[zaloguj się]
[pdf]

KALETKA (3) sb f

Oba a oraz e jasne.

Fleksja
sg pl
N kaletka kaletki
G kaletki

sg N kaletka (1). ◊ G kaletki (1). ◊ pl N kaletki (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.

Dem. od „kaleta”:
1. Woreczek na pieniądze; perula Mącz; folliculus Cn (3): Perula, Kálietká/ tobółká. Mącz 290c.
Zwrot: peryfr. »z kaletki wymknąć pieniążki« = wyciągnąć od kogoś pieniądze (1): Bárzo w nim wielkie puſtki mogę rzec pachnęły/ Bo kobietki s káletki iuż dawno wymknęły/ Wſzytki iego pieniąſzki HistLan D3.
Szereg: »kaletka albo taszka« (1): á ieſt dwoiaki krwawnik/ ieden ieſt maiączi liſtki iako by kaletki albo taſzki/ á przeto ieſt rzecżono kaleta paſterſka FalZioł I 20c.
2. [bot. Capsella bursa-pastoris (L.) Med. (Rost); roślina ruderalna z rodziny krzyżowych (Cruciferae) [pl t]: BVRSA PASTORIS, Thlaſpi. Tobółki, Káletki. STephanus wjkłáda Krwáwnik/ á bárzo źle/ bo każdy wié/ że inſzé źiele Krwáwnik/ á inſzé Tobołki UrzędowHerb 64a (Linde).]

Synonimy: 1. mieszek, pytlik, taszka, tobołka; 2. »kaleta pasterska«, krwawnik, tasznik, tobołki.

MM