« Poprzednie hasło: DOSTATECZNY | Następne hasło: DOSTATNI » |
DOSTATEK (594) sb m
Wszystkie samogłoski jasne (w tym w a 12 r. błędne znakowanie).
sg | pl | |
---|---|---|
N | dostatek | dostatki |
G | dostatku | dostatkow |
D | dostatkowi, dostatku | |
A | dostatek | dostatki |
I | dostatkiem | dostatki, dostatkami |
L | dostatku | dostatkoch, dostatkach |
inne | sg A zam. G - dostatek |
sg N dostatek (92). ◊ G dostatku (60). ◊ D dostatkowi (5) MurzHist, BibRadz, RejZwierc, GostGosp, LatHar, dostatku (2) KochZuz, MycPrz. ◊ A dostatek (170). ◊ A zam. G dostatek (4) Leop, BielKron, Mącz, GórnDworz. ◊ I dostatkiem (101); -em (11), -(e)m (90). ◊ L dostatku (56). ◊ pl N dostatki (14). ◊ G dostatkow (26); -ów (1), -(o)w (25). ◊ A dostatki (44). ◊ I dostatki (6) LubPs, BielKron, Oczko, SkarŻyw, OrzJan, SkarKaz, dostatkami (2) StryjKron, SarnStat. ◊ L dostatkoch (7) LubPs (3), RejPos (3), HistLan, dostatkach (5) CzechEp (2), PowodPr (2), SkarKaz; ~ -ach (3) PowodPr (2), SkarKaz; -åch (2) CzechEp.
W znaczeniu 1. w funkcji dopełnienia po orzeczeniu zaprzeczonym występuje w formach: G (5), np.: oleju im dostatku nie dawał; A (4), np.: nienaleźli dostatek wody; G Diar, Strum, SkarŻyw; A Leop, Mącz, GórnDworz; G : A BielKron (1 : 1). ◊ Orzeczenie w formach rozróżniających rodzaj występuje: w 3 sg m (12), np.: gdzieby nie był dostatek tak wiela person; 3 sg n (6), np. ludu w nich i majętności dostatek było; 3 sg m MurzNT, BielKron (2), Mącz, ModrzBaz, Oczko, MWilkHist, GostGosp (2), SarnStat (3); 3 sg n CzechRozm, ActReg, GrabPospR (4). W znaczeniach pozostałych zawsze 3 sg m.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
dostatek w czym (3): żadney nádzyeie nie trzebá mieć ábyſmy Illium álbo Troią wzyęli/ gdyż widzimy wielki doſtátek w ludzyech y w inych potrzebach BielKron 58. Cf »wsz(ystki)ego, we wszem, na wszystkim dostatek«.
cum inf (1): Bá brácie pśie głádką maſz śierść/ Muśiſz ty mieć doſtátek ieść BierEz Rv.
W charakterystycznych połączeniach: dostatek chleba (3), ludzi (w ludziech) (12), pieniędzy (4), złota (3), żywności (9); dostatek [czego] (do-, po-)da(wa)ć (dający) (25), mieć (mający) (74).
»dostatek wielki, hojny, obfity« [szyk 5 : 4] (7 : 1 : 1): KrowObr 140; BielKron 58; Frumenti ex inopia gravi sacias facta est, Z wielkiego niedoſtátku wielki doſtátek żytá ſtał ſie. Mącz 369b; BielSpr 52v; żaden cżłowiek ſam ieden mieſzkáć niemoże: by też y naywiętſzy doſtátek wſzytkich rzecży miał [ne si copiis quidem rerum omnium afflueret] ModrzBaz 77; Ty nocną roſſę ſpuſczaſz: ty doſtátkiem hoynym Zywéy wody dodawaſz rzékom nieſpokoynym. KochFr 125; GostGosp 130; OrzJan 37; Byś drew do láſá [...] Abo więc ſzyſzek nie woźił do boru/ Bo ich tám pierwey doſtátek obfity/ Lecż nie odbyty. KlonFlis E2v.
