KAZALNICA (29)sb f
kazalnica (24), kazadlnica (4), kazadnica (1); kazalnica Murm, BartBydg (4), OrzList (2), SkarŻyw (6), NiemObr, PudłFr, Calep (2); kazadlnica Mymer 2; kazadnica Mymer 1; kazalnica : kazadlnica BielKron (1:1), Mącz (6:2).
ka- (17), kå- (5); ka- : kå- Mącz (4:4), SkarŻyw (5:1); -za- (21), -zå- (1); -za- : -zå- Mącz (7:1); końcowe a jasne.
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
kazalnica |
|
G |
kazalnice |
|
D |
kazalnicy |
|
A |
kazalnicę |
|
L |
kazalnicy |
kazadlnicach |
sg N kazalnica (14). ◊ G kazalnice (1). ◊ D kazalnicy (1). ◊ A kazalnicę (9). ◊ L kazalnicy (3). ◊ pl L kazadlnicach (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
Podwyższenie, z którego wygłaszano publiczne przemówienia, kazania: ambona, też przenośny stołek, pulpit;
suggestum BartBydg, Mymer2, Mącz, Cn; suggestus BartBydg, Mącz, Cn; contio Mącz, Calep, Cn; analogium Murm, BartBydg; ambo BartBydg, Cn; cathedra Mącz, Calep; pulpitum, rostra Mącz, Cn; suggesta Mymer1; ambona BartBydg; prorostra, superior locus Cn (29):
Murm 127;
Suggesta. Predig ſtuel. Kazadnicza. Mymer1 8;
BartBydg 8 [2 r.],
9b,
153b;
Mymer2 7v;
OrzList b3v [
2 r.];
BielKron 362v;
Contio, Mieyſce ná którym kazą. Kazádlnicá. Mącz 53c,
41b [2 r.],
145c,
154a,
331a,
370c;
Wielki lud ná kazániu ſwym miewał: ták iſz dla ćiſzby kázálnicę zá nim nośić/ á tám ią ſtáwiáć gdzieby vćiśniony niebył muśiano.SkarŻyw 372;
wſtąpił ná kázálnicę/ y drugie kázánie wielce poćieſzne [...] vcżynił. SkarŻyw 511,
312,
511,
543;
Calep 172a.
W charakterystycznych połączeniach: na kazalnicę wleźć (2), wniść (3), wstąpić (2).
Szereg: »kazalnica, (albo) katedra« [szyk 1:1] (2): pro rostris dicere, Mieć rzecz ku ludźióm z kátedry álbo z kázálnice która ná tymże plácu byłá dla tego vcziniona. Mącz 358d; Calep 232b.
Wyrażenie przyimkowe: »na kazalnicy« (4): roſkazał Biſkup ná kázádlnicách obiáwiáć ludziom áby ſie zeſzli ná oſmy dzień Máiá ku podnieſieniu kośći świętych. BielKron 362v; SkarŻyw 173; NiemObr 31; Y tyś wczorá ſtyſkował ſam ná kázálnicy Ná nierząd PudłFr 18.
Synonimy: ambona, katedra, pulpit, »stolec kaznodziejski«.
Cf KAZATELNICA
KW