« Poprzednie hasło: NADOBNOŚĆ | Następne hasło: NADOBOGON » |
NADOBNY (384) ai
a pochylone, o jasne.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | nådobny | f | N | nådobnå | n | N | nådobné |
G | nådobn(e)go | G | nådobnéj | G | nådobn(e)go | |||
D | D | nådobn(e)j | D | |||||
A | nådobny, nådobnégo | A | nådobną | A | nådobné | |||
I | nådobnym | I | nådobną | I | nådobnym, nådobn(e)m | |||
L | nådobnym | L | nadobnéj | L | nådobnym | |||
V | nådobny | V | V | nådobné |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | nådobni |
m an | nådobni | |
subst | nådobné | |
G | nådobnych | |
D | nådobnym, nådobnem | |
A | subst | nådobn(e) |
I | m | nådobn(e)mi |
f | nådobnémi | |
n | nådobn(e)mi, nådobnymi | |
L | nådobnych | |
V | subst | nådobn(e) |
sg m N nådobny (40). ◊ G nådobn(e)go (3). ◊ A nådobny (18), nådobnégo (4); -égo (2), -(e)go (2). ◊ I nådobnym (15). ◊ L nådobnym (5). ◊ V nådobny (3). ◊ f N nådobnå (67). ◊ G nådobnéj (12); -éj (2), -(e)j (10). ◊ D nådobn(e)j (1). ◊ A nådobną (25). ◊ I nådobną (23). ◊ L nadobnéj (8); -éj (1), -(e)j (7). ◊ n N nådobné (45); -é (2), -(e) (43). ◊ G nådobn(e)go (3). ◊ A nådobné (10); -é (2), -(e) (8). ◊ I nådobnym (8), nådobn(e)m (1) RejWiz. ◊ L nådobnym (2). ◊ V nådobné (4); -é (2), (e) (2). ◊ pl N m pers nådobni (1). m an nådobni [cum N pl: báżántowie] (1). subst nådobné (13); -é (1), -(e) (12). ◊ G nådobnych (22). ◊ D nådobnym (1) SzarzRyt, nådobnem (1) FalZioł. ◊ A subst nådobn(e) (18). ◊ I m nådobn(e)mi (4). f nådobnémi (14); -émi (1), -(e)mi (13). n nådobn(e)mi (7), nådobnymi (1) OpecŻyw. ◊ L nådobnych (3). ◊ V subst nådobn(e) (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI(XVIII) i XVIII w.
- 1. Piękny, przyjemny, sprawiający miłe wrażenie (290)
- 2. Odpowiedni, właściwy, stosowny (79)
- 3. Łagodny (15)
W przeciwstawieniu: »sprosny ... nadobny« (1): Bo ie zowie ſługámi niepotrzebnemi/ [...] kąkolem ſproſnym á ſmierdzączym/ ktory miedzy nadobną á wdzięcżną pſzenicą roſcie RejZwierc 130v.
W porównaniach (4): Y robacżek málucżki latáiąc ſie ſwieći/ By iſkierká nadobna kiedy ſie podnieći. RejWiz 153v, 137v; RejPos 220; RejZwierc 15v.
W charakterystycznych połączeniach: nadobny(-a, -e) barwa, bażant, czas, czepeczek, chleb, domek, drzeweczko (3), drzewo, drzwi (2), dzień, figura, gałązka, gospodarstwo, glanc, grono, gwiazda, jabłuszko, jagódka, jasność, kapustka, kasztan (2), koflik, koło, koszula, krzaczek, kształt, kwiat, kwiateczek (4), łożeczko, miasto, muzyczka, obłoczek, obrazek, obroż, organy, orzech, pierze, plastrzyk, płot, pokoik, pole, przezwisko (2), pszenica, ptaszek, rożyczka, słońce, szczep, sztuczka (2), sztuka, śklenica (2), wianeczek, wieniec, wieżyczka, woda, wrota, wzorek, zamek, ziołko, zorza, żyto.