»wsz(ystki)ego, we wszem, na wszystkim dostatek« [w tym: wszystkiego dostatek mieć = omnem sufficientiam habere Vulg (17)] = copia rerum Modrz [szyk 17 : 14] (28 : 2 : 1): MurzNT 38v; Diar 34; do żony nyema godnosći áni lat/ á do miłoſnice wſſytkyego mu yeſt doſtátek/ thám ma godnosć y látá. GliczKsiąż O8v; KrowObr 140; RejFig Ee3; [Gdańszczanie mieli] cżterzy dni chowáć Krolá ze wſzytkim dworem z doſtatkiem wſzytkiego kiedykolwiek tám przyiedzye BielKron 391v, 319v, 334v, 375v; BielSat G3v, N4; HistLan D4; BielSpr 49v, 64, 66v; BudNT 2.Cor 9/8; ModrzBaz 47, 56, 110v; SkarŻyw 349; NiemObr 46, 106, 111; BielSjem 41; PudłFr 65; GostGosp 124; GrabowSet K4; ábyśćie we wſzytkim záwſze máiąc wſzytek doſtátek/ obfitowáli ku wſzelkiemu vczynkowi dobremu WujNT 2.Cor 9/8 [przekład tego samego tekstu BudNT]; GosłCast 37; SkarKazSej 674a; ći źwierzowie niemi Máią na wſzytkim doſtátek ná źiemi KlonFlis C.
»dostatek abo niedostatek« (1): trzebá ſię pilnie wyſtrzegáć/ áby żołnierze poſtronni/ [...] ieſli wſzytkiego máią doſtátek ábo niedoſtátek [rebusque etiam omnibus quibus vel abundet vel deficiatur]/ ná koniec przewiedźiawſzy wſzytek ſpoſob walcżenia tych v ktorych służą/ niebyli ná potym/ [...] od inſzych náięći. ModrzBaz 110v. [dostatek i niedostatek w innym połączeniu strukturalnym (1) Mącz 369b].
»obficie á dostatek« (1): Pan Kryſtus wodę w wino przemienił/ y ták obficie á doſtátek go dárowáć racżył RejPosWstaw 44.
»obfitość i dostatek« (1): Kryſtus roſkázuie wſzythkim ſwoim sługam áby rozwiązáli cżterech ániołow [...] ktorzy mieſzkáią w wielkiey obfitoſći y doſtátku wſzech rzecży BibRadz II 138b marg.
»dostatek i okwitość« (1): Doſtátku y okwitośći wſzelákich rzeczy w powiećiéch po Woiewództwách áby doſtawáło, Wowodowie [!] máią opátrzyć. SarnStat 278.
cum inf (2): Octy winne/ miodowe/ [...] to roſkázowáć doſtátkiem cżynić GostGosp 130; Komu ták będźie doſtátkiem ſmákowáć/ Złoto/ ſceptr/ ſławá/ roſkoſz/ y ſtworzone Piękne oblicze SzarzRyt A2v.
»według dostatku« (2): warż że ie z oczthem y z inym korzeniem według doſtatku FalZioł IV 43c; GostGosp 118.
»z dostatkiem« = affatim, recte Cn (5): Day z doſtátkiem rozumieć o ſobie BielKom F4v; roſkazał [Skanderberg] tedy twoim áby go [Assamberga] ná pokoy doprowádzono á rány iego opátrzono z doſthátkiem. BielKron 253, 99v, 161; CzahTr B.
W charakterystycznych połączeniach: dostatek mieć (mający) (18); dostatek hojny, wielki (14), wszel(a)ki (5), wszen, wszytek (9); z zaimkiem dzierżawczym (19).
»nadać wielkim dostatkiem« (1): Spitalow też bárzo wiele dla vboſtwá y kalekow nábudował y nádał hoynie wielkim doſtátkiem. StryjKron 166.
»obfitować w dostatkoch« (1): my tu oto ná ſwiecie/ obfituiąc w doſtátkoch/ w bogáctwiech/ ták ſobie tuſzymy/ iákobychmy to z właſnych śił náſzych mieli RejPos 4v.
»dostatkiem opatrzyć, opatrzony« [szyk zmienny] (2 : 2): RejPos 296v; Bo naydzieſz drugiego [...] doſtátkiem od Páná y inemi dáry Páńſkiemi opátrzonego/ á coż po tym kiedy myſl záwżdy będzye fráſowna á nigdy nie vſpokoiona RejZwierc 106v; opátrył [!] go tedy Ceſarz doſtátkiem iż mogł zawżdy ſługi mieć. BielSpr 47v; LatHar 396.
