[zaloguj się]
[pdf]

MOCZYDŁO (3) sb n

Oba o jasne.

Fleksja
sg pl
N moczydło
A moczydła

sg N moczydło (3). ◊ [pl A moczydła.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVII(XVIII) – XVIII w.

1. Miejsce podmokłe, bagno, trzęsawisko; palus BartBydg (2): palus, kaluza, terra viscosa vel aquam ferrens, mocydlo vel vythok BartBydg 106, 106.
2. To, co bywa moczone; tu: łyko (1): Liber corticis pars interior, Das inwendig baſt Motzydło. Murm 104; [Liber (modczydlo) ... est interior tunica vel pars corticis que ligno adheret Glosy I nr 48/161].
3. [Sztucznie wykopany dół z wodą: Mocżydłá iákowe miewáć dla zágnaiánia gnoiu Cresc 1571 X3, 84.
Szereg: »moczydła albo kałuże«: iże oracżom/ przy tymto mieścu gdźie gnoy chcą cżynić/ potrzebá miewáć mocżydłá álbo iákie káłuże. Cresc 1571 79].

Synonimy: 1. bagno, błoto, kałuża, ługowisko, trzęsawica; 3. doł.

Cf MOCZAR, MOKRADLA, [MOKRADLINA], MOKRADLNIA, MOKRADŁO, [MOKRWA], MOKRZ, MOKRZYNY, MOKRZYSKA

TZ