»wdzięczny a nadobny« (2): Ale ktho ſie ozdobi cnotą/ [...] ten ieſt iáko ſzcżep pięknie vſzcżepiony/ ktory s ſiebie nadobne iágodki á wdzięcżne owoce záwżdy podawáć może. RejZwierc 52v, 130v.
»wdzięczny, nadobny« (1): ázaſz nie lepiey zá rádą tego tho Gorgiaſzá wyprowádzić ſie powoli do nowego/ do wdzięcżnego/ do nadobnego/ á do wiecżnego/ [...] domku ſwoiego RejZwierc 177v.
W charakterystycznych połączeniach: nadobny(-a, -e) bębenica, broda (2), chłopiątko, cora, corka, człowiek, dziateczki, dzieciątko (4), dzieweczka, dziewka (3), lice, liczko, mąż, młodzieniec (2), nimfa, pacholę, pani (3), panienka, panna (2), paznochty, skroń, syn, towαrzysz (2), twarz (4), uroda (2), ziemianin, żona; z imionami żeńskimi (8), z imieniem męskim (1).
»nadobny a łagodny« (1): Azaż nie widamy iáko z oney nadobney á łágodney twarzy wnet ſie sſtánie ſprofna/ ſroga/ zádęta/ zábládła/ że ſtráſzno ná nię pátrzyć? RejZwierc 75.
»urodziwy, nadobny« (1): Vrodziwy/ nadobny/ s piękną śiwą brodą/ A práwie ku ſwiętemu podobien vrodą. RejWiz 177v.
Iron. (1): A tys nadobne ſtraſzydło Muſiał by być ſproſne bydło Aby ſie w tym kochać nie miał Kiedy będzie twą łaskę znał RejJóz D3v.
W charakterystycznych połączeniach: nadobna(-y) potraweczka (2), rosołek.
N sg f w funkcji orzecznika (1): nadobnac bi to biſmy v Pana Boga to vproſic mogli PaprUp L3v.
W połączeniach szeregowych (5): Azaſz inſzym kſtałtem nadobnym pomiernym á poććiwym nie może być záchowánie miedzy ludźmi ſławnemi á zacznemi? RejZwierc 158; Abowiem ciáło náſze ieſt ſobie czáſem wielkim przyiacielem/ [...] gdy ſobie nadobnych/ ſpokoynych/ á pomiernych czáſow vżywa RejZwierc 165, 115, 138v, 164.
W przeciwstawieniach: »nadobny ... sprosny, zawikłany« (2): Bo nie doſyćći ná thym że ſie iuż kto y cnotámi ozdobi/ y dobrego mienia poććiwie nábędzie/ ieſliże go z wolną á z weſołą myſlą á z nadobnym á nie z záwikłá- nym żywothem nie vżywie. RejZwierc 106v; Abowiem owo poććiwe ieſt wiecżne/ á to docżeſne. Owo z wielką á nadobną ſławą/ á to s ſproſną ohydą y v wſzech omierżeniem. RejZwierc 268.
W charakterystycznych połączeniach: nadobne(-y, -a) czasy, ćwiczenie (3), dziękowanie (2), koniec, kształt, nowina, obietnica (7), obmowka, ochota, otucha, poczciwość, pomiara (4), pomierność, post, postanowienie, postawa (2), postawka (3), postępek, potucha, powinność (2), pożyteczek, pożytek, proroctwo, przechadzka (2), przybytek, przymiot, przysada, roskoszka, rozmowa (3), rozmowka (3), skromność (4), sława (3), społeczność, sprawa (6), stan (2), statek, swoboda, śmierć, układność (2), wdzięczność, wesele, wspaniałość, wznowienie, zgoda (2), zyzk.
»nadobna obietnica« (7): Nadobna obiethniczá o przyſzłym zbáwicyelu Kriſtuſie Pánie. LubPs N6 marg, P5 marg, Z3, aav, ccv marg, cc2v [2 r.].