»ubogacić w dostatki« (1): P. Bog mu ſam wielce nágrodził: y vbogáćił go w [...] wielbłądy y oſły/ y inne doſtátki SkarŻyw 347.
»dostatek świecki, cielesny, tego świata« [szyk 6 : 4] (7 : 2 : 1): Inne ćieleſne doſtátki/ z cżáſem giną/ ſzáty ſię wyćieráią/ domy vpadáią SkarŻyw 130, A5, 136, 580, 593; CzechEp [396] [2 r.]; Wolność ludzka/ á doſtátek świecki/ nawięcey przeſzkadzáią ludziom do zbáwienia. WujNT 256, 164, 233.
»zamogły w dostatek« (1): Ditatus, Vbogácony Zámogły w doſtátek. Mącz 90a.
»dostatek i majętność« [szyk 3 : 2] (5): Mącz 353a; áby pámiętáli bogacże/ iż máiętnośći y doſtátki ſwe Pánu Bogu przypiſowáć máią KuczbKat 10; WysKaz 45; w perzynę poydźie chwałá wáſzá/ y wſzytki doſtátki y máiętnośći wáſze. SkarKazSej 705b, 682b.
»skarby i ine dostatki« (2): Przeto mu roſkazał kośćioł budowáć ku chwale Páńſkiey/ ná ktory iuż był zebrał wielkość ſkárbow y inych doſtátkow. BielKron 74; BielSpr 58.
»skarby i dostatki« (1): ieſli do dźiedźictwá [Chrystusa] iego ſpolnie należym/ ieſli ſkárbow w iego domu y doſtátkow záżywamy/ [...] zgadzáć ſię y w iednośći żyć/ y o ſobie w zgodźie rádźić muśim. SkarKazSej 672b.
W charakterystycznych połączeniach: dostatek mieć (7); dostatek dobry, niemały, (po)mierny (2), wielki (29),wszel(a)ki (9), wszytek (6); z zaimkiem dzierżawczym (14); dostatkiem godniejszy, znaczny; dostatkiem (w dostatku) celować (2), przebrać ‘przewyższyć’, przechodzić (2), (prze-, z-)rownać (3); ku dostatkowi (do dostatku) przyjść (2).
Według ſwego doſtátku noś na ſobye ſzáty. BielKom C.
bogacże w doſtátkoch więcey prágną záwżdy LubPs I2.
zá doſtátkiem pychá y niezgodá idzye BielKron 183; Z bogáctwá albo z doſtátku cżłowiek ku złośćiam przychodzi BielKron 346; Częſto wielki doſtátek/ mátká zbytkóm bywa GosłCast 37.
Wſzakże kiedy vbogi przychodzi k doſtátku/ Hardość ſie w nim nayduie y wiele nieſtátku. MycPrz I B4.
Ale przyiaćioł wiele záwſze w ten cżás mamy/ Wdoſtátku/ á w nieſzcżeśćiu ich nie oglądamy. CzahTr Cv.
