« Poprzednie hasło: MĘŻCZYZŃSKI | Następne hasło: MĘŻEĆ » |
MĘŻCZYŹNI (8) ai
-z- (5), -ź- (2), -ż- (1).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | mężczyźni | f | N | mężczyźniå | n | N | |
G | mężczyźni(e)go | G | G | |||||
L | L | L | mężczyźnim |
pl | ||
---|---|---|
A | subst | mężczyźni(e) |
L | mężczyźnich |
sg m N mężczyźni (2) [w tym: BielKron 4 może N pl od mężczyzna]. ◊ G mężczyźni(e)go (1). ◊ f N mężczyźniå (1). ◊ n L mężczyźnim (1). ◊ pl A subst mężczyźni(e) (2). ◊ L mężczyźnich (1).
Sł stp: mężczyznny, mężczyzny, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. mężczyński.
W przeciwstawieniu: »żeński ... mężczyźni« (1): Abowiem ná ten cżás potomkowie Kaimowi ták żeńſki narod iáko męſzcżyźni byli dworni BielKron 4.
»narod, osoba, rodzaj mężczyźni(-a)« = mężczyzna, mężczyźni (1 : 1 : 1): Był też ten obycżay/ iż też káżda oſoba męſzcżyznia byłá popiſana w kſięgi krolewſkie BielKron 9v, 4, 39.
W przeciwstawieniu: »mężczyźni ... żeński« (1): Androgine [...] máią práwe pierśi męſzcżyznie á lewe żeńſkie/ Hermofrodite. BielKron 8.
W przeciwstawieniu: »mężczyżni ... niewieści« (1): Niewiáſtá áby ſie nie vbieráłá w męſzcżyznie ſzáty/ á mąż w niewieſcie. BielKron 36v.
Cf MĘSKI, MĘŻCZYŃSKI, MĘŻNY, MĘŻOW
MM