« Poprzednie hasło: GRZESZNY | Następne hasło: [GRZESZYSKO] » |
GRZESZYĆ (454) vb impf
-e- (23), -é- (9); -e- OpecŻyw (5), MurzHist, MurzNT, OrzQuin (2), BiałKat (5), KochPieś, KochWr; -é- KochFr, SarnStat (2), GosłCast (2), też RejKup; -e- : -é- Mącz (5 : 1), Oczko (1 : 1), SiebRozmyśl (1 : 1).
inf | grzeszyć, grzeszyci | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicativus | |||||||
praes | |||||||
sg | pl | ||||||
1 | grzeszę | grzeszymy, grzeszym, grzesz(e)my | |||||
2 | grzeszysz | grzeszycie | |||||
3 | grzeszy | grzeszą |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | -m grzeszył | m pers | |
2 | m | grzeszyłeś, -eś grzeszył | m pers | grzeszyliście |
3 | m | grzeszył | m pers | grzeszyli |
f | grzeszyła | m an | ||
n | grzeszyło | subst |
fut | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | będziem grzeszyć, będziem grzeszyli | |
2 | m | będziesz grzeszył | m pers | |
3 | m | grzeszyć będzie | m pers | grzeszyć będą, będą grzeszyć |
imperativus | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | grzeszmy | |||
2 | grzesz | grzeszcie, grzeście | ||
3 | niech, niechże grzeszy |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | bysmy grzeszyli, bychmy grzeszyli | |
f | bym grzeszyła | m an | ||
2 | m | byś grzeszył | m pers | byście grzeszyli |
3 | m | grzeszyłby, by grzeszył | m pers | grzeszyliby, by grzeszyli |
n | by grzeszyło | subst |
con praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | by byli grzeszyli |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praes | grzeszy się, bywa grzeszono | |||||
con | by się grzeszyło | |||||
participia | ||||||
part praes act | grzesząc |
inf grzeszyć (61), grzeszyci (1); -ć : -ci ArtKanc (2 : 1). ◊ praes 1 sg grzeszę (13) [w tym: -e (2)]. ◊ 2 sg grzeszysz (4). ◊ 3 sg grzeszy (105). ◊ 1 pl grzeszymy (10), grzeszym (2) SkarŻyw, SkarKaz, grzesz(e)my (1); -ymy : -(e)my KrowObr (1 : 1). ◊ 2 pl grzeszycie (3). ◊ 3 pl grzeszą (110). ◊ praet 1 sg m -m grzeszył (3). ◊ 2 sg m grzeszyłeś, -ś, -eś grzeszył (4). ◊ 3 sg m grzeszył (23). f grzeszyła (2). n grzeszyło (1). ◊ 2 pl m pers grzeszyliście (1). ◊ 3 pl m pers grzeszyli (26). ◊ fut 2 sg m będziesz grzeszył (1). ◊ 3 sg m grzeszyć będzie (2). ◊ 1 pl m pers będziem grzeszyć (1) WujNT, będziem grzeszyli (1) MurzHist. ◊ 3 pl m pers grzeszyć będą (4), będą grzeszyć (1); grzeszyć będą : będą grzeszyć CzechRozm (2 : 1). ◊ imp 2 sg grzesz (9). ◊ 3 sg niech, niechże grzeszy (2). ◊ 1 pl grzeszmy (2). ◊ 2 pl grzeszcie (9), grzeście (1) KrowObr. ◊ con 1 sg f bym grzeszyła (2). ◊ 2 sg m byś grzeszył (1). ◊ 3 sg m grzeszyłby, by grzeszył (10). n by grzeszyło (1). ◊ 1 pl m pers bysmy grzeszyli (2) Leop, WujNT, bychmy grzeszyli (1) WujJud. ◊ 2 pl m pers byście grzeszyli (3). ◊ 3 pl m pers grzeszyliby, by grzeszyli (8). ◊ con praet 3 pl m pers by byli grzeszyli (1). ◊ impers praes grzeszy się (1) KuczbKat, bywa grzeszono (1) Mącz. ◊ con by się grzeszyło (1). ◊ part praes act grzesząc (19).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) ‒ XVIII w.