W połączeniach szeregowych (47): T. M. inſze panie dobrze zacne znamienitoſcią rodu, doſtátkiem, y vrodą przechodzi GlabGad A3v; Pycha/ doſtátek/ proznowanie ty ſą przicziny zaginienia Sodomie. SeklKat K4v; MurzHist B4; Kto drogą miernośći chodzi/ Ma zdrowie pámięć doſtátek BielKom E8v, nlb 4; Ale ieſli ſtałosći męſtwá á doſtátku/ Nie doſtawa w tey zgrái/ iuż tám nie máſz ſtátku. RejZwierz 10, 56; OrzRozm P2v; ieſli Pan Bog z narodu Lewi poſtánowił to doſtoienſtwo/ tedybych ia k niemu godnieyſzy był doſtátkiem/ śiłą/ y rozumem BielKron 41; Mącz 64c; Y thu miedzy námi nálázłoby ſie ich kilká/ ktorzy máiącz młodość/ vrodę/ głádkość/ obycżáie/ męſtwo/ dzielność/ zacność/ doſtátek/ [...] á wdy śiłá cżáſu ku nicżemu nie przyſzedſzy/ prożno ſtrawili. GórnDworz Aa3; RejPos 277v; RejPosWstaw [1103]; CzechRozm 118; Doſtátek ieſt y możność ieſt k temu y śiłá/ Nád to dawno Niedzwieckim tá cnotá ieſt miłá PaprPan X3, C2, C2v, C4v, H4, Pv, R4 [2 r.]; ModrzBaz 7; KochPs 39; SkarŻyw 134, 357, 440, 573; CzechEp 350; NiemObr 166; [niesprawiedliwość] ma mieyſce/ nie tylko v Monárchow/ [...] ále y v ludźi rownieyſzych ſtanow/ co ſą ábo możnośćią/ ábo prżyiáćioły/ ábo doſtátkiem znácznemi GórnRozm I3v; GostGosp 2; Phil B2; dźieśięć rzecży Pánná przenadoſtoynieyſza wyſławia w Pánu Bogu: Wielmożność/ doſtátek/ Miłośierdźie [...] Swiątobliwość/ Litość [...]/ Moc/ Spráwiedliwość/ Szcżodrobliwość/ w ſłowie niepochybność/ y miánowićie łáſkę y táiemnicę wćielenia Páńſkiego. LatHar 66, 667, 680; PowodPr 68, 78; Y co obiecał trzem tym/ zyśćił/ vkazał im kroleſtwo y wſzytek doſtátek/ máieſtat/ ozdobę/ y wſpániáłość iego. SkarKaz 122a, 42a, 122a; VotSzl D4; SkarKazSej 675a [3 r.], 690a, 705a.
W przeciwstawieniach: »dostatek ... nędza« (3): SkarŻyw 573; Bogacz w doſtátku nędze nie ſkoſztuie. ZawJeft 27; CzahTr Cv.
»dostatek ... szkoda i smętek« (1): A ták z onego doſtátku/ przyſzedł ku ſzkodzie y ſmętku BierEz Q3.
»dostatek ... ubostwo« (7): Iáko zły w dostátku prágnie wſzego/ á wierny w vboſtwie ieſt hoynym doſtátkiem nápełnion. LubPs K2 marg; Człowieká prácowitego myſli záiſteć ćiągną ſię ku doſtáthkowi [in abundantia]/ ále ktho ieſt ſkwapliwy/ przychodźi w vboſtwo. BibRadz Prov 21/5; KochTr 16; [ludzie bogobojni] z wielkiego doſtátku do vboſtwá przyſzli ReszList 164; LatHar 591; PowodPr 78; Milſza mi w vboſztwie cnotá/ Ktora zdobi cude [!] wrotá. Niż w doſtátku owá Páni/ Co iey ſpráwy káżdy gáni. CzahTr [D]v.
»dostatek ... upad« (1): [Cesarstwo rzymskie] pycha z doſtátku y maietnoſci ku vpadu przywiodła. BielŻyw 94.
»w dostatku, z dostatkiem być« [szyk zmienny] (4 : 1): Lepieyćiem w doſtátku być/ Co zbędzie opcym zoſtáwić BierEz G; LubPs gg4v; [Hiszpanija] Ieſt ze wſzytkim doſtátkiem/ obfita y vrodzáyna/ złotá/ ſrebrá/ ſzat/ drogiego kámienia w ſobie doſyć máiąc BielKron 278; KochTr 16; CzahTr Cv.
»w dostatku, z dostatkiem, dostatkiem (do-, u-)cho- wać (a. chowany)« [szyk zmienny] (5 : 3 : 3): Nie tylko też o tym ciele náſzym wſzytko myſlić ſie nam godzi/ iakoby w doſtátku á w powadze było chowano BielKom nlb 4; RejWiz 159; BielKron 344v, 382; wdowcem zoſtawſzy dwie tylko corce miał/ Y wielkiem ie doſtátkiem w domu twoim chował. HistLan A3, D3v, E3; SkarŻyw 21; ReszHoz 131; BielSen 11; Phil F.
»dostatkiem opływać, opływający« [szyk zmienny] (1 : 2): StryjKron 432; LatHar 349; Iáko wielka ieſt vćiechá w porządnym y vprzywileiowánym/ y doſtátki wſzytkimi opływáiącym mieśćie / [...] mieſzkáć SkarKaz 633b.
»trwać w dostatku« (1): O tym kośćiele nieco nápiſzę/ ktory áczkolwiek cżęſto káżono/ á wſzákoż cżęſtho był nápráwowan/ y w wielkim trwał doſtátku. BielKron 265.
