[zaloguj się]

NADPODSTATNI (1) ai

nadpodstatni, [nadpodstatny].

Oba a jasne; o prawdopodobnie jasne.

Fleksja
sg
m G f Gnadpodstatn(e)j
Anadpodstatni A

sg m A nadpodstatni.[f G nadpodstatn(e)j].

stp, Cn brak, Linde XVI w.

Nadprzyrodzony:

W przeciwstawieniu: »nadpodstatni... powszedni«: Chleb duſzam k obżywieniu/ nád podſtátni niebieſki/ ćiáłom záś k pośileniu/ náſz ten powſzedni źiemſki/ [...] day nam dźiś. ArtKanc M14v.

[Szereg: »nadpodstatny a obżywiájący«: Piſmem ſwiętbym od Bogá nátchnionym y Doktorow ſtárych zdániem vtwirdzeni będąc/ [...] w Imię nádpodſtátney á obżywiáiącey Troyce ſwięthey/ iednomyſlnie wſzyſcy [...] iednym głoſem znáć dawamy. GrzegŻarnPos 1582 609v (Linde).]

Synonimy: nadistny, nadistotny, nadprzyrodzony.

LW