[zaloguj się]

[DZIEŁACIEL sb m

Fleksja

V pl dziełaci(e)le.

stp, Cn brak.

Człowiek, który coś robi [czego]:
Wyrażenie:bibl. »dziełaciel nieprawości«: A tedy ſpowiem im/ iż nigdy nie znałem was/ odyidzićie odemnie dziełáciele (marg) robotnicy. (‒) niepráwośći [operantes iniquitatem]. BudBib Matth 7/23 (Linde błędnie s.v. dzielaciel).

Synonimy: czyniciel, robotnik, sprawca, sprawiciel, wykonywacz, wypełniciel.

Cf 2. DZIELCA, 2. DZIELNIK]

BC