[zaloguj się]
[pdf]

KMIECIOW (4) ai

kmieciow (2), kmieciew (2); kmieciow BierEz; kmieciow : kmieciew LibMal (1 : 2).

Teksty nie oznaczają é oraz ó.

Fleksja
sg
mNkmieciow
Akmieciow(e)go
Ikmieciewym

sg m N (attrib) kmieciow (2). ◊ A kmieciow(e)go (1). ◊ I kmieciewym (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Przymiotnik dzierżawczy od „kmieć” ‘chłop poddany, wieśniak’; będący członkiem rodziny kmiecia (4): On wąż ſyná kmiećiowego: Gdy z nim igrał on go vkąśił BierEz L3; Item zeznal yſch skmyeczyewym brathem wpoznanyv wkramyech kradali. LibMal 1545/98v, 1545/98v [2 r.].

W charakterystycznych połączeniach: kmieciow brat (3), syn.

Synonimy: chłopi, chłopski.

Cf KMIECI, KMIECKI, KMIECNY, KMIECY, KMIOTOWSKI

MM