»w dostatku uży(wa)ć dni, wczasu« (1 : 1): HistLan Bv; Oto źli ludźie co zá ſzczęśćié máią/ W iákim doſtátku dni ſwych vżywáią. KochPs 108.
»w dostatku, dostatkiem żyć« [szyk zmienny] (2 : 1): Zył w doſtátku y w pokoiu/ Nie znał trwogi áni boiu. KochMRot A3v; A ták wielkim doſtátkiem tám kilká lat żywſzy/ W rzecżach ſię godnych ſtanu wyćwiczywſzy. Ná ſtolicę Oycowſką Potym przyiácháli KołakCath B, B.
»hojność i dostatek; hojnie (a) z dostatkiem« [szyk 3 : 2] (3 : 2): Bo do pychy hoynośći trzebá y doſtátku/ Pátrzże co s tego bywa záſię ná oſtátku. RejWiz 188v; Splendide acta aetas, Hoynie á s doſtátkiem ſie záwżdy niósł. Mącz 409d, 395d; SkarŻyw 234; Calep 258a.
»(więcej) niedostatek (a, i, niż) dostatek« [szyk 4 : 1] (5): A wiaruj sie w tym pobłądzić, Aby umiał prawie sądzić Po niedostatku nędznego Po dostatku bogatego. BierRozm 20; GliczKsiąż Qv; któré dobrodźieyſtwo áżebyś tym wdźięczniéy ode mnie przyiął/ obácz niedoſtátki ſwoie/ á wielkie doſtátki moię OrzQuin Q4; CzahTr B4, Cv.
»dostatek i (albo) ochędo(żeń)stwo (a. chędogość, a ochędożność); ochędożnie i z dostatkiem« [szyk 6 : 3] (8 : 1): BielKron 27, 418v; on kośćioł wtory [...] niwcżym nie miał tákiego doſtátku y ochędoſtwá/ iáki był w pierwſzym przez Sálomoná zbudowánym CzechRozm 168; Tám pięknie wſzyſtko ochędożnie y z doſtátkiem nágotowawſzy/ naprzod im kazánie cżynią o pokućie świętey [...] Potym ich in charitate poſiláią/ cżym mogą nawięcey ReszList 162; WerGośc 235; PaprUp C4v; GostGosp 130; PowodPr 83 [2 r.].
»porządek (i) dostatek« [szyk 5 : 1] (6): A w porządku w doſtátku nikt go nie celuie PaprPan Z; ReszList 162, 168, 185; Rzymiánie [...] porządkiem y doſtátkiem Greki dáleko byli przebráli WerGośc 265; SkarKaz 633b.
»rozkosz (i, a) dostatek« [szyk 6 : 4] (10): KrowObr 139v; RejWiz 105; WujJud 146; [cierpliwość] pięć pánieńſką mężną cżyni/ á ná niewieśćim/ młodym/ w doſtátku y roſkoſzy vchowanym ćiele/ ták oſtre żelázo tępi/ á wiáry [...] ſobie wydrzeć nie dopuśći. SkarŻyw 21; LatHar 597; WujNT 263; SkarKaz 122b [2 r.], 245a, 519b.
»dostatek (i) wesele« [szyk 3 : 1] (4): GrzegRóżn K3; po tych wcżáśiech/ doſtátkach y weſelách/ [będzie] płácż y zgrzytánie zębow CzechEp 46; LatHar 595; SkarKaz 637b.
»zbytki i dostatek« (1): Sodomá zbytki y doſtátkiem zginęłá. SkarKazSej 705a marg.
