JĘDZA (18) sb f
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
jędza |
jędze |
G |
|
jędz |
A |
jędzę |
jędze |
I |
jędzą |
|
V |
jędzo |
|
sg N jędza (6). ◊ A jędzę (1). ◊ I jędzą (1). ◊ V jędzo (2). ◊ pl N jędze (4). ◊ G jędz (3). ◊ A jędze (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
1. Kobieta zajmująca się czarnoksięstwem, rzucająca czary i uroki; czarownica, wieszczka; saga BartBydg, Mącz (2): Saga vel sagana mulier, yądza. BartBydg 135; Mącz 364a.
2.
Złe bóstwo; wampir, upiór; mitologiczna bogini;
lamia Mącz, Cn, Vulg; venefica Mącz (14):
Mącz 479d;
KochFr 129;
Y zbiegną ſie tám źli duchowie/ puł cżowieká [!] puł oſlá y dziki mąż będzie wołał ieden ná drugiego: thámo będzie legáć iędzá Leop Is 34/15;
ZALE NAGROBNE. –) Iuż ſię to nie wroći/ iuż ſwym trybem przędzá Muśi iść/ aż przyrwie nić vpárta iędzá [= Parka Atropos] KlonŻal D;
KochPieś 25,
50.Wyrażenia: »nocna jędza« (
1):
Lamia, Nocna yędzá/ Matółká/ nocne ſtráſzidło/ Duch álbo Czárownicá. Mącz 183b.»piekielna jędza« = infernalia furia, megaera Mącz [szyk 4 : 3] (7): Tákowe ſą boginie twoie kthore iędze piekielne zową/ ktore ſie po ſmierći ludzkiey nád grzechy iádowicie mſzcżą. HistAl K2; Mącz 6d, 170b, 213d, 456c; Duſze nágié iego [Orfeusza] ſtrón żáłoſnych ſłucháły: Piekielné iędze dobrze że z nim niepłákáły KochTarn 76; ktorego śmieią zwáć (záſłon Boże ſwoie y inſze pobożne vſzy) Cerberem pſem piekielnym o trzech głowách: ábo záś Geryonem iędzą piekielną troiáką/ o iedney głowie PowodPr 33.
Szereg:»bogini albo (to jest) jędza [szyk 1 : 1] (2): Megaera, Iedna z bogiń álbo yędz piekielnych które furie bywáyą zwáne Mącz 213d, 170b.
3. W funkcji przezwiska w odniesieniu do upersonifikowanych wad ludzkich (2): KochMuza 28; Łakomstwo. Sonet. [...] Idź Iędzo/ gdźieś ſię zwykłá/ śidły báwić/ [...] tám poſpolſtwo chćiwe GrabowSet G3v.
Synonimy: 1. czarnoksiężnica, czarownica, kuglarka, mierzienica, praktykarka, wieszcza, wieszczka, wrożka, zwodnica; 2. matołka.
JW