« Poprzednie hasło: KMIECTWO | Następne hasło: [KMIECZY] » |
KMIECY (82) ai
kmiecy (81), kmietcy (1), [kmieczy]; kmietcy KlonWor.
e jasne.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | kmiecy | f | N | kmiecå | n | N | kmiecé |
G | kmiec(e)go | G | kmiec(e)j | G | kmiecégo | |||
D | kmiec(e)mu | D | D | |||||
A | kmiecy | A | kmiecą | A | ||||
I | kmiecym | I | kmiecą | I | ||||
L | kmiecym | L | kmiecéj | L | kmiecym, kmiec(e)m |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | kmiecy |
subst | kmiecé | |
G | kmiecych | |
A | m pers | kmiece |
subst | kmiecé | |
I | m | kmiecymi |
f | kmiec(e)mi | |
L | kmiecych, kmiec(e)ch |
sg m N kmiecy (5). ◊ G kmiec(e)go (2). ◊ D kmiec(e)mu (1). ◊ A kmiecy (4). ◊ I kmiecym (1). ◊ L kmiecym (4). ◊ f N kmiecå (6). ◊ G kmiec(e)j (4). ◊ A kmiecą (4). ◊ I kmiecą (1). ◊ L kmiecéj (2); -éj (1), -(e)j (1). ◊ n N kmiecé (3); -é (2), -e (1); -é GrzepGeom; -é : -e SarnStat (1 : 1). ◊ G kmiecégo (3). ◊ L kmiecym (5), kmiec(e)m (1) ZapWar. ◊ pl N m pers kmiecy (4). subst kmiecé (4); -é (1), -e (1), -(e) (2); -é : -e SarnStat (1 : 1). ◊ G kmiecych (8). ◊ A m pers kmiece (1). subst kmiecé (2); -é (1), -(e) (1). ◊ I m kmiecymi (1). f kmiec(e)mi (1). ◊ L kmiecych (14), kmiec(e)ch (1); -ych : -(e)ch UstPraw (3 : 1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
W połączeniach szeregowych (2): SarnStat 48; Koroná tá ty ſtany iáko członki w ćiele ſwoim záwżdy miáłá: Duchowny/ Senatorſki/ żołnierſki/ mieyſcki/ orácki ábo kmiecy. SkarKazSej 682a.
W przeciwstawieniach: »kmiecy (... kapłański) ... s(z)lachecki« (2): ieſt to rzecż nietáyna/ że wiele ich bronią pieniężney winy z waśni przećiwko kmiecemu ſtanowi/ á z miłośći przećiw Slácheckiemu. ModrzBaz 28; OrzJan 123.
W charakterystycznych połączeniach: kmieca(-y, -e) dań, dłużenie, dom(ek) (3), dziewka (6), glejt, głowa (3), grunt, kmiotowna, kopa, majętność, mężobojstwo (3), niewola, odeszcie, odzienie, podatek, potrawa, prawo, rada, rana (5), robota (2), rola, rzecz (4), sąd (2), siedlisko, siekiera, skarga (2), sposob, sprawa, stroża, swowoleństwo (3), syn (11), szata, szkapa, wolność, żywot (2).
»prawo kmiece« (1): dla tego że tá miárá z Prus do Mázowſza z Chełmná przyſzłá: ták iáko y Práwo Kmiecé álbo Mieſckié/ któré Chełmieńſkim Práwem téż przeto zową. GrzepGeom Lv.
»kmiecy albo (i) mie(j)s(c)ki« [szyk 1 : 1] (2): GrzepGeom Lv; Ták y w Rzeczypoſpolitey wyżſze ſtany niech mieyſkimi y kmiecymi nie gárdzą. SkarKazSej 677a. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.].
»oracki abo kmiecy« (1): SkarKazSej 682a cf W połączeniach szeregowych.
»prosty, kmiecy« (1): Ale proſty lud Kmiecy w wielkiey niewoli BielKron 437.
»s(z)lachecki i (a) kmiecy« (2): O Rány Slácheckie y kmiece/ máią mieſzczánie práwo Połſkie [!] ſądźić UstPraw D4v; SarnStat 617. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.; w przeciwstawieniach 2 r.].
»kmiecy, wiejski« (1): Iedno iest ius [...] poſitiuum ſcriptum, któré záśię dźieli ſie: iedno iest Kośćielne, Mieyśckie, Szlácheckie, y kmiece Wieyſkie. SarnStat 48.
»prosty, kmiecy« (1): Byłá niewiáſtá ſtára/ gruba/ w proſtym odzyeniu kmiecym chodziłá BielKron 134.
Synonimy cf KMIECI.
Cf KMIECI, KMIECIOW, KMIECKI, KMIECNY, KMIOTOWSKI
MM