytam w Siedlisko na ktorim ten Chlop siedzi iedno w Rolią ZapWar 1553 nr 2685. Cf »w liczbę poczytać«.

poczytać za kogo, za co, za jakie(go), za czyje(go) (172): BielŻyw 128; SeklKat M4, Nv, R; MurzHist Rv; MurzNT 58v; KromRozm III A2v; Diar 89; Leop Iob 18/3; RejZwierz 134v; á przecz mię poczytaſz zá nieprzyiaćielá ſwego BibRadz Iob 13/24; BielKron 10v, 268v, 294, 461v; A ieſliżeby kto niepotrzebne milcżenie iako potrzebne niemowięnie za wyſtęp a nieprzyſtoyność pocżytáł/ tedy wzdam daleko prziſtoinieyſza rzęcż yeſt/ milcżeć niżeli mowić. KwiatKsiąż C2v; A pożytecżna to ieſt rzecż/ iżebyſmy każdego namnieyſzego cżaſu zámieſzkanie za wielką ſzkodę poczytali KwiatKsiąż L4; A ieſliżęmci nieiakie chwały przycżytał/ tedy ie tak odemnie wyrożumieway/ yżeby ie wieczey za oſtrogi ku dobrym ſprawom/ niż za twoich dobrych ſpraw zapłatę poczytał. KwiatKsiąż Q2; Numerare in bonis, Zá dobrego pocżitáć. Mącz 253c, 111a, 284a, 309d, [407]d, 466a, 473d, 486a; RejAp 117v; GórnDworz K8v, O; KwiatOpis bv; RejZwierc 115; Czemuſz ſie wy im tedy popiſuiećie/ gdy on was ſam potępia/ y zá Heretyki pocżyta? WujJud 53; WujJudConf 102, 215; A tak zá błogie pocżytamy zuchwáłe [Et nunc nos beatificamus superbos] BudBib Mal 3/15, Ios 13/3, Iob 6/26, Is 2/22; A páná náſzego długie cżekánie/ zá zbáwienie pocżytayćie. BudNT 2.Petr 3/15, przedm bv, cv, 1.Tim 1/12, Iac 1/2, Kk3; CzechRozm 67v, 95v, 100v, 163, 198 (8); Gdyż błąd/ by niewiem iáko záſtárzáły/ iáko y złość choćby ią zá dobroć pocżytano/ záwżdy plugáſtwo wſobie záwárte ma ModrzBaz 2, 2v, 3v, 15v, 56, 56v (9); ModrzBazBud π5v; SkarJedn 350 [2 r.], 357; SkarŻyw 28, 47, 76; StryjKron 220, 482; CzechEp 30; NiemObr 84, 88, 145, 154; KochFr 59; ReszPrz 65, 69, 89, 97; WerGośc 203; ZawJeft 13; GrabowSet A2v; LatHar 122, 394; vfáiąc o was wſzytkich/ że weſele moie wſzyścy zá ſwe poczytaćie [confidens in omnibus vobis, quia meum gaudium omnium vestrum est]. WujNT 2.Cor 2/3; przewrotne wykręty ludźi vmyſłu ſkáżonego/ y ktorzy vtráćili prawdę/ ktorzy pobożność zyſkiem poczytáią (marg) ábo, poczytáią zysk zá pobożność. (–). WujNT 1.Tim 6/5, przedm 27, s. 481 marg, Philipp 2/6, s. 687, 2.Thess 3/15, 1.Tim 1/12, Hebr 11/26; SarnStat 87, 89, 439, 845, 886; PowodPr 42; SkarKaz 85b; CiekPotr 19. Cf poczytać komu za kogo, za co; cum A cum inf; »za nic poczytać«, »za złe poczytać«, »za zysk poczytać«.

