[zaloguj się]
[pdf]

2. NADZIEWAĆ (11) vb impf

Oba a oraz e jasne (Cn e pochylone).

Fleksja
inf nadziewać
indicativus
praes
sg
1 nadziewåm

inf nadziewać (3). ◊ praes 1 sg nadziewåm (7). ◊ part praes aet nadziewając (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XIX w.

Czynić coś pełnym, obfitującym w coś, napełniać; confercire, (in)farcire Mącz, Calep, Cn; differcire Calep, Cn; refercire Modrz, Cn; distendere, effercire, infercire, infulcire, offercire, opimare, saburrare, stipare Cn (11): Mącz 118b [2 r.]; Infarcio ‒ Natikam, nadziewam. Calep 532a, 237a, 322a, 408a.
Zwrot: »nadziewać kiełbasy (a. kiszki)« = (in)farcire farcimina Mącz (4): [kanibale] dźieciom máłym vrzázawſzy cżłonki rodne karmiąc tucżą w koycu iako kury/ ſtárſze dzieći wywnątrzáią nádźiewáiąc kiſzki iedzą BielKron 441; Mącz 118a, 118b; Kiſzki/ ták wołowe iáko y wieprzowe/ y kiełbáſy vmieć nádźiewáć GostGosp 130.
W przen [co czym] (1): Do łágodnych y pochlebnych mow przyſtąpił y ten obycżay/ wſzytkę náſzę mowę racżeniem/ álbo wáſzmośćiámi nádźiewáć [sermonem omnem dignationibus referciendi] ModrzBaz 60.

Synonimy: napełniać, natkiwać, natykać.

Formacje współrdzenne cf DZIAĆ.

Cf NADZIEWANIE, 2. NADZIEWANY

JR