grzeszyć komu (7): Powiedz mi proſzę ćię? ſktoregośćie to piſmá Swiętego wytzitáli/ ábyśćie ſie mieli ſpowiedáć grzechow/ ktoremu ſtworzeniu? Poniewaſz tylko ſámemu ſtworzyćielowi grzeſzemy? KrowObr 159, 159; Si quid peccat Demea mihi peccat, Ieſli w czym wykracza ná moy to karb czini/ Mnie grzeſzy nie komu ynſzemu. Mącz 221a; A y ia nieday tego Boże ábym miał grzeſzyć Iehowie/ ábych przeſtał modlić ſię za wámi BudBib 1.Reg 12/23, Soph 1/17; GrabowSet E3, R2.
grzeszyć gwoli czemu (2): á to tym tego dowodźi/ iż káżde Duſze ktore grzeſzą/ ćiáłu gwoli grzeſzą. BielKron 466v, 466v.
grzeszyć (na)przeciw(ko) komu, (na)przeciw(ko) czemu (79): HistJóz C3; WróbŻołt 40/5; SeklWyzn c4, Fv; Czy grzeſą przeciw bogu/ ktorzi w niepotrzebnich rzeczach wſpominaią ymię boże. SeklKat F, D4v, F3 [3 r.], H3v, I3, K2v (19); Kto krolá w gniew záwodzi/ grzeſzy przećiw duſzy. BielKom C; ż[e] on może dopuśćić ná przećiwko Apoſtolſkiemu piſmu grzeſzyć/ y ná przećiwko náuce ſtárego zakonu/ to ieſt ná przećiwko przykazániu Bożemu KrowObr 9, 223; Ano ták grzeſſąc przećiwko bráćiey/ y obráżáiąc ſumnienie ich w wierze wątłe/ przećiwko Chryſtuſowi grzeſzyćie. Leop 1.Cor 8/12, 3.Esdr 6/15, Ier 44/23; A ná ten czás gdy był nawięcey vtrapion/ thedy ieſzcze tym więcey grzeſzył przećiw Pánu/ tenże Krol Acház. BibRadz 2.Par 28/22, 2.Esdr 9/29, 13/27, Prov 8/36, Is 59/13, Os 4/7, Hab 2/10, II 133b marg; BielKron 9v; GrzegŚm A3; Zle tedy á fáłſzywie mnie té Iurgelty/ álbo té naymy/ Kácérzowie zádawáią/ y grzeſzą przećiwko Duchu świętemu/ lżąc y háńbiąc poſługę wierną moię/ przećiwko Bogu/ y przećiwko ſwemu właſnemu ſumnieniu OrzQuin G4, Z2v; HistRzym 47v, 48, 69v, 120v; RejPosWiecz3 96; BiałKat 211, 373v; Dla tego też oſobliwie zákazano ieſt ſlowy iáſnymi cudzołoſtwo/ iż oprocż tey ſzkárádośći [...] grzech też nieſpráwiedliwości w ſobie zámyka: ktorym nietylko ludźie przećiwko bliźniemu/ ále y przeciwko ſpolnośći poſpolitey grzeſzą. KuczbKat 320, 290 [2 r.], 351; WujJud 63v; RejPosWstaw [212], [412], [412]v, [414]; BudBib 1.Reg 19/4, 2.Esdr 9/29, Ps 77/17, Iudith 5/15, Bar 2/29; BiałKaz M4v; CzechRozm 103v; Niebacżą tego ći gárdźićiele/ że ćięſzko przećiw Bogu y przećiw ludźiom grzeſzą. ModrzBaz 28v, 70; CzechRozm 107; Phil N2; WujNT 51 [2 r.], 1.Cor 6/18, s. 591, 1.Cor 8/12 [2 r.]; SiebRozmyśl Cv, D4v; GosłCast 30; KlonWor 72.
grzeszyć na kogo, na co (5): Tam pan Chriſtus nie o tych rozvmiał/ ani ſwięty piotr o tych pytał/ ktorzy vpornie na miłoſierdzie boże grzeſzą Ale o tych/ ktorzy ſ krewkoſci wgrzech vpadną SeklWyzn Dv, Dv; niech niegrzeſzy krol ná sługę ſwego ná Dawidá. BudBib 1.Reg 19/4; Iáko ryk młodego lwá (ieſt) ſtrách krolewſki/ kto iy pobudza grzeſzy na duſzę ſwoię. BudBib Prov 20/2 [przekład tego samego tekstu] SkarKazSej 692b.
