« Poprzednie hasło: [OGNISTOŚĆ] | Następne hasło: OGNISZCZKO » |
OGNISTY (316) ai
o jasne.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | ognisty | f | N | ognistå | n | N | ognisté |
G | ognist(e)go | G | ognist(e)j | G | ognistégo | |||
D | D | ognist(e)j | D | ognist(e)mu | ||||
A | ognisty | A | ognistą | A | ognisté | |||
I | ognistym, ognist(e)m | I | ognistą | I | ognistym | |||
L | ognistym, ognist(e)m | L | ognistéj | L | ognistym |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | ogniści |
m an | ogniści, ognist(e) | |
subst | ognisté | |
G | ognistych | |
D | ognistym | |
A | m an | ognist(e) |
subst | ognisté | |
I | m | ognistémi, ognistymi |
f | ognist(e)mi, ognistymi | |
n | ognistymi | |
L | ognistych | |
V | subst | ognist(e) |
sg m N ognisty (30). ◊ G ognist(e)go (9). ◊ A ognisty (18). ◊ I ognistym (8) LubPs, RejAp (2), BudBib, SkarŻyw, ArtKanc, LatHar, WysKaz, ognist(e)m (5) RejPs (3), BibRadz, Mącz. ◊ L ognistym (14), ognist(e)m (3) MurzHist, BudNT (2). ◊ f N ognistå (9). ◊ G ognist(e)j (6). ◊ D ognist(e)j (1). ◊ A ognistą (12). ◊ I ognistą (10) [w tym: -a (1)]. ◊ L ognistéj (2); -éj (1), -(e)j (1). ◊ n N ognisté (8); -é (1), -(e) (7). ◊ G ognistégo (22); -égo (1), -(e)go (21). ◊ D ognist(e)mu (1). ◊ A ognisté (18); -é (3), -(e) (15). ◊ I ognistym (4). ◊ L ognistym (5). ◊ pl N m pers ogniści (1). m an ogniści (cum sb: wężowie) (5), ognist(e) (cum sb: konie, smoki) (2). subst ognisté (34); -é (8), -e (1) KochPs, -(e) (25). ◊ G ognistych (15). ◊ D ognistym (1). ◊ A m an ognist(e) (6). subst ognisté (36); -é (5), -(e) (31). ◊ I m ognistémi (5), ognistymi (3); -émi BielKron (2), KochPs (2); -émi : -ymi SkarŻyw (1:3); ~ -émi (1), -emi (1) KochPs (1:1), -(e)mi (3). f ognist(e)mi (6) RejPs (2), HistAl, BielSpr (3), ognistymi (5) OpecŻyw (2), BielKron, StryjKron, NiemObr. n ognistymi (2). ◊ L ognistych (9). ◊ V subst ognist(e) (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- Przymiotnik od „ogień”
(316)
- 1. Od znacz. podstawowego
(241)
- a. Będący ogniem (33)
- b. Zrobiony z ognia (o zjawiskach świata nadprzyrodzonego); czasem może: ‘rozżarzony, płonący’
(37)
- Przen (4)
- c. Pełen ognia
(33)
- W przen (17)
- d. Koloru ognia (o odcieniach czerwieni) (11)
- e. Spowodowany bolesnym działaniem ognia (2)
- f. W kształcie płomieni (1)
- g. Płonący (13)
- h. Rozpalony, rozżarzony
(23)
- Przen (2)
- i. O pociskach zapalających
(36)
- Przen (7)
- j. Spalony, ofiarowany przez spalenie (18)
- k. W ogniu oczyszczony; przen (2)
- 2. Od znacz. ‘sfera ognia w ówczesnej kosmologii’ (6)
- 3. Od znacz. ‘jeden z elementów, z których według ówczesnych pojęć zbudowana jest materia i żywe organizmy’ (13)
- 4. Od znacz. ‘upał’ (2)
- 5. Od znacz. ‘stan zapalny w organizmie’ (7)
- 6. Od znacz. ‘gorączka’; połączony z długotrwałą gorączką (1)
- 7. Błyszczący, świecący (35)
- 8. Palący (o smaku) (1)
- 9. Prawdopodobnie o broni palnej (1)
- 10. W znaczeniach przenośnych
(9)
- a) Żarliwy
(5)
- α) Skłaniający do żarliwości (1)
- b) Namiętny, skłonny do uciech cielesnych
(2)
- W przen (1)
- c) Szkodliwy (1)
- d) W zestawieniu: »czart ognisty« (1)
- a) Żarliwy
(5)
- 1. Od znacz. podstawowego
(241)
W tłumaczeniu etymologii wyrazu „serafin” (1): ktorych Seráfinow imie v Zydow ieſt iákobyś rzekł ogniſte BibRadz II 120c marg.
