![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: KŁONIĆ SIĘ | Następne hasło: [KŁOPOCIĆ SIĘ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KŁOPOCĄCY (1) part praes act
Fleksja
G pl kłopocących.
Sł stp s.v. kłopotać, Cn, Linde brak.
Dręczący, trapiący, napastujący; w funkcji rzeczownika [kogo]: IEhowo co ſię namnożyło kłopocących [hostes] mię? mnodzy powſtáli ná mię. BudBib Ps 3/1 [2].
Synonimy: dokuczający, dręczący, męczący, trapiący.
Cf KŁOPOTAĆ
MM