« Poprzednie hasło: AZAĆ | Następne hasło: AZALIĆ » |
AZALI (42) pt
azali (41), ażali (1) BielŻyw.
W pisowni łącznej „aza” (16); w pisowni rozłącznej „a za” (26).
Nagłosowe a jasne, drugie pochylone.
Sł stp notuje, Cn s.v. aza, Linde XVIII w.
Połączenia: »azali ... albo«: Słysząc tho Darius rzekł/ ázali od niego álbo on odemnię ma przykład bráć? HistAl Ev.
»azali ... aza«: A zali ia? á za ia? BudNT Mar 14/20.
»azali jeszcze«: Cżemuſz go nie chceſz ráthowáć/ opatrowáć/ żywić/ ázaliby ſie ieſzcże ſtárość iego w tych ſrogich niedoſtátkoch ku pirwſzey cżerſtwośći [...] przywroćić mogłá. LubPs A4v.
»azali i«: Azali y wy chcećie idź precż? BibRadz Ioann 6/67[68].
»azali też i«: a zali też ij [numquid et Vulg] wy chcecie bytz iego zwoleniki? OpecŻyw 63v.
Połączenia: »azali nie ... azali nie«: [czterokrotne]: O mily lezu mowiſs matuchnie/ tzo tobie/ A záli nie to tzo tobie ſamému? A zális nie ieſt blogoſlawiony owotz żywota iey niepokálonégo? A záli nie ona ciebie pocżęla ij porodzila ij kármila? a zálicie nie z boleſcią ſſukala OpecŻyw 41.
»izali ... azali nie«: Oni ktorzy ćię kąſáć będą/ izali ſię z trzaſkiem nieporwą/ á zali ſię nie ocucą prędko ktorzy ćię nágábáć będą/ á muśiſz być łupem ich? [numquid ... et Vulg] BibRadz Hab 2/7.
»azali ... zasię ... nie«: A zali zaſię ten ktory ſpi niemoże powſtać zmartwych. WróbŻołt C.
Z przeczeniem: »azali nie«: A thák poćciwy cżłowiek pátrz/ ázali ſie nie ma ná co rozmyſláć/ ſłyſząc ták ſtráſzne á ohydne przypadki przyrodzenia ſwego? RejZwierc 68.
Cf AZALIŻ, AZAŻLI, IZALI, ZALI.
KN