poczytać komu za kogo, za co, za jaki(ego) (63): Wſſytki kąty ich ſą rozlicznego bogáctwá nápełniony [...] ták iż za wielkie błogoſláwieńſtwo to iem ludzie poczytáią RejPs 213; SeklKat Z3v; Wylicżánie przycżyn przecż tu Pan grzeſznemu wſzythko zá ſpráwiedliwość pocżyta. LubPs Ev marg; Wiem dobrze/ iż Dawid iáko tzłowiek grzeſzył/ á wſzákoſz był przed ſie błogoſláwiony przed Pánem Bogiem/ ábowiem mu Pan grzechu niepotzytał zá grzech KrowObr 156v; Leop Act 7/59; Obyſćie byli lepiey milczeli/ bo by wam wżdy to możono poczytháć zá mądroſć. BibRadz Iob 13/5; BielKron 246; Mącz 323b; KuczbKat 40; BudBib 1.Reg 13/34, Ps 105/31; ieſliby to kto ſmiał błędem zwáć/ y mnie to zá obłądzenie pocżytáć/ wolę przedſię w tey mierze z piſmem ś. błędźić CzechRozm 161v; ModrzBaz 71; MWilkHist B; LatHar 251. Cf cum A cum inf; »sobie poczytać«, »za złe poczytać«.

poczytać jako co (3): BibRadz I 24c marg, 113d marg; Nápiſałem był zacne rzecży zakonu mego (lecż ie) pocżytáli iáko (co) cudzego. BudBib Os 8/12.

poczytać jako za kogo komu (1): wſſak iáko zá obce nas pocżytał ſobie [ojciec] Leop Gen 31/15.

poczytać kim, czym (8): Leop Philipp 3/7; KAmieniem/ nie cżłowiekiem/ pocżytałbym tego/ Ktoby ſie nie vżalił vtrapienia mego. WisznTr 7. Cf cum A cum inf, »zyskiem poczytać«.

poczytać jakim (2): Tę [szczukę] lepſzą nad inſze riby pocżytaią. FalZioł IV 37a; WujJud 95v.

poczytać między kim, miedzy czym (4): Ponere celebri vel primo loco Między zacnieyſzemi poczitać. Mącz 309d, 311d; WujJud 28; Miedzy poważnemi y wiełkiemi ſpráwámi poczytáć mamy obieránie vrzędnikow kośćielnych y świeckich. SkarKaz 610a.

poczytać z kim [= jako kogo] (2): Pocżytano mię z tymi co z ſtępuią do ieźiorá [Aestimatus sum cum descendentibus in lacum] Leop Ps 87/5; BudBib Ps 87/4[5].

poczytać co [= za co] w czym [= co] (2): Niemieſzkáiąc Abráhám/ dom ſwoy y role/ y ſtátek/ ábo przedáł iáko mogł naprętcey/ ábo zoſtáwił ábo dárował/ nic o to co widział niedbáiąc: á w ſamey obietnicy Boſkiey bogáctwo ſwe pocżytáiąc SkarŻyw [282], 484.

poczytać jak (9): LubPs O3v marg; á ieſliże [szkody] iákie/ w Ruſkich pogránicżnych wśiách/ álbo miáſtecżkách byłi/ [...] do ſtárych ſkod porownáne/ możeſz ie ták pocżytáć/ iákoby żadne niebyły. BiałKaz H4; ModrzBaz 86v; nád wſzytki ſkárby nadrożey ſobie cżłonki/ w ktorych Duch S. przemięſzkiwał y pałac Boſkiego przebywánia pocżytáiąc: zebrał wielką kupę ſrebrá SkarŻyw 356. Cf »lekce poczytać«, »zarowno poczytać«.

cum A dupl (1): naprzednieyſzy ſobie grzech á omierzienie Pan pocżyta tych ktorzy ſie vnoſzą zá inſzymi modłámi álbo chwałámi báłwánow RejAp 83v.

cum A cum inf „być” [w tym: kim, czym (4), jakiego (2), za co (1), za co komu (1), czyj (1), miedzy co (1)] (10): FalZioł IV 36b; LibMal 1546/112; A Theraz poſmiewáią ſie zemnie młodſſy niżli ia/ ktorych ia oycow/ niepocżytałem być godne by mieli ſiedzieć ze pſy trzody moiey. Leop Iob 30/1, Philipp 3/8; OrzRozm H, K4; tedy ony dzyeći [...] pocżytano ie być zmárłego pirwſzego mężá oney niewiáſty. BielKron 118; RejZwierc 147v; BiałKaz M; Ale co mi było zyſkiem/ tom poczytał dla Chriſtuſá być ſzkodą. WujNT Philipp 3/7.