»z dostatkiem« = bogato, zamożnie, hojnie; affatim, dapatice, laute, magnifice, opipare, soluto sinu, splendide Mącz, Cn; amplifice, fatim Mącz; abunde, accumulate, ampliter, cumulate, effuse, eleganter, genialiter, largiter, lepide, liberaliter, locupletissime, munifice, nitidiuscule, opime, perliberaliter, plena manu, pollucibiliter, pollucte, prolixe Cn (17): A kościoł [Salomonów] wſzytek tym ſpoſobem był poſtáwion/ [...] tylko z więtſzym doſtátkiem/ bo ieſzcże był więcey złotá Sálomon przygotował BielKron 77; Poſtáwił Sálomon kościoł ze wſzytkim doſtátkiem/ nád ktory ſwiát ozdobnieyſzego nigdy nie miał BielKron 77, 278, 344v, 381v, 382, 418v; Bibit et edit opipare et sane apparate, Pyſznie vżiwa y s wielkim doſtátkiem. Mącz 280a, 8b, 78a, 98d, 118c, 395d, 409d; Owa z wielkim doſtátkiem ſtárcá pogrzebiono. HistLan E4v, D3v; ſtoł z wielkim doſtátkiem nágotowány był ReszHoz 127; ReszList 162.
»za dostatkiem« = z powodu dostatku (1): BielKom F; ROmuáldus [...] zmłodośći zá doſtátkiem y krewkośćią lat do złego śliſkich/ grzechámi ſię ćieleſnemi mázał SkarŻyw 569.
dostatek do czego (2): BielSpr 58v; [Pan Bog] dał [Polsce] tákie przeſtrzeńſtwo/ vrodzáie/ y do wſzelákiey żywnośći doſtátki PowodPr 18.
dostatek k(u) czemu (5): A wżdy ye Pan z onego trapyenya wybáwi/ Ná wſſem hoyny doſtátek im k żywnośći ſpráwi LubPs Y4v, gg4v; tám ie Egipcżycy w koło oſkocżyli y oblegli/ ták iż tho było cięſzko ná nie/ bo nie mieli doſtátku ku żywnośći/ áni zbroie ku walce BielKron 30v, 254; SkarŻyw 440.
dostatek na co (1): oćiec y bráćia/ [...] nie mieli koni/ wozow/ doſtátkow ná ták dáleką do kroleſtwá iego drogę SkarKaz 245b.
W charakterystycznych połączeniach: dostatek (do-)da-(wa)ć (10), mieć (6); dostatek hojny, wielki (4), wszel(a)ki (6), wszytek (7); dostatki ku (do) żywnośći (4); żywność i (inne) dostatki (4).
dostatek ku czemu (1): máło yż Andorffu albo Lowánium niewźięli/ bo prochow y innych doſtátkow niemieli ku dobywániu. BielKron 220.
dostatek na co (1): nie możemy być ſyći Panow przyiáźni y záchowánia przećiw nam ſtanom Rycerſkim/ [...] nie máiąc ná wálki doſtátku MycPrz II A2v.
W połączeniach szeregowych (5): było też doſyć ſtrzelby/ ſpiże/ y inych doſtátkow. BielKron 459v, 191v, 220, 255, 256v.
»dostatek wojenny« (1): Nie zchodźi nam z łáſki páńſkiéy ná [...] doſtátku woiennym OrzJan 69.
dostatek do czego (1): Ták też do tego Ieruzálem kośćiołá [...] dla tego ſię ćiśniem: ábyſmy do zbáwienia wſzelákie pomocy y doſtátki mieli SkarKaz 633a.
dostatek k(u) czemu (2): To ieſt offiára trędowátego ktory niemoże mieć wſſyćkiego doſtáthku ku oczyſzczeniu [habere non potest omnia in emendationem sui] Leop Lev 14/32; Szalony to káżdy/ gdy ſie o wielką rzecż pokuſza á ktemu doſtátku niema. BielKron 242v.
dostatek w czym (1): [Mojżesz] ſpárzył ſie w ięzyk/ ſtąd potym nie miał doſtátku w mowie BielKron 28.
cum inf (1): máłoby ſie náłázło [takich]/ by mieli mieć chuć y doſtátek vczyć ſie náuk [vel animus, vel facultas esset literis incumbendi] JanStat 202]/ álbo czego dobrego SarnStat 192.
Ze zdaniem dopełnieniowym [aby] (1): dáy nam tę żądzą ij doſtatek abychmy ſie s tobą modlili/ ij o naſſe zbáwienijé motzno boiowali OpecŻyw 103.
W charakterystycznym połączenia: dostatek mię(wa)ć (8).
Synonimy: 1. hojność, obfitość, okwitość; 2. dobytek, majętność, mienie; a. ochędostwo, ochędożeństwo, porządek; 3. potrzeba; 4. sposobność, sprawność.
Cf NIEDOSTATEK
TK