NACECHOWANY (15) part praet pass pf
nacechowany (14), nacechowan (1).
W formach złożonych wszystkie samogłoski jasne. ◊ -ån.
Fleksja
| sg |
| m | N | nacechowany, nacechowån |
n | N | |
| G | |
G | nacechowan(e)go |
| A | |
A | nacechowan(e) |
| I | |
I | nacechowanym |
sg m N nacechowany (7), nacechowån (1); ~ (praed) -any : -ån GroicPorz (1:1). ◊ n G nacechowan(e)go (1). ◊ A nacechowan(e) (1). ◊ I nacechowanym (2). ◊ pl N m pers nacechowani (3).
Sł stp, Cn, Linde brak.
1.
Opatrzony znakiem, naznaczony;
cretatus, insignitus Mącz; cauteriatus, compunctus Calep (4):
Insignitus, Náznáczony/ Nácechowány. Mącz 392d;
Cauterium – Zelazo ktorim ceche napaliamij. Cauteriatus – Necechowani [!] Calep 175b;
Compunctus ‒ Nacechowanij. Calep 229b.
nacechowany czym (1): Cretatus, Kretą nácechowány. Mącz 68c.
2.
Przez nadanie znaku wyróżniony w znaczeniu pozytywnym lub negatywnym;
compunctus, stigmaticus Mącz (11):
Stigmaticus, Nápiątnowány/ nácechowány. Metaph. Zeſromocony/ zelżony. Mącz 415b,
331d;
á będzyem pewnie záwżdy w tey ſpołecżnośći tego nácechowánego ſtadká iego/ chodząc vſtáwicżnie pod obroną y pod opátrznoſcią ſwiętą iego. RejAp 119,
118;
RejPos 43.
nacechowany czym (4): Tedy tego pewnie możemy być iśći/ iż będziem nácechowáni piątnem Bogá Oycá náſzego RejAp 119, 145, 149. Cf Zwrot.
nacechowany na czym (1): A ieſli by vchá niemiał/ ná twarzy bywa nácechowan/ y názwano to potym poenam in cute et carne GroicPorz kkv.
Zwrot: »powrozem nacechowany« = powieszony (1): A ieſli by ſye ktory dáley co tákiego dopuſćił/ iuż ma być powrozein ná ſzubienicy nácechowány GroicPorz kkv.
Przen: Pogardliwie o wyświęcaniu księży katolickich [na czym] (1): ktorzy [kapłani katoliccy] ſtrzegą/ nie chwały/ áni ćći Boſkiey/ ále tylko chwáły y ćći papieſkiey/ kthorzy [ſą] od Papieżá ná brodach/ y ná głowach/ y ná rękach nácechowáni KrowObr 119.
Synonimy: 1. naznaczony; 2. napiątnowany, naznaczony, naznamionowany.
Cf NACECHOWAĆ
HJ