Ze zdaniem dopełnieniowym w funkcji dopełnienia bliższego [w tym z zapowiednikiem: to (10); gdy, kiedy (6), iż, że (6), jeśli, gdyby (4), zaimek względny (3), aby, żeby (2)] (21): SeklKat R; Miedzy złoczyńſtwo theż poczytáią kiedy kto rzecz krádźioną ma wſwoim ſchowániu GroicPorz m3v, hv, cc4; TO też zá krotofilę/ zacni pocżytáią/ Gdy rowni w obycżáioch/ poſpołu bywáią. RejZwierz 134v; BielKron 246; KwiatKsiąż N3; GórnDworz K8v; RejZwierc 115; á wſzák powiedaćie/ że tá wniem chęć byłá/ iż zá krzywdę Bożą niepocżytał żeby był iemu rowny? BudNT Kk3, Iac 1/2; CzechRozm 95v; ModrzBaz 71; zá vtrátę ſobie pocżytáłá/ ieſli nędzny á potrzebny od kogo inſzego okrom niey pomoc miał. SkarŻyw 139, 92, 362; MWilkHist B; KochMuza 25; ReszList 171; LatHar 251; WujNT Philipp 2/6.

W połączeniach szeregowych (2): Nemo tibi vicio vertit, Nikt ći nie ma/ niepoczyta/ nieprzypiſuye zá złe. Mącz 486a, 333b.

W charakterystycznych połączeniach: poczytać ku sprawiedliwości (6); poczytać jako psy; miedzy bestyje poczytać, miedzy heretyki; za baśni poczytać, za bestyje, za błazeństwo (2), za błąd (obłądzenie) (3), za bydlęta, za cześć (czci wyrządzanie) (6), za dobrego (lepszą) (2), za dobro(ć) (3), za dobrodziejstwo (3), za drapiestwo (2), za głupstwo, za grzech(y) (9), za grzesznego, za heretyki (3), za krotofilę, za krzywdę (2), za lekkość, za proch, za (nie)przyjaciela (6), za rozkosz (4), zu [jaką] rzecz (9), za skarb (2), za (nie)wiernego (3), za własne (3), za występ(ek) (2), za zelżywość (2), za żart; miedzy bajkami poczytać.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Nie pocżytáią złodzieiowi gdy vkrádnie áby nápełnił duſzę ſwoię/ bo łáknął. BudBib Prov 6/30.

poczytać ile czego (2): Czemużes iedno o trzech ſwiątoſciach powiedział á wſzak ich naſzi ſtarſzi ſiedm pocżitaly? SeklKat Y4v; SarnStat 817.

poczytać co komu (2): Téż Sol/ która bywa daná ſzláchćie álbo Zakonnikóm przez Królá Ie^go M. beczkámi/ Zupnik [...] nie ma tego Królowi Ie^go M. poczytáć ná liczbie SarnStat 373, 376.

poczytać co po ile (2): iż kożdy Zupnik [...] nie ma báłwáná ſoli Królowi poczytáć/ iedno po piąći groſzy w Wieliczce SarnStat 376, 373; [duabus basibus per unam tabulam supputatis/ po yedney deſzce dva podſtawky poczitayvcz przikladayvc TomZbrudzBrul Ex 26/25].

cum inf „być” (4): od thego cżáſu pocżytáią być piąty wiek ſwiátá. BielKron 110v; pocżytáią być tych Thátárow pięćdzyeſiąt tyſiąc. BielKron 419, 110v; pocżytáią iey [Żuławie] być śiedḿ mil wzdłuſz/ á ſześć wſzerz. KwiatOpis B.