»słup ognisty« [w tym: w porównaniach (2)] = ogień w kształcie słupa; columna ignis Vulg [w tym: bibl. Ex 13/21–22 (4), Apoc 10/1 (2)] [szyk 6:2] (8): A Pán ſzedł przed nimi [...] wnocy w słupie ogniſtym: áby był wodzem ich ná drodze Leop Ex 13/21, Ex 13/22, Sap 18/3; á tęcżá byłá około głowy iego/ á twarz iego byłá iáko ſłońce/ á nogi iego iáko ſłupy ogniſte RejAp 83v, 85; Gdzie ſłyſząc o S. Bázylim wielkim názwánym: myſlił ſobie/ co by to był zá cżłowiek táki y vyrzy w widzeniu ſłup ogniſty od ziemie aſz do niebá á głoś [!] wołáiący: To ieſt Bázyli. SkarŻyw 118, 118; ArtKanc E9v.
bibl. [Num 21/6] »wąż, żmija ognista(-y)« = tchnący ogniem; serpens adurens PolAnt [szyk 10:5] (14:1): KrowObr 56v, 112v; Y ſpuśćił ná nie Pan Bog węże ogniſte/ od ktorych márli prętko ſkoro vkąśił ktory. BielKron 42, 42; RejAp 135; Thák iż ná Fáráoná przepuśćił żáby y ine dziwne rzecży/ á ná nie ogniſte węże y ine ſroſzſze plagi dopuſzcżáć racżył. RejPos 56, 89v, 150 [2 r.] 154; A przedſię nigdy á nigdy żadnemu przeſtępku nie odpuſzcżał złośćiwemu/ bo ie theż y ogniści wężowie kąſáli/ y zyemiá ſie z nimi západáłá RejZwierc 204, 33, 260v; BudBib Deut 8/15; WerKaz 296.
»płomień ognisty« [w tym: w porównaniu (6)] = flamma ignis Vulg, PolAnt (17): Dniá ſſoſtégo plomienijé ogniſté powſtaną od ſlońtza záchodu OpecŻyw 193; WróbŻołt 28/7; Leop Ex 3/2, Ps 28/7; Equuleus, Miedziány álbo żelázny kóń/ ná który złoczińce wſádzáyą á płomieniem ogniſtém vmarzáyą. Mącz 107b; Dáley powiáda Ian ſwięty/ iż ocży v niego widział iáko płomienie ogniſte. RejAp [14], 28v, 29 [2 r.], Ff2v; vkazał ſię mu w puſtyni gory Synaie ánioł páńſki w płomieniu ogniſtem wgłogu. BudNT Act 7/30, 2.Thess 1/8, Apoc 1/14; LatHar 347; WujNT 2.Thess 1/8, Aaaaaa3; KlonWor 31.
»pożar ognisty« (1): á ty wzruſſywſſy náwálnoſć gnieẃu ſwego/ ſnádnie ie zborzyc możeż nie ynáczey iáko gęſtę chroſty álbo wyſokie gory pożárem ogniſtem popalić. RejPs 124v.
bibl. [Ier 23/29 i Hebr 4/12] »młot ognisty« [w porównaniu] (2): RejPos A5; ktore [dekrety Pańskie]/ iáko o nich piſmo ſwięte powiáda/ iż iáko młot ogniſty przerażáią opoki RejZwierc 184.
bibl. [4.Reg 2/11 i 6/17] »woz ognisty« [szyk 6:3] (9): A gdy ſie modlił Helizeuſz/ vyrzał chłopiec pełnę gorę wozow ogniſtych/ to ieſt Anyołow/ y miał ſerce dobre. BielKron [852]v, [842]v, 467; RejPos 135v; RejZwierc 125; Woz ogniſty y konye/ ogniſte sſtąpiły/ Ktore támże nátychmiaſt/ obu rozdzieliły HistHel D3v; CzechRozm 108, 147v; KołakSzczęśl C3.
bibl. [Ier 23/29] »młot ognisty« (2): Gdiż ſłowá iego Duch ſwięty zwáć racży młotem ogniſtym tłukącym á przerażáiącym opoki/ to ieſt kámienne á zátwárdziáłe ſercá ludzkie RejAp [14]v, 24.
