[zaloguj się]
[pdf]

MIŃCOWNIK (1) sb m

mińcownik, [mincownik].

Fleksja

N sg mińcownik.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (ten sam przykład) – XVII w. s.v. mincarz.

Człowiek trudniący się operacjami pieniężnymi, wymianą pieniędzy lub wypożyczaniem na procent itp., bankier, wekslarz; mensarius, nummularius Mącz: Numularius, Mińcownik/ który nád rozmáyitą monetą śiedźi odmieniáyąć któ chce. Menſarius idem. Mącz 253d; [mincownik/ mensarius, numularius Volck Lll2v].

Synonimy: bankierz, monetarz, monetnik, odmieniacz, stołecznik, wekslarz.

Cf MYŃCARZ

AKtt