[zaloguj się]
[pdf]

RABBONI (7) sb m indecl

rabboni (6), rabbuni (1); rabboni: rabbuni MurzNT (3:1).

a oraz o jasne.

W funkcji N (2), V (5).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Mistrz, nauczyciel, przewodnik duchowy (z hebr. rabboni) (tu: o Jezusie) (7): Rzecze iéi Ieſus/ Marja/ obróćiwſzy śię ona/ powié mu/ Rabbuni (marg) cobywá rzeczono miſtrzn [!] (–) iakoby rzekł nauczycielu [Rabboni (quod dicitur, Magister)] MurzNT Ioann 20/16, Mar 10/51, 151 marg [2 r.]; A Mágdálená obeyrzawſzy ſię ná Iezuſa/ rzecże. Witayże miły Rábboni. Gdźieżeś doſtał tey cżerwieni? MWilkHist H4, H3; WujNT 163 marg.

Synonimy: mistrz, nauczyciel.

Cf RABI, RABIEJ, RABIN

JR