« Poprzednie hasło: OCHĘDOGOŚĆ | Następne hasło: OCHĘDOŻAĆ » |
OCHĘDOSTWO (116) sb n
Wszystkie o jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | ochędostwo | ochędostwa |
G | ochędostwa | |
D | ochędostwu | ochędostwåm |
A | ochędostwo | ochędostwa |
I | ochędostw(e)m | ochędostwy |
L | ochędostwie | ochędostwach |
V | ochędostwo |
sg N ochędostwo (33). ◊ G ochędostwa (17). ◊ D ochędostwu (6). ◊ A ochędostwo (17). ◊ I ochędostw(e)m (19). ◊ L ochędostwie (2). ◊ V ochędostwo (2). ◊ pl N ochędostwa (3). ◊ D ochędostwåm (1). ◊ A ochędostwa (11). ◊ I ochędostwy (4). ◊ L ochędostwach (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- 1. Czystość, schludność; porządek; oczyszczenie (12)
- 2. Piękność, ozdobność, wystawność; też działanie do tego zmierzające: ozdabianie a. ozdobienie (się)
(45)
- Przen
(9)
- a) Wspaniałość, chwała (7)
- a. Dbałość o swój wygląd, zamiłowanie do strojów, elegancja
(22)
- Przen (1)
- b. O mowie (1)
- Przen
(9)
- 3. To, co zdobi (53)
- 4. Sprzęt, wyposażenie (6)
ochędostwo czego (9): BibRadz Ex 35/21; gdyż widzimy dziwne ochędoſtwá niebá y ziemie/ kwiatkow/ ptaſzkow/ drzewek/ y źwirząt rozlicznych RejAp 177; KuczbKat 260; WujJud 181v; WujJudConf 181 v; W ſámym ſobie obacżyſz vwielbienie duſze twey/ y ćiáłá twego/ wſzelkie ochędoſtwá świeckich rzecży/ by też ſnadź záraz w kupę zgromádzonych przechodzące. LatHar 680, 667; Obácz/ iż dáry ná vżywánie y ochędoſtwo kośćiołá y ołtarzow ofiárowáne/ bywáią poświęcone przez oddánie Bogu WujNT 98, Aaaaaa3.
W połączeniu szeregowym (1): [Rozmyślając o chwale niebieskiej przypatrz się] Mieyſcá onego iáſnośći/ ochędoſtwu/ przeſtrzeńſtwu/ doſtátkowi/ y beſpiecżnośći. LatHar 667.
ochędostwo czego (1): Y ięzyk ogień (ieſt) ochędoſtwo nieprawośći [mundus iniquitatis]. BudNT Iac 3/6.
»ochędostwo i zacność« (3): LubPs T5v; Y będźie ſpráwiedliwość páſem ná biodrách iego (marg) Przez pás rozumie ochędoſtwo y zacnoſć krolewlką. (–) BibRadz Is 11/5; BudBib Sap 18/24.
ochędostwo czyje [w tym: G sb i pron (4), ai poss (2)] (6): Tyć [niewiasty] ludziom ſzáty ſpráwuią/ y to co ieſt ku ochędoſtwu ludzkiemu BibRadz 3.Esdr 4/17; GórnDworz G2; RejZwierc Bbb; BielSjem 7; GórnRozm L3; Których [żon] ochędoſtwo niech będźie nie ono zwierzchowne w tráfieniu włoſow/ ábo w noſzeniach złotych/ ábo w vbierániu w ſzáty WujNT 1.Petr 3/3.
ochędostwo czyje [= jakie, podobne do czyjegoś] (1): áby dworzánin był ochędożny [...]: wſzákoż áby nie było białeygłowy ochędoſtwo/ ále męſzcżyzńſkie GórnDworz L7v.
