« Poprzednie hasło: MĘKA | Następne hasło: MĘSKIE » |
MĘSKI (293) ai
męski (277), męzski (10), męśki (3), mężski (2), mężki (1); męzski BartBydg (2); męski : męzski : męśki : mężski : mężki GlabGad (5 : – : – : 1), LibMal (3 : 2), Mącz (40 : – : 3), ModrzBaz (1 : – : – : 1), Calep (9 : 6), LatHar (4 : – : – : – : 1).
-ſ-, -s-, -ſſ-, -ss-, -ſz- (238), -z- (39).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | męski | f | N | męskå, męsk(a) | n | N | męskié |
G | męskiégo | G | męskiéj | G | męskiégo | |||
D | męski(e)mu | D | męski(e)j | D | ||||
A | męski | A | męską | A | męski(e) | |||
I | męskim, męski(e)m | I | męską | I | męskim | |||
L | męskim, męski(e)m | L | męskiéj, męskié | L | męskim, męski(e)m |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | męski(e) |
G | męskich | |
D | męskim | |
A | subst | męski(e) |
I | f | męski(e)mi |
L | męskich | |
inne formy | ||
sg n D skostn - po męsku |
sg m N męski (31). ◊ G męskiégo (25); -égo (2), -(e)go (23). ◊ D męski(e)mu (3). ◊ A męski (16). ◊ I męskim (4), męski(e)m (1) FalZioł. ◊ L męskim (18), męski(e)m (2); -im : -(e)m FalZioł (8 : 2). ◊ f N męskå (18), męsk(a) (3). ◊ G męskiéj (29); -éj (3), -(e)j (26). ◊ D męski(e)j (2). ◊ A męską (11) [w tym: -a (2)]. ◊ I męską (5). ◊ L męskiéj (4), męskié (1) OpecŻyw; -éj (2), -(e)j (2). ◊ n N męskié (15); -é (1), -(e) (14). ◊ G męskiégo (39); -égo (3), -(e)go (36). ◊ A męski(e) (14). ◊ I męskim (4). ◊ L męskim (1), męski(e)m (1) FalZioł (1 : 1). ◊ pl N subst męski(e) (5). ◊ G męskich (16). ◊ D męskim (1). ◊ A subst męski(e) (13). ◊ I f męski(e)mi (1). ◊ L męskich (9). ◊ D sg n skostn po męsku (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- Przymiotnik od „mąż”
- 1. Od znacz. ‘mężczyzna’, też o zwierzętach: samczy
(288)
- a. Będący mężczyzną (64)
- b. Będący częścią ciała mężczyzny lub jego fizjologicznym wytworem (109)
- c. Właściwy mężczyźnie, cechujący go (43)
- d. Którego podmiotem, wykonawcą, bezpośrednim uczestnikiem jest mężczyzna (23)
- e. Na mężczyznę skierowany, którego obiektem, dalszym uczestnikiem jest mężczyzna (3)
- f. Przeznaczony dla mężczyzny, zastrzeżony, dozwolony tylko mężczyźnie, który przystoi, przysługuje mężczyźnie (30)
- g. Określający pełnoletność, dojrzałość wieku mężczyzny (10)
- h. Składający się z mężczyzn (1)
- i. Wzorowany na wyglądzie mężczyzny (4)
- j. [jęz. O rodzaju gramatycznym]
- 2. Od znacz. ‘małżonek’
(2)
- a. Poślubiona mężowi (1)
- b. Wykonywany przez męża (1)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (3)
- 1. Od znacz. ‘mężczyzna’, też o zwierzętach: samczy
(288)
W przeciwstawieniach: »męski ... niewieści; męski narod, potomek ... corka, dziewka, żona« (4): FalZioł IV 29d; roſkazał bábam Zydowſkim/ ktore położnicam ſłużą/ áby káżde dzyecię męſkiego narodu zábiły/ á dzyewkom pokoy dáły. BielKron 27v; iż przyſięgli/ ieſli ná nas bitwy wygráią/ wſzyſtek narod męſki wygubić/ á żony z dziećmi pobráć w niewolą BielSpr 40; Potomká żadnego męſkiego Kázimierz Krol z nią niemiał/ tylko iednę Corkę Helżbietę StryjKron 427.
