[zaloguj się]
[pdf]

FRYMARCZYĆ (34) vb impf i pf

impf (14), pf (6), impf a. pf (14); impf Murm 180 (3 sg praes), BartBydg 86 (3 sg praes), KłosAlg G4 (3 pl praes), BielKron 262 (3 pl praes), BielSat B4v (3 pl praes), BielRozm 15 (3 pl praes), GórnTroas 52 (inf), SarnStat 988, 1103, 1269 (inf (2), 3 pl fut), KlonWor **3, 6, 29, 68 (praes 3 sg, 3 pl (2), fut 3 sg); pf LibMal 1545/95v (3 sg m praet), BielKom D3v (1 pl fut) KlonŻal B3v (3 sg m praet), ZapKościer 1586/63v, 1589/86v [2 r.] (inf).

frymarczyć (3), wrymarczyć (2), wrzymarczyć (1); wrymarczyć : wrzymarczyć ZapKościer (2 : 1).

a jasne.

Fleksja
inf frymarczyć
indicativus
praes
pl
1 frymarczymy
3 frymarczą
praet
sg
3 m frymarczył
fut
sg pl
3 m będzie frymarczył m pers będą frymarczyć
conditionalis
sg pl
1 m frymarczyłbych, bych frymarczył m pers bysmy frymarczyli
f bym frymarczyła m an
2 m by frymarczył m pers
3 m frymarczyłby m pers

inf frymarczyć (13). ◊ praes i fut 3 sg frymarczy (4). ◊ 1 pl frymarczymy (1). ◊ 3 pl frymarczą (6). ◊ praet 3 sg m frymarczył (2). ◊ fut 3 sg m będzie frymarczył (1). ◊ 3 pl m pers będą frymarczyć (1). ◊ con 1 sg m frymarczyłbych, bych frymarczył (2). f bym frymarczyła (1). ◊ 2 sg m by frymarczył (1). ◊ 3 sg m frymarczyłby (1). ◊ 1 pl m pers bysmy frymarczyli (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

Zamieni(a)ć się, wymieni(a)ć się czym z kim; mutare Calag, Cn; commutare Cn (34): Tauſchen. Odmięnić. Frimárcżyc. Mutare. Calag 477a.

frymarczyć co z czym (1): Wiemy iáko zacna y wielka ieſt rzecż wolność/ ktorey żaden bácżny y s Perſkim Kroleſtwem nie frimárcżyłby. Phil F.

frymarczyć na co [w tym: na co czym (2), na co za co (1), na co z kim (1)] (6): KlonŻal B3v; KochPieś 51; O dłuznym. NIe frymárczyłbych ia z tym ná ſwobodę/ Choć to on wino pija/ á ia wodę. Bom ſobie wolen PudłFr 19; GórnRozm D3; Nlebieſkich ſtołów rękąbym ſie dotknąć miáłá/ Ná progách niedoſtępnych bym też ſtánąć miáłá [...] Niewiém bym frymárczyłá/ ná to com widźiáłá/ Swiętą á zacną ſpráwę/ y ná com pátrzáłá. GosłCast 55; Mátth 16. Ná co ſię to przygodźi cżłowiekowi/ choćby dobrze wſzytek świát pozyſkał: á vſzcżerbek iáki y vbliżenie odnioſł ná duſzy ſwoiey? Abo ná co będźie frymárcżył duſzą ſwoią? KlonWor **3.

frymarczyć za co (3): O wy nedzne pieniądze tośćie w lichey cenie/ Zadny was nie záchowa ledá gdźie wyżeme. Miecą wámi frymárczą ledá zacz po tárgoch BielSat B4v [idem BielRozm 15]; Náſz Polſki Homerus vmárł/ frymárcżył ná one Nieśmiertelne wcżáſy duſzne/ zá nádźieie płone. KlonŻal B3v; BielRozm 15.

frymarczyć czym (4): Owa przydą náſze cżáſy/ Iż doſtániem ſwoiey kraſy/ Ktorąſmy pirwey ſtráćili/ [...] Nie ćirpi Bog żadney pychy/ Będzyeſz iáko ia dziś ćichy/ Owa mieyſcy frymárcżymy/ Ia do niebá á ty w dymy BielKom D3v; RejPos 68v; Nie przegra/ kto frymárczy ná ſławę żywotem KochPieś 51; KlonWor **3.

frymarczyć z kim [w tym: czym z kim (1)] (4): Palinurze, dobrze trzymasz, Iże mię błogiego mnimasz, Aczkolwiekem jest ubogi, Strzegąc tej ciekącej kogi. I z Plutonem by to spatrz, Zaprawdę bych nie frymarczył, Chociać ma wielkie wideki [!] BierRozm 22, 22; RejPos 68v; PudłFr 19.

W przen (1):
Zwrot: »[z kim] frymarczyć słowami« = sprzeczać się [cf Verba cum aliquo commutare, Hadrowáć á Swárźić ſie s kim. Mącz 239b] (1): Mnie czáſu niémáſz z tobą frymárczyć ſłowámi GórnTroas 52.
a. Prowadzić handel wymienny, przehandlować drogą wymiany; permutare Cn (14): BartBydg 86; Dwa chczą frimarcżyć/ ieden ma ſzafran/ drugi ma perły KłosAlg G4, G3v [3 r.] G4 [2 r.].

frymarczyć co na co (1): konya vkradl y frimarczil do myedzirzecza Lithewſkiego na drugi kon a wzyal przidawku polkopy LibMal 1545/95v.

frymarczyć na co (4): Hándluią z piiánymi/ proſzą ná litkupy: Frymárcżą ná towáry/ kupuią cháłupy. KlonWor 68, 6, 29. Cf frymarczyć co na co.

frymarczyć czym (3): Mango, eyn rofzteucher Co koynmy frymárczy. Murm 180; BielKron 262; SarnStat 1269.

b. Przenosić, przenieść własność nieruchomości drogą zamiany (5): moſzye dzyalacz czo chcze stym domyem wyedlug swego nalepſzego poſzytku przedacz wrymarczycz darowacz etc. ZapKościer 1589/86v, 1586/63v, 1589/86v.

frymarczyć co (2): którym [poddanym] téż zupełną dáiemy wolność [...] y dobrá ſwé ruchomé y nieruchomé przedáwáć/ frymárczyć/ y wolnie iémi ſzáfowáć [vendere et commutare et de eis libere disponere JanStat 882] wedle woléy SarnStat 1103, 988.

Synonimy: mieniać, odmienić.

Formacje współrdzenne: podfrymarczyć, przefrymarczyć, wyfrymarczyć, zafrymarczyć; przefrymarczać.

Cf FRYMARCZĄCY, FRYMARCZENIE

MB