»nadobne obyczaje, obyczajki« [szyk 4:1] (4:1): ſtáray ſie [...] ábyś w ſkromnośći á w ſtátecżnym káżdey rzecży vważeniu/ á w nadobnych obycżáioch tám wſzytkim wdzięcżnym był. RejZwierc 23v; ſzukayże ſobie żonki ſthaniku ſobie rownego/ wychowánia á ćwicżenia roſtropnego/ obycżáykow nadobnych á wſtydliwych RejZwierc 31v, 14, 17v, 20v.
»nadobna pociecha« [szyk 9:2] (11): DWie oſobliwe cżąſtki ten tho Pſalm zámyka w ſobye. W pirwſzey ieſt nadobna pociechá y przykład LubPs O6; Pociechá nadobna/ iż w kim Pan ſthátecżne ſerce vzna/ iż go ſobye obyera zá nawdzyęcżnieyſze kochánye ſwoie. LubPs S2 marg, G3 marg, I4, K2 marg, R2 marg, V2 marg (11).
»nadobna skromność« (4): Pomierność piękna z nadobną ſkromnoſcią/ Każdego ſnádnie zdobi poććiwoſcią. RejZwierc [213], 139v, [213]v; Phil M.
»nadobne słow(k)a, słowo« [szyk 7:1] (6:2): Matuchna widzątz placż ſynácżka/ ſlowy go nádobnymi cieſſyla OpecŻyw 29v; WróbŻołt S8; RejWiz 22, 96; Mącz 25d; Abowiem iuż nie może być ſzkodliwſza rzecż/ iáko gdy kto nadobnemi fárbowánemi ſłowki á oną Anyelſką poſtawką pokrywa prawdę ſwięthą RejZwierc 83, 256; CzechEp 232.
»nadobna sprawa« (6): á coby było záſię vcżćiwego á w nadobney ſpráwie poſtánowionego tego ſie mocno dzierżec á ſtátecżnie w ſobie poſtánawiáć. RejZwierc 21, 15, 20v, 52v, 160, [275]v.
»nadobny żywot« [szyk 5:1] (6): A Ták zábáwiony cżłowiek ſwiátem tym [...] trudno ſie z roſtropnym bacżeniem bá wierę y s cnotą y z wolnoſcią nádobnego żywotá ſwego zgodzić ma RejZwierc 66v, 106v, 114v, 115, 138v, 173v.
»nadobny a pocieszliwy« (1):W wtorey záſię cżąſtce ſą przydáne nadobne á pocieſzliwe obietnice LubPs aav.
»nadobny, (a) poććiwy« (10): Widzyałem też iego ſtan nadobny pocżćiwy/ A tákiegoby vżyć miał káżdy cnotliwy. RejWiz 75v; A to napilnieyſza/ ábyś ſobie nadobną vkłádnoſcią á pocżciwym záchowániem miłość v wſzytkich iednał. RejZwierc 27, 20v, 49, 83v, 91 v, 102v (9).
»pomierny a nadobny« (1): Bo gdzie pomierny á nadobny żywoth/ y dłuſzſze zdrowie/ y dłuſzſze bogáctwo. RejZwierc 114v. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.].
»nadobny a poważny« (1): Ale dobra myſl twoiá á ochotne ſerce twoie niech záwżdi vżywa cżáſow wdzięcżnych [...] z nadobnemi á s poważnemi rozmowámi/ s kthorychby ſie y miłość/ y záchowánie/ y nadobne ćwiczenie mnożyło. RejZwierc 102v.
»nadobny a pożyteczny« (1): káżdemu lepiey być miedzy tákiemi ludźmi/ s ktorych by wżdy y przykładów dobrych náucżyć á rozmow ſie nadobnych á pożytecżnych náſłucháć mógł. RejZwierc 17.
»nadobny a roztropny« (1): Ale gdy cżłowiek pomierny/ á nadobną á roſtropną poććiwoſcią od Páná obdárzony/ [...] pobożnie cżaſow ſwych vżywa RejZwierc 105v.
»nadobny a skromny« (1): ktho ſie nań tárgnie widząc onę nadobną á ſkromną pomierność iego RejZwierc 21.
»nadobny a spokojny« (1): A będąc poſtánowiony w nadobnym á ſpokoynym żywocie ſwoim/ iużeś tego pewien/ iż nie ták cżęſto możeſz obráźić Páná ſwego. RejZwierc 173v. [Ponadto w połączeniach szeregowych 1 r.].