peryfr. »męska(-i, -e) płeć, narod, rodzaj, osoba, głowa, pogłowie, przyrodzenie, stan« = mężczyzna, mężczyźni; samiec; sexus masculinus Vulg; mas, sexus a. stirps virilis, Mącz [szyk 21 : 10] (17 : 4 : 4 : 2 : 1 : 1 : 1 : 1): gdyż [węgorz] nie ma roznoſci w ſwogim rodzaiu: ani płeć męzka ani niewieſcia w nich może być poznana FalZioł IV 29d, V 51; GlabGad M; RejPs 218; Leop 2.Par 31/19; O biedaſz nam męſkiemu rodzáiowi/ żeſmy iuż przyſzli ná niewieśći ſąd BielKron 318v, 15v, 39, 43; Masculinus, [...] co ku męskiey płći należy. Mącz 210c, 210c, 390d [3 r.], 498c; y dał iemu ſto funtow pieniędzy ná to/ áby they pánny Tárſiey y iedná męſka głowá nie oglądáłá w mieſiącu krom iego. HistRzym 21v; BielSpr 40; WierKróc B; KarnNap A4; SkarŻyw 114, 120, 147, 242; KochJez A4v; KochEpit A3; KochWz 135; ReszPrz 28; Prozno ſie mamy ſpuſzcżáć ná męſkie oſoby/ Iuż oni nie odſtąpią ſwoiey zwykłey proby. BielSjem 3; GostGosp 16; LatHar 96, 679.
»płod, potomek, potomstwo męski(e)« (4 : 2 : 1): BielKron 62v, 212v, 222v; prágnąc áby ie Pan bog płodem męſkim/ z ktoregoby iemu cżeść roſłá/ obdárzyć racżył: powili ſyná Bernárdyná SkarŻyw 458; Ale ten Kázimierz wtory/ gdy bez potomſtwá męſkiego vmárł/ ſkończył ſucceſſią álbo náſlednictwo Krolow Polſkich z narodu Polſkiego od Lechá. StryjKron 452, 427; GosłCast 15.
»(bądź, tak) męski i (abo, jako i, a) niewieści (a. żeński)« (9): FalZioł V 51; LibLeg 11/65v; RejPs 218; GroicPorz ff3v; Androgynos, Który oboygá przyrodzenia yeſt tak męskiego yáko y niewieśćiego. Mącz 9c; KarnNap A4; SkarŻyw 120, 147; ReszPrz 28. [Ponadto w połączeniach niewspółrzędnych 2 r.].
W przeciwstawieniu: »męski ... niewieści« (5): Abowiem Męzka vrina ieſth rumieńſza/ á niewieſcia bledſza y grubſza poſpolicie FalZioł V 1v; GlabGad M; SienLek 25v, 27v, 77.
W charakterystycznych połączeniach: członek [= część ciała] męski(-a, -e), goleń, mocz (2), ręka (2), uryna, włosy (2), ząb.
»nasienie, plemię, siemię męskie« = bilis Calep [w tym: nasienie albo plemię (2)] [szyk 22 : 6] (25 : 4 : 1): Ariſtoteles piſze iż ta riba ktora ieſt ſamiecz: ma pod gardłem ieden cżłonek: w ktorim ma naſienie męzkie FalZioł IV 38d, I 50d, 73d, 87d, 88a, 105c (11); Drugi vrząd ich [nerek] ieſt zachowawać w ſobie ſpermę to ieſt, naſienie albo plemię mężſkie ku rodzeniu cżłowieka potrzebne GlabGad Fv, E2v; Mącz 229a; SienLek 27v, 30v; KuczbKat 30; CzechRozm 155v, 158v, 160v, 163v [2 r.], 164; CzechEp 295; BielSjem 8; Bilis – Siemię meſkię. Calep 130b; WujNT 4; SkarKaz 577a.
»stroje, moszny, jaje męskie« = testiculus BartBydg, Mącz; coleus Mącz [szyk 6 : 2] (4 : 3 : 1): Testiculus, masskye [!] stroye, dicitur a testando, quia testatur hominem esse marem BartBydg 157; Też żyła ktora po łyſcie idzie, rzecżona Zaphena zacięta [...] każdy wrzod/ macicze bolenie, nyrek/ moſzen męzkich, y krzyżow: roztargawa FalZioł V 59, I 92b [2 r.], V 59, 60v; Coleus id est testiculus, [...] Podołek/ yądro w moſznách męskich. Mącz 59c, 452a.