W połączeniach szeregowych (2): Iż ten [Włoch] ná wielu rzecżach doſyć cżyni ſwemu/ Ochędoſtwem/ miernoſcią/ poſtawką y ſłowki RejZwierc 240v; zali tam [na zjeździe w Przeszporku] kto Polaki ochedoſtwem doſtatkiem y meſtwem celował PaprUp C4v.
W przeciwstawieniu: »ochędostwo ... plugastwo« (2): ktorą w ochędoſzce kocháiącą ſię widziáłá: [...] karáłá ią mowiąc: Ochędoſtwo ćieleſne/ duſzne ieſt plugáſtwo SkarŻyw 142, 142 marg.
ochędostwo czego (3): Ktore ochędoſtwo ieſt kosćioła krzesćiáńſkiego. KrowObr 115v marg [idem] Ssv; DOkończone tedy ſą Niebo y Ziemiá/ y wſzytko ich ochędoſtwo [et omnis exercitus eorum]. BibRadz Gen 2/1.
ochędostwo czego (1): SkarKaz Ooood cf Szereg.
ochędostwo czemu (1): Abowiem dla ich pięknośći y pocżciwośći [córki] ſą ochędoſtwem domom ſwoim. BibRadz I 331b marg.
ochędostwo czyje (1): ſzedźiwość ieſt ochędoſtwem ludźi ſtárych. BibRadz Prov 20/29.
ochędostwo czyje, czego [= kogo, co zdobiące] [w tym: pron poss (5), G sb (3), ai poss (1)] (9): iżby ſię nie vwodźili w vmyſlech/ gdyby złothe y śrebrne báłwány/ y ochędoſtwo ich vyzreli. BibRadz 2.Mach 2/2, I 366b marg; RejAp 175v, Dd3; GórnDworz Ii7v; RejPos 195v; BudBib 2.Mach 2/2; Ná co y białe głowy ochędoſtwá głow ſwoich/ y ſubtylne roboty przędze ſwoiey/ ſkłádáły SkarŻyw 491; [Gdy tedy przychodził cżás káżdey pánienki/ áby ſzłá do krolá Acháſzweroſzá/ to ieſt po dwunaśćie mieſięcy/ iáko był zwycżay białych głow/ bo ſię w onych dnioch ochędażáły [sic implebantur dies abstersionum earum]/ pomázuiąc ſię przez ſześć mieſięcy oleykiem z mirry/ á przez drugie ſześć mieſięci rzecżámi wonnemi/ y inym ochędoſtwem białych głow. BudBib Esth 2/12 (Linde s.v. ochędożyć)]. Cf »ochędostwo kościelne«.
ochędostwo czyje [= do kogo należące] [w tym: G sb (1), ai poss (1)] (2): KochTr 8; Zábrał mu ślicżne owce/ y bydło rogáte/ Ochędoſtwo Krolewſkie/ y ſprzęty bogáte. KlonWor 22.
W połączeniach szeregowych (4): płácżąc nad nim [Jeremijasz nad Jeruzalem] iáko wyſławiał ony bogáctwa iego/ ony ochędoſthwá iego/ ony ſkárby iego/ ony kſiążętá/ on lud/ ony koſzowne [!] vbiory/ ony dziwne á zacne ſpráwy/ y piękne przypráwy ich RejPos 195v; RejZwierc [193]; BiałKaz I2v; KlonWor 22.
W charakterystycznych połączeniach: ochędostwo drogie, mierne, nieoszacowane, poczciwe, rozliczne, złote, zlotem przykryte; ochędostwo bałwanow, białychgłow, głow, krolewskie, własne; ochędostwo mieć, sprawić (sprawować), ujrzeć (2), wysławić, zganić; ochędostwu przypatrzeć się.
»ochędostwo święte« = szaty sakralne (1): poſtáwił ſpiewaki Iehowie ktorzj go chwalili z ochędoſtwem świętem [in decore sanctitatis] BudBib 2.Par 20/21.
»ochędostwo i koszt« (1): LVdzie nabożni/ [...] kośćioły P. Bogu budowáli: [...] y wſzelákim ochędoſtwem y koſztem przyozdabiáli. SkarKaz 453a.