»nadobny a układny« (1): Bo ćichy/ ſkromny/ á rozważny cżłowiek więcey ſpráwić y poſtánowié może oną nadobną á vkládną ſkromnoſcią ſwą zá godzinę RejZwierc 139v.
»nadobny a wdzięczny« (2): NAdobna á wdzyęcżna pociechá kościołowi ná ſwiece [!] vtrapionemu. LubPs cc4; RejZwierc 73.
Iron. (6): Teraz mu też to przydzie nadobna nowina Iż iuż ſtraćił napoły/ y drugiego ſina RejJóz N3; RejWiz 114v; Ouidius [...] iednemu przed białągłwą [!] pijánym ſie czynić każe. Nadobny fortyl ku pozyſkániu łáſki. GórnDworz Ddv; Nadobny tho Zwycżay máią/ Polacy/ iż ſie pláſkáią/ Po gębie RejZwierc 231, 14, 62.
W charakterystycznych połączeniach: nadobny(-a) fortyl, nowina, przypadek, roskosz, sprawka, zwyczaj.
W połączeniach szeregowych (2): A to tu maſz wnet przed ocżymá ſwymi nadobną á ſwieżą y pocieſzliwą náukę RejPos 167; Bo znaydzieſz w iednych nadobną/ poććiwą/ rozważną/ y práwie prawdziwą rádę/ náukę/ y ćwicżenie. RejZwierc 84v.
W charakterystycznych połączeniach: nadobny(-a, -e) dowod, dziękowanie, hanszlak, kształt, okazanie (2), porządek (4), przestrzeżenie, przyczyna, przypodobnienie (2), przypytawanie, przysmak, przystosowanie, przytoczenie, przywiedzenie, psalm (3), rachunk, rada, recepta, rozprawa, rozmysł, rozum, stałośc, ukazanie (2), uszykowanie, wykład, wyliczenie, wypisanie, wyrażenie, wysłowienie, wywod, wyznanie (2).
»nadobna nauka« (10): Ten Pſalm nadobną nam w ſobie náuke [!] okázuie LubPs T6v, O2 marg, bb4 marg; RejAp 159v; Thu ieſt nadobna náuká/ yáko Pan náſz/ przijąwſzi zakon ná ſię/ vſpráwiedliwił Bogu Oycu cżłowieká RejPos 31 marg; Nadobna náuká/ z iáką gotowoſcią záwżdy ocżekáwáć mamy prziśćia Páná ſwoiego RejPos [340] marg, 25 marg, 167, 303 marg, 307 marg.
»nadobny przykład« (7): Oto maſz nadobny przykład w thym ſwięthym Krolu Dawidzye LubPs A5v, aa4; RejPos 212v; W thym bywa trudno náydowáć przyſády/ Kto z inych zbiera nadobne przykłády. RejZwierc 219, 17, 24; Phil D2.
»nadobna rzecz« [szyk 5:1] (6): RejPs Ff7; LubPs ffv, ff2v marg; nadobna tho ieſt rzecż młodemu cżłowiekowi do czudzych ſie kráiow przeieździć RejZwierc 17v, 21 v; LatHar 512.
»nadobny a znamienity« (1): NAdobna á známienita modlitwá w tym Pſalmie LubPs X4.
Iron. (1): A tu pátrzay iáko to nadobnym ſequenſem idzie. Bo s pychy przypada zbytek á obżárſtwo/ á z obżárſtwá záſię co napięknieyſzy klenotek opilſtwo ſproſne á ożrálſtwo. RejZwierc 61.
W charakterystycznych połączeniach: nadobny plastr, posag, warsztat.
»nadobny a pocieszliwy« (1): Nadobne á pocieſzliwe porucżánie wyernego cżłowyeká LubPs aa6v marg.
Synonimy: 1. cudny, piękny, rozkoszny, śliczny, wdzięczny; 2. dobry, znakomity; 3. łagodny, łaskawy.
ES