W przeciwstawieniach: »męski ... niewiasta (2), żeński« (3): Abowiem lepſſa ieſt niepráwość męſka/ niżli niewiáſtá ktora dobrze cżyni. Leop Eccli 42/14, Eccli 42/13; żeby wymalował ſłowy dworną pánią/ we wſzythkiey żeńſkiey doſkonáłośći/ thák iáko oni formowáli dworzániná we wſzythkiey doſkonáłośći męſkiey. GórnDworz V2v.
W charakterystycznych połączeniach: doskonałość męska (2), nieprawość, niesłuszność, niewstydliwość, strzymawałość, wola.
W charakterystycznych połączeniach: męska(-i) cirpliwość, ochota, postawa, postępek, rozprawa, rzecz, statek (stateczność) (4), śmiałość (2), umysł.
»męska uroda« (2): Ozdobiłá go cnotá y ſpráwy vczćiwé/ Y przy męſkiéy vrodźie ſerce nielękliwé. KochJez A4v [idem] KochEpit A3.
W przeciwstawieniach: »męski ... boży (2), z Boga (2)« (4): ták ten wtory [Adam, tj. Jezus] muśiał być obycżáiem niebieſkim/ bo z Duchá Bożego nie z naſienia męſkiego/ mocą Bożą nie męſką ſpráwiony CzechRozm 155v, 158v; dał im moc/ áby ſię sſtáli ſynámi Bożymi/ tym [...]: ktorzy nie ze krwie/ áni z woley ćiáłá/ áni z woley męſkiey/ ále z Bogá ſię národźili. LatHar 106, 688.
[Ze względu na płeć] »męski ... niewieści (2), białychgłow, panieński« (4): Kázałeś mi w. m. przypátrzyć ſie ſpráwam niewieſciem/ á męſkim GórnDworz X6; á będzieſz chciał białychgłow zacnych ſpráwy/ z męſkiemi ſztychowáć/ inácżey nie naydzieſz/ iedno iż one w cnothách áni były nigdy/ áni ſą męſzcżyzn podleyſze. GórnDworz Z6, X5v; Wſzákże ia nie ieſtem ten/ ábych ſkokow ábo tańcow ludźiom pobożnym zgołá zábrániáć miał/ by iedno były vcżćiwe/ [...] á ktemu áby były pánieńſkie oſobno á mężſkie oſobno [puellarum seorsim, virorum seorsim], ModrzBaz 55. [Cf e. GórnRozm E4].
W charakterystycznych połączeniach: moc męska(-i, -e) (3), płacz, przyjaźń, sprawa (3), taniec, wejrzenie, wola (3).
W przeciwstawieniach: »męski ... niewieści (2), panieński (2)« (4): Nie ma być zbroiá męſka ná niewieśćie/ nie oblecże ſię teſz mąſz w odzienie niewieśćie BibRadz Deut 22/5; SkarŻyw 13, 178, 185.
W charakterystycznych połączeniach: bot męski(-a, -e), czapka, część, imię, instrument, klasztor (6), odzienie, płaszcz, potrawa, sprawa, suknia (4), szata (6), szubka, ubior, urząd, zbroja.
»męski i panieński« (1): Tám przez trzy látá wćieśni mieſzkáiąc/ potym nábudowáłá klaſztorow męſkich y pánięńſkich SkarŻyw 140. [Ponadto w przeciwstawieniach 2 r.].
»męski i żeński« (1): Budowánie klaſztorow męſkich y żeńſkich. SkarŻyw 140 marg.
W połączeniu szeregowym (1): Dźiękuię tobie zá wćielenie/ národzenie/ dźiećińſtwo/ kwitnącą młodość/ y mężki wiek twoy LatHar 27.
W przeciwstawieniach: »męski(e) lata, stan ... dzieci abo podrosłkowie, w młodości« (2): Ieſzcżeby przyſtoyniey/ żeby dźieći ábo podrosłkowie tákich ſtroiow/ iáko iákich przynęt do cnoty wąbiących [!] vżywáli: ále męſkiemv ſtanowi przyſtoi áby ſię więcey kochał wtem że ſie cżuie wmężnych vcżynkach ModrzBaz 51v; ACzkolwiek Zbáwićiel náſz [...] do vrzędu ſwego około ludzkiego zbáwienia czekał męzkich lat: iednák w młodośći znáki tego dawał/ ná co ſię był vrodźił SkarKaz 42a.
Synonimy: 1.c.α. bitny, dzielny, przeważny, rycerski, sprawny, śmiały, waleczny, wojenny.
Cf MĘŻCZYŃSKI, MĘŻCZYŹNI, MĘŻNY, MĘŻOW, NIEMĘSKI
MM