grzeszyć czym (33): WróbŻołt B6v; GroicPorz g4v; RejWiz 172; á iáko ieſt lepiey Człowiekowi niebácznośćią grzeſzyć á niżli złośćią/ táko też lepiey ieſt/ áby Krol Polſki otworzoną rękę ku dániu záwſze miał/ á niżli zámknioną OrzRozm O3; OrzQuin Z2v; RejAp 58v; HistRzym 48; Widziſz iáko ſchnie márny ięzyk twoy/ ktorymes więcey grzeſzył á bluznił imię Páná ſwego RejPos 164v; Iż vſtáwicznymi wyſtępy grzeſzymy przećiwko pánu Bogu: roſkazał Chryſtus miłośiernego Bogá o odpuſzczenié grzéchów prośić BiałKat 211, 66; KuczbKat 310; RejZwierc 217; Ktorzy ták cżynią/ ácżkolwiek przykazánie o Pośćie wypełniáią/ y prawdźiwie poſzcżą/ iednák przed śię obżárſtwem grzeſzą. WujJud 190, 102v; BudBib Ez 18/24; A wiedząc że nie tylo vmyſłem/ ſercem/ y wnętrznośćiámi ſwymi/ grzeſzył przećiwko Pánu á ſtworzyćielowi ſwemu. Ale teſz y zmyſłámi ćieleſnymi. BiałKaz M4v; Co ieſli ten okrutnośćią y pychą grzeſzy/ ktory zbytniego á bezmiernego pánowánia nád ludźmi ſwemi vżywa ModrzBaz 47v; SkarŻyw 153; GórnRozm M2v marg; ActReg 102; Phil N2; Zydzi grzeſzyli ſłowem przećiw ſynowi człowieczemu/ kiedy gánili to co on cżynił według człowieczeńſtwá WujNT 51; Bo iedni grzeſzą tylko myſlą/ drudzy vczynkiem/ á trzeći iuż gniją w nałogu grzeſzenia WujNT 143, 546; PowodPr 62; SkarKaz Ooooc; Przećiw Bogu y brátu łákomſtwem nie grzeſzy. KlonWor 72. Cf »grzechem grzeszyć«.
grzeszyć przed kim, przed czym (2): Z ſtrony thedy vrzędu ſwego Káth gdyż przed Swiátem áni przed Bogiem nic niegrzeſzy/ zelżywoſći niema żadney GroicPorz hv, g4v.
grzeszyć w czym (19): WróbŻołt 4/5; Nye ták Luter/ ktory tfirdźi/ iż y ſpráwyedliwy wkáżdym dobrym vczynku grzeſſy. KromRozm I [H3] [przekład tego samego tekstu WujJud 109, 113v, 218, WujNT 570]; Wſzákże tych Ceremoniy zwierzchownych nie wſzythkich záchowywáią/ á w tym nic niegrzeſzą/ zwłaſzczá gdy tych rzeczy gruntownieyſzych pilnie przyſtrzegáią GroicPorz dv; Leop Sap 12/2; BibRadz I 526b marg; KuczbKat 340 [2 r.]; WujJud 109, 113, 113v, 218; Wiele ich w tym grzeſzą przećiwko Pánu Bogu/ ktorzy mnimáiąc że ná tym doſyć/ że ná ſwiat dzyatki ſwe wypuśćiwſzy/ potym ich zániedbawáią. RejPosWstaw [412]v, [414]; BiałKaz K2v; że też y ludzie święći á Bogu mili/ w mnogich rzecżach błądzili/ y w wielu rzecżách grzeſzyli CzechRozm 69v, 211, 215v; WujNT 570.
W charakterystycznych połączeniach: grzeszyć barzo (barziej) (4), często (3), srodze, ustawicznie (5), wiele (więcej, wielce) (14); (nie) przesta(wa)ć ((nie)przesta(wa)jący, przestanie) grzeszyć (16); nie grzeszyć dalej (2), nigdy, więcej (18); grzeszyć Bogu, Jehowie (2), Stworzycielowi; grzeszyć przeciw Bogu (Panu) (24), przeciw Chrystusowi (Panu Jezusowi) (4), przeciw Duchowi Świętemu (5); grzeszyć na duszę (2), na miłosierdzie boże (2); grzeszyć gniewem, łakomstwem, myślą, niebacznością, obżarstwem, pychą, słowem, występy.
áby tymże grzechem nie miał być karan [...] iákim grzeſzy. RejAp 58v;
Iákim ktho grzechem grzeſzy/ thákim pokaran być muśi. RejPos 50v marg, A5v, 50v;
Cżym kto grzeſzy/ tymże męcżony bywa. PowodPr 62 [ogółem 6 r.].
