![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: GORECZNY | Następne hasło: GORĘCOŚĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
GOREJĄCY (5) part praes act
o oraz e jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | N | gorejący |
| pl | ||
|---|---|---|
| A | subst | gorejąc(e) |
sg m N gorejący (4). ◊ pl A subst gorejąc(e) (1).
Sł stp s.v. gorzeć, Cn brak, Linde XVII w. s.v. gorzeć.
Znaczenia
Palący się płomieniem, płonący; fervidus, flagrans, ignitus Mącz (5): Pruna, Wągl goreyąci łſzcząci ſie wągl. Mącz 328b, 121a, 129b, 165a.
Wyrażenie: »pochodnia gorejąca« (1): Iezu kthorys nam przepaſac biodra y pochodnię [!] w ręku dzierżeć goreiące kazał. ſmi. ſie nad nami. TarDuch B8.
Synonim: ognisty.
Cf GORAJĄCY, GORĄCY, GORZĄCY, 1. GORZEĆ
MM