« Poprzednie hasło: GORYCZEL | Następne hasło: GORYCZKOWY » |
GORYCZKA (28) sb f
goryczka (27), horyczka (1) Calep.
o oraz a jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | goryczka | |
G | goryczki | |
A | goryczkę | goryczki |
I | goryczką |
sg N goryczka (10). ◊ G goryczki (14). ◊ A goryczkę (1). ◊ I goryczką (2). ◊ pl A goryczki (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- 1. bot. Gentiana punctata L., Brassica nigra Koch., albo Sinapis alba L. (Rost); roślina z rodziny goryczkowatych o żółtych, niebieskich, fioletowych lub rzadziej białawych kwiatach, której gorzki korzeń posiada własności lecznicze (26)
- 2. Zestawienia w funkcji nazw botanicznych (1)
- 3. Rzeczy jadalne o piekącym, ostrym smaku (1)
W charakterystycznych połączeniach: goryczka tarta (3); goryczki korzeń, proch (4).
[»Wołszej goryczka« = Rheum tataricum L. fil. (Rost: rhaponticum); rabarbar: Wołſzey gorycżká/ Rhaponticum. Zową to korzenie od Wolſzey rzeki/ nád ktorą rośćie. SienHerb M#, E3#v.]
Synonimy: 2. »biała goryczka«: agaryk, »gębka modrzewiowa«; »Wołszej goryczka«: reupontikum.
Cf GORCZYCA, GORCZYCZNIK, GORZKOŚĆ, HORZEC
Ch