»piekło ogniste« = gehenna ignis Vulg [szyk 3:1] (4): Dobrzeć téſz tobie iednookięm wniśc do kroleſtwa Bożego/ niſz dwie oczy maiąc/ być wrzuconem wogień piekielny (marg) wpiekło ognia abo ogniſté (–) MurzNT Mar 9/46; Loſius y inſziy niktorzy bluźnią: iż ſię PAN Chryſtus nie tylko bał ogniſtego piekłá/ ále iż też ſkoſztował mąk wiecżnego potępienia ReszPrz 82; WujNT Matth 18/9, Mar 9/47[46].
»piec ognisty« = piekło; caminus ignis PolAnt, Vulg (5): Y wrzucą ie w piec ogniſty/ thám będźie płácz y zgrzytánie ząb. BibRadz Matth 13/50, Matth 13/42; bo prętko do piecá ognistego záchwyćiwſzy wrzuci [tj. rzuci klątwę, a więc skaże na potępienie]. CzechEp 412; WujNT Matth 13/42, 50.
»ognista zorza (a. ogniste zorze)« (2): Nie ták roſkoſzné krople ſą perłowé Niebieſkiéy roſſy/ któré Hermonowé Paſtwiſká zdobią/ kiedy wſtáie z morzá Ogniſta zorzá. KochPs 196; KochFr 125; Temu [Bogu] ſie niebo kłánia/ y ogniſté zorze KochFrag 41.
»(s)palenie ogniste« = oparzenie (2): Też woda w ktoreyby była vwarzona ſzawina z blaywaſzem/ ſinoſci z ciała ſpądza/ y ſthrupy goij ktore s palenia ogniſtogo [!] bywaią. FalZioł I 130b; Też [dragant] z białkiem iaiecżnym roſpuſzcżony/ naprzeciw ſpaleniu ogniſthemu maſz lekarzſthwo dobre mieſtcze ſpalone cżęſto macżać. FalZioł III 26c.
»lampa ognista« (1): A z ſtolice wychodźiły łyſkáwice/ y głoſy/ y gromy: á śiedm lamp goráiących (marg) ogniſtych. G. (–) przed ſtolicą WujNT Apoc 4/5.
»pochodnia ognista« [w tym: w porównaniach (3)] = facula flammea HistAl; lampas ignis Vulg [szyk 6:3] (9): BierEz S2v; RejPs 113v; iáko Gránat wſzytki pochodnie ogniſthe ſwą iáſnoſcią przewyſzſza HistAl G3v, D3, F3, [I3]v; Leop Gen 15/17; dáli im pochodnie ogniſte w ręku nieść przed woyſkiem. BielSpr 44v, 38v.
»smok ognisty« (2): Cżynią też Puſzkarze Smoki ogniſte tákowymże prochem przypráwionym BielSpr 74, 74 marg.
»strzała ognista« [w tym: w porównaniu (1)] [szyk 2:1] (3): á ſlowá ich nieynáczey zátaczáią iáko ſtrzały ogniſte á nie niedbáią ácz niewinnego ſtrzelaią RejPs 92v; wnet potym náſzy ſtrzáłámi ogniſtymi ſtrzeláiąc Miáſto zápalili StryjKron 647, 411.
»szyp ognisty« [szyk 4:2] (6): BielSat N2v; [Starzy walecznicy] Miewáli teć Kuſze wielkie y máłe/ wielkie zwáli Scorpiones, s ktorych ſtrzeláli ogniſtemi ſzypy ná zápálenie BielSpr 61v, 64v, 67, 73v [2 r.].
»strzała ognista« = telum igneum Vulg (4): Miecż ten ći żaden inſſy nie ieſt/ iedno to piſſmo ſwięte á ſlowo Boże: Tárcż ná ktorąbyſmy wſzyſtki ſtrzały cżártowſkie ogniſte bráli Leop A3v; RejAp 92v; CzechRozm 240v; WujNT Eph 6/16.
»spera ognista« (1): Gdy ie záſię do ſpery ogniſtey wynioſą/ Wnet ono prętko wyſchnie/ co zmoknęło roſą. RejWiz 151.
