![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [MAMI] | Następne hasło: [MAMIENIE] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MAMIĆ (22) vb impf
-a- (18), -ą- (4).
-å- (17), -a- (1); -å- : -a- KrowObr (7:1).
| inf | måmić | |||
|---|---|---|---|---|
| indicativus | ||||
| praes | ||||
| sg | pl | |||
| 2 | måmicie | |||
| 3 | måmi | måmią | ||
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | måmił |
| imperativus | |
|---|---|
| sg | |
| 3 | niech måmi |
| conditionalis | ||||
|---|---|---|---|---|
| sg | pl | |||
| 3 | m | by måmił | m pers | by måmili |
inf måmić (5). ◊ praes 3 sg måmi (1). ◊ 2 pl måmicie (5). ◊ 3 pl måmią (5). ◊ praet 3 sg m måmił (1). ◊ imp 3 sg niech måmi (1). ◊ con 3 sg m by måmił (2). ◊ 3 pl m pers by måmili (1). ◊ part praes act måmiąc (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.; poza tym XVII(XVIII) w.: momić.
mamić kogo, co (7): Niewſpominam tu nie/ iáko guſlićie Korporały/ Antependya/ obruſy [...] y proſte ludzi mamićie/ powiedáiąc/ iż to wſzyſtko Kryſtus vſtáwił y roſkazał. KrowObr 107v, 202; Ty ſłowá Ewányeliéy ſą rzeczóné: áby iego náſládówcy nie dáli ſye mąmić. BiałKat 298v; ModrzBaz 53v; Z Dopuſzcżenia Bożego może Cżárt/ ocży ludżkie [!] mamić/ ſzkody ludziom cżynić SkarŻyw 36. Cf mamić czym kogo.
mamić kim, czym [= kogo, co] (15): Iákoſz ſie wżdy mowić thák wielkiego y grubego kłamſtwá niewſtydzićie/ iż thák owietzkámi Páná Kryſtuſowymi mámićie y tárguiećie? KrowObr 99v, 58v, 76, 140; BielKron 260v; Repercutere fascinatores, Tym którzi mamią ludźmi odtrąćić ich naukę Mącz 339c, 138b; OrzQuin C3; BiałKat 16, 373v; Nád to obácż zdrádę Antykryſtowę/ iáko zapłáthę vkázuie kiedy iey ieſzcże nie dáią y thym ktorych iſtotnie ieſzcże niemáſz iáwnie mamiąc wſzytkim świátem. GrzegŚm 13, 7; CzechRozm A6, 163v; Iedni żebrzą nieſłuſznie/ y duży y zdrowi/ Chytrzy zá kápturáni mamią ludźmi owi. KlonWor 50.
mamić czym kogo (2): Iako y Paweł S: o Antykryśćie powiáda/ iż tákimi fałſzywymi cudy miał lud mamić. KrowObr 121, 143.
W charakterystycznych połączeniach: mamie lud(zie)(4), oczy, rozumu; cudy mamić, ludźmi (7), owieczkami, panną, światem (2), wykładem; chytrze mamić.
Synonimy: bałamucić, mylić, oszukawać, zwodzić.
Formacje współrdzenne: obmamić, omamić, podmamić, pomamić, wymamić, zmamić.
Cf [MAMIENIE]
AL