[zaloguj się]
[pdf]

ŁSNĄCY SIĘ (12) part praes act

sie (9), się (3).

łſ- (11), łs- (1).

Fleksja
sg
mNłsnący się fN
Głsnącego się G
I Iłsnącą się
pl
G łsnących się

sg m N łsnący się (8). ◊ G łsnącego się (1). ◊ f I łsnącą się (2). ◊ pl G łsnących się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Połyskujący, błyszczący; candidus, coruscus, gemmans, infulgens, radians, radiatus Calep (12): Candidus – Biąły, łſnąci ſzie. Calep 157b; Coruscus ‒ łſnacie ſzie, błiskaiąci ſzie. Calep [264]b; Mica – Proſzek owłſnąci [lege: ow łsnący] ſie w piąsku. Calep 660a, 449b, 535a, 893a [2 r.].

W porównaniach (2): Exaluminatus – łſnaci ſie iako perła. Calep 381a; á weyrzawſzy ná ſuknią [...] wnetże wniey nálazł dwánaśćie złotych ták ſię łſnących/ iákoby ie dziś z ogniá vlane wyiął. SkarŻyw 498.

a. O źródłach światła lub ognia (3): Y widziałem [...] od biodr iego áż ná doł/ iákoby oſobę ogniá łſnącego ſie około [quasi speciem ignis splendentis in circuitu]. Leop Ez 1/27.
Wyrażenie: »jasność łsnąca się« (2): zápalił ſię płomień/ ktory przed iáſnośćią od ołtarzá ſię łſnącą [ex lumine, quod refulsit ab altari Vulg] zgáſnął. BibRadz 2.Mach 1/32 [idem] BudBib 2.Mach 1/32.

Synonimy: błyszczący, błyszczący się, jaśniący, świecący, świecący się.

Cf ŁSKNĄCY SIĘ, ŁSNĄĆ SIĘ, ŁSZCZĄCY SIĘ, ŁŚNIĄCY SIĘ

LW