[zaloguj się]
[pdf]

NADDATEK (2) sb m

Pierwsze a oraz e jasne; -dat- (1), [-dåt-].

Fleksja
sg pl
N naddatek
G naddatk(o)w
A naddåtek

sg N naddatek (2). ◊ [A naddåtek. ◊ pl G naddatk(o)w.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.

Nadwyżka (2): Corollarium, Przidátek/ Náddátek/ który dawáyą nád wyſz niźly to co winno yeſt. Mącz 66b; Corollarium ‒ Prziczinek, naddatek. Calep 262a.
a. [Procent od pożyczonych pieniędzy:
Szereg: »lichwa i naddatek«: Podárki bráli w tobie ná wyléwánié krwie: lichwę y náddatek bráłoś [usuram et superabundatiam accepisti] WujBib Ez 22/12 (Linde).]
b. [Grunt położony i wymierzony poza zasadniczym łanem lub włóką: Jest też tam ogrodniczka Michalkowa, która płaci z nad[d]atków w miasto czynszu na każdy ś. Marcin per gr 6 LustrMaz I 65.]

Synonimy: dokład, ekskrescencyja, przyczynek, przydatek, zbytek.

Cf NADAWEK, [NADDAWEK]

KCh