[zaloguj się]
[pdf]

[KRASOMOWA sb f

Pierwsze a oraz oba o jasne.

Fleksja
sg
G krasomowy
I krasomową

sg G krasomowy. ◊ I krasomową.

Sł stp, Cn brak, Linde także XVIII w.

Piękny sposób mówienia, krasomówstwo: Gdyż wſſelki inny narod/ ięzyk ſwoy przyrodzony miłuie/ ſzyrzy/ kraśi/ y poleruie: czemu ſam Polſki narod/ ſwem gárdźi y brząka/ ktory mogłby iſćie/ iáko ia ſłyſzę obffitoſćią y Cráſomową ſkáżdem innem porownáć ErazmJęzyk iiv (Linde); Ktokolwiek Rzeczpoſpolitą miłuieſz/ bądź rad Gośćiowi. Ale kráſomowy á dworſtwá v domaká nie ſzukay. H. Gaertner, Pseudo-Orzechowskiego Ziemianin (1565), Lublin 1921, s. 2.

Synonimy: elokwencyja, »krasna mowa«, wdzięcznomowność, wymowa, wymowność.

Cf KRASOMOWIENIE, KRASOMOWNOŚĆ, KRASOMOWSTWO]

AKtt