»znamię ogniste« [szyk 4:2] (6): ku ktoremu będźie też przyłączon Sáturnus/ ná then czás w ogniſtym známieniu niebieſkim będący. LeovPrzep C4, C3, D4, E3v, E4, F2v.
W połączeniu szeregowym (1): Druga [część roku] ieſt lato/ gorącze/ ſuche y ogniſte FalZioł [*8]v.
»zapalenie ogniste« [szyk 2:1] (3): Theż naſienie noſtrzegowe w wodzie vwarzone á pothym ſoku roiownikowego przymieſzay/ tego na zapalenie ogniſte ciała j na bolącżki bolącze przykładay FalZioł I 99c, I 72b, 130c.
»zapałony a ognisty« (2): Też na gorącze ſzadzele Pſinki ſtłucżone z ocztem/ przyłoż na ſadzel zapalony á ogniſty FalZioł I 123b, I 90a.
»firmament, sklep ognisty« (1:1): Poznaſz że mądrym/ że ieſt wiekuiſtym/ Pan/ co ma páłac ná ſklepie ogniſtym SzarzRyt A3, B2v.
»ogniste gwiazdy« (1): noc w myślách teſkliwa/ Y té ogniſté gwiazdy rozśiané po niebie Swiádkiem/ że nic milſzégo niémam okrom ćiebie. KochFr 98.
»ogniste iskry« [w tym: w porównaniu (1)] = scintillae igneae a. ignis HistAl, PolAnt; flammae ferventissimae HistAl [szyk 2:2] (4): Potym latháły ogniſte iskry/ od kthorych wſzytek záſtęp wielkim vćiſnienim był ogárnion. HistAl [I3], H6; BibRadz Iob 41/10; Iż ſie będą ſwiećić miedzy niewierniki iáko iſkry ogniſte miedzy trzćinámi. RejAp 89.
»koło ogniste« = aureola (1): Dniá iednego w Adwent/ będąc ná modlitwie/ w záchwyceniu byłá: á koło ogniſte nád iey głową ſię vkazáło. SkarŻyw 161.
»oczy ogniste« [w tym: w porównaniu (1)] [szyk 2:1] (3): Są drugie ryby z wielkimi zębámi/ drugie z okrutnemi rogámi/ ocży ogniſte thák wielkie że mieyſce oká ieſth ná dłuż ſzeſnaśćie álbo dwádzieśćiá ſthop męſzcżyzny. BielKron 295; RejAp [14] marg; Gwiazdy nie ſą ták cudné/ co więc świécą w nocy/ Iáko iéy té ogniſté y przyiemné ocy. PudłFr 70.
»ognisty piorun, grom« [szyk 2:1] (2:1): Iáſne niebieſkié domy Roświéćiły ſye gromy Ogniſtémi KochPs 146, ZawJeft 10, 28.
»ogniste słońce« (1): Ale ty nie czekáiąc ogniſtégo ſłońcá/ Wſtań/ á poſłuchay nas/ coć powiémy/ do końcá. PudłFr 68.
»ognista szabla« (4): Ty wſſitky ziemy ſą wziaty. mocza. głodem. y ognyſta ſſabla. MetrKor 46/117v, 46/46v, 175; thy wſziſthky zyemye naſſzy przothkowye bozą pomocza y my theſz pothym szamy naſſą ognysthą schabla y głodem pobrały LibLeg 7/40v.
»ognisty i świetny« (1): Iuſz moy oblubieniec włożył drogą tkánicę ná ſzyię moię: y ná pierśi moię noſzenie/ z ogniſtych y świetnych kámieni drogich záwieśił SkarŻyw 68.
»ogniste strzały« = pioruny, błyskawice [szyk 3:1] (4): RejPs 24; BielKron 274; Twoie ogniſte ſtrzały/ twé ſtráſzné gromy Latáły KochPs 114, 24.
[»lud ognisty« = prawdopodobnie: wojsko uzbrojone w broń palną: będźiećie W. M. mieli do obrony ſwey pogotowiu ludu ogniſtego ná gránicách WerPobudka 39; WerSposób 19, 25.]
Synonimy: 1.g. gorający; 7. błyszczący, błyszczący się, jasnący, łsnący, łsnący się, pałający, świecący, świecący się, świetny; 8. palący; 10.a) gorliwy.
Cf OGIENNY, [OGNIOWISTY], OGNIOWY, OGNIWY
JZ