« Poprzednie hasło: [NADYMAJĄCY SIĘ] | Następne hasło: [NADZAMIAR] » |
NADYMANIE (26) sb n
Oba a jasne; teksty nie oznaczają é.
sg | pl | |
---|---|---|
N | nadymani(e) | nadymaniå |
G | nadymani(a) | |
A | nadymani(e) | nadymani(a) |
I | nadymani(e)m |
sg N nadymani(e) (2). ◊ G nadymani(a) (1). ◊ A nadymani(e) (16). ◊ I nadymani(e)m (5). ◊ pl N nadymaniå (1). ◊ A nadymani(a) (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde brak.
nadymanie czego (6): vrina rumiana: maiącza obłocżek rozerwany po wſzytkiey vrinie. [...] znamionuie panowanie wiatrow w żywocie/ k temu nadymanie bokow á nietrawienie żołądka y żył wſzytkich FalZioł V 5v, I 5b, 22a, II 10c, V [4], 9v.
W połączeniach szeregowych (4): Naſienie Oſtowe kamień w nyrkach łamie/ puchliny/ thwardoſci y nadymania roſpądza. FalZioł I 148a, III 36b,V 9v, 16b.
W charakterystycznych połączeniach: nadymanie bokow (3), macice; wielkie nadymanie; czynić (czyniący) nadymanie (5), oddalać (3), odejmować (2), rozpądzać (2), uśmierzać, wzbudzać, wyganiać, znamionować (2).
»nadymanie i wodnocielność« (1): [lawendowa wodka] Nadymanie y wodnocielnoſc wygania FalZioł II 7c.
Synonimy: II. chłuba, duma, nadętość, pycha; III. puchnienie.
Cf NADYMAĆ
KCh