GORSZYĆ (42) vb impf
o jasne.
Fleksja
inf |
gorszyć |
indicativus |
praes
|
|
sg |
pl |
1 |
gorszę |
|
2 |
gorszysz |
|
3 |
gorszy |
gorszą |
conditionalis |
|
sg |
3 |
f |
by gorszyła |
n |
by gorszyło |
con praet |
|
sg |
3 |
m |
by był gorszył |
inf gorszyć (3). ◊ praes 1 sg gorszę (1). ◊ 2 sg gorszysz (1). ◊ 3 sg gorszy (20). ◊ 3 pl gorszą (8). ◊ praet 3 sg m gorszył (1). ◊ con 3 sg f by gorszyła (4). n by gorszyło (3). ◊ con praet 3 sg m by był gorszył (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
1. Czynić gorszym, pogarszać (37):
a. W odniesieniu do moralności: dawać zły przykład, demoralizować, wywierać ujemny wpływ;
scandalizare PolAnt, Vulg, Cn; exemplo esse malo, exemplum perniciosum prodere, rnala exempla movere, nocere exemplo Cn [w tym: kogo (35)] (36):
Ieſli Więc ręka twoia abo noga twoia gorſzycié (marg) ieſtći na zawadzie ( ‒) odetni ią MurzNT Matth 18/7,
Matth 5/28,
29,
18/9,
Mar 9/41,
44,
46;
Ieſliż ćie gorſſy oko twoie/ wyłup ie Leop Mar 9/46,
Matth 5/29,
18/9,
Mar 9/42,
44;
A proſté ludźie gorſzą/ ich té złé przykłády. KochZg A3;
Lecż dźiśia/ gdy będźieſz iadł mięſo gdy go ieść zákazano/ przykazánie łamieſz/ y drugiego gorſzyſz. WujJud 198,
196v;
LatHar 581;
Przeſládowánia gorſzą mdłe. WujNT Bbbbbb2v;
Cokolwiek nas gorſzy/ tego ſię ſtrzedz mamy. WujNT Dddddd,
przedm 37,
Matth 5/30,
31,
18/8,
9,
Mar 9/43 (
12).
gorszyć czym (1): Przetoż ćięſzki ſąd odnioſą przełożeni [...] ktorzy złym przykłádem y żyćiem niepobożnym inne ludzie gorſzą. WujNT 76.
Zwrot: bibl. [Mar 9/42] »gorszyć malutkie, namniejszego« (1 : 1): KrowObr B4; Potępia tych/ ktorzy gorſzą málutkie. WujNT przedm 36.
Szeregi: »budować i gorszyć« (
3):
Zywot duchownych wiele buduie y gorſzy. WujNT 21 marg,
21,
Yyyyy2v.»gorszyć i kazić« (1): że bezmyerne á zápámyętliwe karánye wyęcey gorſſy y káźi niż pomaga. GliczKsiąż G.
»szkodzić i gorszyć« (1): tám złoczyńce máią być tráceni: á zwłaſzczá ieſli ſzkodzą dobrym/ y gorſzą ie. WujNT 57.
b. W odniesieniu do zjawisk fizycznych: psuć, szkodzić; exulcerare Mącz; deterius facere, mutare in deterius Cn [co] (1): Exulcero, Surowię/ wznawiam/ gorſzę ktorą rzecz. Mącz 501b.
2. Wzbudzać oburzenie, odrazę, potępienie;
exemplis laedere multos Cn [kogo, co] (5):
OrzRozm H2v marg;
Ieſli was to gorſzy/ iż wam chcę dáć moię Ciáło ku iedzeniu/ będąc z wámi widomie: á coż dopiero rzeczećie kiedy do niebá wſtąpię? WujNT 332.gorszyć czym (3): SeklKat G3; miedzy nowe Chrześciány śmieli takie roſterki śiać/ á onych táką niezgodą Chrześciáńſką gorſzyć/ y wiárę im świętą hydzic. SkarJedn 220, 193.
Synonimy: 1. kazić, psować.
Formacje współrdzenne: pogorszyć, wzgorszyć; pogorszać; pogarszać.
Cf GORSZĄCY
ZCh