« Poprzednie hasło: [LOZOWAĆ] | Następne hasło: LPIEĆ » |
LOŹNY (17) ai
loźny (15), luźny (2); luźny KlonFlis; loźny : luźny KlonWor (1:1).
o pochylone.
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | lóźny | n | N | luźn(e) |
G | lóźn(e)go | G | |||
I | luźnym | I |
pl | ||
---|---|---|
G | lóźnych | |
A | subst | lóźn(e) |
L | lóźnych |
sg m N lóźny (9). ◊ G lóźn(e)go (1). ◊ I luźnym (1). ◊ n N luźn(e) (1). ◊ pl G lóźnych (1). ◊ A subst lóźn(e) (1). ◊ L lóźnych (3).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI(XVII) ‒ XVIII w,
»luźny człowiek« (1): Náſzy Polacy zową go [człowieka bez zajęcia] Luźnym cżłowiekiem/ ábo ieſzcże márniey/ hultáiem. KlonFlis A4v.
»gmin loźny« (1): [uciskiem pańskim] więcey ſie iuż ſnadź gminu loźnego niż właſnych poddánych nácżyniło PowodPr 71.
»loźny leniwiec« = darmozjad (1): Bowiem lozny leniwiec duſzom prácowitym Ziada żywność/ droży chleb/ ſwym brzuchem nieſytym. KlonWor 45.
»loźni ludzie« (3): O loźnych ludźiech dźieśiątnicy máią wiedźieć. GostGosp 146; CO ſie tycze Hultáiów y innych lóźnych ludzi/ roſkázuiemy Stároſtóm náſzym: áby ſie w tym wedle Státutu záchowáli SarnStat 521, 521.
»loźne persony« (1): Gehenna, nomen vallis in Bibliis, mieyſce było niedáleko od Hieruzalem támże y plác na który wſziſtki roſpuſne á loźne perſony z Hieruſalem wywodzono/ y wyſzwiecáno. Mącz 143a.
W porównaniu (1): iák loźny odbieżyſz oyczyzny Y krewnych y przyiacioł ſpowinowáconych CiekPotr 55.
Synonimy: 1.a. biegun, błękacz, hultaj, obieżyświat, włoczęga.
Cf LUŹNIK
HJ