»dobrowolnie grzeszyć« (2): Bo ieſlibyſmy dobrowolnie grzeſſyli [Voluntarie enim peccantibus nobis]/ po wźięćiu vznánia prawdy/ iużći nie ieſt zoſtáwioná offiárá zá grzechy Leop Hebr 10/26; BibRadz II 67a marg.
»grzechem grzeszyć« [szyk zmienny] (5): BibRadz 1.Ioann 5/16; RejPos 50v [3 r.]; Kto wie że brát iego grzeſzy grzechem [peccare peccatum] nie do śmierći WujNT 1.Ioann 5/16.
»jawnie grzeszyć« [szyk zmienny] (5): SeklWyzn d2, d2v; Aiakoż ſie więcz tu nie bać gdyż y we wnątrz widzy A owſzem czo iawnie grzeſzy nicz ſie go nie wſtydzy RejJóz E8v; SeklKat X; RejKup n6.
»z niewiadomośći, niewiadomie grzeszyć« [szyk zmienny] (8 : 1): GórnDworz Ff5; Dźieći á ſzaleni y drudzy im podobni/ grzeſzą z niewiádomośći [ignorantia peccant] y z głupſtwá. ModrzBaz 67; Długo płácżąc/ miał potym od Páná Bogá poćiechę. poniewaſz niewiádomie grzeſzył. SkarŻyw 184, 80; CzechEp [416]; NiemObr 174; WujNT 403, 748; LATA CVLPA. Gdy kto z niewiádomośći grzeſzy, wſzákże nie z chcenia áni vmyſlnie SarnStat 1271.
»rozmyślnie grzeszyć« (1): K temu/ gwałći też on Przykazánie to y rozmyślnie grzeſzy/ ktory ácż to przyśięga co ieſt prawdá y rozumie że ták ieſt KuczbKat 290.
»śmiertelnie grzeszyć« [szyk zmienny] (7): Kto nietrzyma wſzyſtkich vſtaw/ ktore koſcioł Rzimſki vſtawił ten ſmiertelnie grzeſzi SeklWyzn a2, e3v; HistRzym 69v; KuczbKat 290 marg; WujNT 790, 828; SkarKazSej 698a.
»grzeszyć tajemnie« (1): yżem grzeſzył iawnie y taiemnie przeſtępuiąć dzieſieczioro prżikazanie Boże SeklKat X.
»umyślnie, z umysłu grzeszyć« (2 : 1): Stymi też nicz nietrzymam/ ktorzy z vmyſłv grzeſzą/ dvfaiącz w ſwym nicżemnym doſić vcżynieniv SeklWyzn D; SeklKat R; WujNT Hebr 10/26.
»upadać abo grzeszyć« (1): A tego cżym dowodzą/ żeby grzechy vſtáć miáły? ábo żeby iuż ludzie pod nowym przymierzem vpádáć ábo grzeſzyć nie mieli. CzechRozm 115v.
grzeszyć przeciw czemu (1): Tákże y náſz Flis ma ſwoie vſtáwy Ma ſwe przezwiſká y oſobne ſpráwy/ A ktorzy grzeſzą przećiw nim/ ieſt ná nie Srogie karánie. KlonFlis Fv.
grzeszyć czym (2): Mnodzi tákim głupſtwem grzeſzą/ Gdy ſą w ſzcżeśćiu więc ſie wznoſzą BierEz K2v; y z niéy przypátrzywſzy ſye zbytkowi/ ſyropy ſtánowić/ y dietę ták porządną/ iákoby ſye iedzeniém áni pićiém/ y przed ćieplicámi/ y w ćieplicách nie grzéſzyło Oczko 24.
grzeszyć w czym (2): Abowiem kto nie według czaſu milcżi/ tedy w tey yedney rzeczy tylko grzeſzy iż milćży [!]. KwiatKsiąż C3; Wſzyſcy tedy kiedy tę moc Cieplicam przyznawáią vżywánia ich rózné ſpoſoby bacząc/ álbo nie ſwego czáſu/ albo nieták iákoby potrzebá/ z niémi ſye obchodząc/ wtym podobno grzeſzą/ że dobréy rády niewźiąwſzy/ ladá iáko ſobie rátunku ſzukáią Oczko 15v.
Synonimy: 1. błądzić, chybiać, upadać, występować.
Formacje współrdzenne: rozgrzeszyć, rozgrzeszyć się, ugrzeszyć, zgrzeszyć; rozgrzeszać.
Cf GRZESZĄCY, GRZESZENIE
HG