»ochędostwo i przyprawy« (1): rzezánie ozdobne z źiárniſtemi iábłki ná kápitellu ſlupowym [...]: thákoweſz miał ochędoſtwo y przypráwy drugi ſlup [Similem et columna secunda habebat ornatum]. Leop 4.Reg 25/17. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»szaty i ochędostwa« (1): áby iey ſzáty ſpráwowáć y ochędoſtwá/ w ktorym by mu ſię lepiey podobác mogłá/ roſkazał. SkarŻyw 487.
»ubior, (i, a, abo) ochędostwo« [szyk 3:2] (5): A żbytnie [!] vbiory y ochędoſtwa/ niewieśći vmysł w męſzcżyznach znaczą KwiatKsiąż Qv; RejAp 158; Bo ſkromny á vcżćiwy vbior/ ábo ochędoſtwo [Modicus enim et honestus ornatus]/ dobrego przyrodzenia zda ſię być znákiem ModrzBaz 50; NIeſzczęſné ochędoſtwo/ żáłoſné vbiory/ Moiéy namilſzey cory KochTr 8; WisznTr 17. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
ochędostwo czego (1): oto wnet rozdam á rozſzáfuię połowicę wſzytkiego dobrá ſwoiego miedzy vbogie/ [...]. O piękneſz to były opony á wdzyęcżne málowánia Pánu temu/ o wdzyęcżneſz to było ochędoſtwo domu onego iemu. RejPos 351.
W przeciwstawieniu: bibl Is 61/3 »ochędostwo ... popioł (a. przyproszenie popiołu)« (2): RejPos 293; iżbym dał tym ktorzy w Syonie płácżą ochędoſtwo miáſto popiołu [et darem eis coronam pro cinere Vulg]. CzechRozm 119.
ochędostwo czego [= do czego służące] (1): Bo ták ná wſſem Koſcyoł twoy Pánye ſplugáwili/ [...] Ochędoſtwá twey chwały w niwecż roſypuyą LubPs R2v.
ochędostwo na co (1): Ktemu [są w Moskwi] Rzemieśnićy pilni/ cżyniąc ochędoſtwo ná ſwoy Koń/ iáko boty/ Siodłá/ Dymitry/ Iárcżaki/ Tebieńki/ Luki/ y wiele rzecży innych BielSpr 66v.
W połączeniach szeregowych (2): od poſtronnych narodow/ cokolwiek lepſzego ſię wam zda około żywnośći/ vbioru/ y ochędoſtwá/ do tey Rzecżypoſpolitey wnośićie. ModrzBaz 143; rozrządzamy/ ſkázuiemy/ y vſtáwiamy: áby [...] ich Biſkupom/ [...] vmnieyſzenia/ ſzácowánia/ płace zápowiedzenia/ ze wſzytkiémi ich domoſtwy/ ſtrzelbą/ ochędoſtwy/ y wſzyſtkiémi rzeczámi przynależącémi/ [...] byłyby záśię wróconé. SarnStat 1097.
»ochędostwo kościelne« (1): á choć ſámi nic nie máiąc od inſzych iáłmużny żebrzą/ przećię z niey [...] ochędoſtwo kośćielne opátruią ReszHoz 117.
[»ochędostwo wojenne«: Ten [Herkules] wszystkie ochędóstwa wojenne porzucił, Do przędzienia kądziele z niewiastą się rzucił. HistEurial 18.]
Synonimy: 1. czystość; 2., 3. elegancyja, okrasa, ozdoba, ozdobność, piękność, przybranie; 3.a. przyprawa; 4. sprzęt.
Cf NIEOCHĘDOSTWO, OCHĘDOGA, OCHĘDOGOŚĆ, OCHĘDOŻENIE, OCHĘDOŻEŃSTWO, OCHĘDOŻKA, OCHĘDOŻNOŚĆ
MC