KAŁUŻA (47) sb
kałuża f (45), kałuż f a. m (2); kałuża : kałuż Calep (3 : 2)
-a- (38), -å- (2); -å- Calag; -a- : -å- Mącz (6 : 1); końcowe a jasne (w tym 2 r. błędne znakowanie).
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
kałuża, kałuż |
kałuże |
G |
kałuże |
kałuż, kałuży |
D |
|
kałużåm |
A |
kałużę |
kałuże |
I |
|
kałużami |
L |
kałuży |
kałużach |
sg N kałuża (14), kałuż (2). ◊ G kałuże (2). ◊ A kałużę (2). ◊ L kałuży (11). ◊ pl N kałuże (1). ◊ G kałuż (3) BielKron, Mącz, LatHar, kałuży (1) CzechEp. ◊ D kałużåm (1). ◊ A kałuże (4). ◊ I kałużami (2). ◊ L kałużach (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
Zagłębienie w ziemi wypełnione wodą pochodzenia deszczowego lub podskórnego; także większy zbiornik wodny;sadzawka;
palus Murm, Mymer1, BartBydg, Mącz, Calag, Calep; lacus Mącz, Calag; lacuna Mącz, Calep; lama Calep, Cn; aquilegium, cisterna Mącz; volutabrum Calep; conceptaculum aquae lutulentae, eluvies, lustrum Cn (47):
Woł gdy wodę w káłuży pił/ Młode żábiętá potłocżył BierEz N4,
Q2;
Murm 22;
Mymer1 6v;
BartBydg 106;
RejWiz 105v;
Leop Is 19/10;
Pothonęło ich w rowiech niemáło w bágniech/ także w káłużách. BielKron 308,
307v,
420;
Compluvius lacus idem fere, Deſzczowy ſtáwek/ káłuża/ która tilko deſzczową wodę ma. Mącz 306d,
13c,
54d,
182c,
274c [2 r.],
300d;
náléyże w ten dół/ wody gęſtéy z gnoynéy kałuże SienLek 176;
Ale ieſliś omieſzkał/ á iuż ſye koniowi rog bárzo śćieśnił/ muśiſz mu dół vkopáć/ co by wnim ſtać mógł po koláná vdźiáłayże w onym dole tákową káłużę SienLek 176v;
Ieden z morzá ná deſzcżce wypłynie/ á drugi w káłuży po koláná vthonie. RejAp 128;
RejZwierc 209;
Pod Seną w Awiniowſkiéy káłuży/ ná dwu piędźi od śiebie/ dwie źrzodle záraz wypadáią Oczko 4;
Bywáią też y w gorący rok ná polách/ á zwłaſzczá Podolſkich/ ługi/ y ták złe káłuże/ że bydło vmarzaią. Oczko 26,
A4,
11,
17;
Calag 376b;
StryjKron 437,
442;
Ná polách Demogorgonowych/ Y ná nowinách Herebowych/ Przędźiecie len śiany/ mocżony w káłuży KlonŻal C4v;
WerGośc 216;
Volutabrum – Kałuz. Calep 1139b,
102b,
577b,
579a,
[749]b;
GosłCast 53;
Ieźioro wiecżne ieſt/ á káłużá wyſycha. KlonFlis H5v.
W charakterystycznych połączeniach: kałuża błotna, ciepliczna, gnojna, niecudna, smrodliwa, zła; kałuża po kolana.
Wyrażenia: »kałuża siarczana« (
1):
bo kto ſye przypátrzy káłużam śiárczáném/ albo gdźie tłuſtość iáka ćieplice grzeie/ naydźie tho/ że ná dnie ſye zśiáda Oczko 17v.
»kałuża wodna« (1): Iż ón obráca kámięnié w kałuże wodné Oczko 9.
W przen (1): modlitwą ſię z plugáwych káłuż niezmiernego tyráńſtwá ſwego/ potężnie wyważał. LatHar +3.
Przen: Herezja, fałszywa nauka (5):
ták iż mędzy [!] ſtártymi káłużámi álbo zręmby/ kthore wody nyemáyą/ trudno może być wyrozumyano/ gdźye yeſt zdroy zápyeczętowány [...] (o práwym koſcyele y o práwey náuce krzeſciyáńſkyey to rozumye) KromRozm III O3;
Ktemu że ſię rzecż tá od nich prowádźi nie z właſnego ſłowá Bożego źrzodeł żywych/ ále z káłuży ſmrodliwych Filozofow pogáńſkich CzechEp 259,
70;
WujNT 417;
PowodPr 12.
W charakterystycznych połączeniach: kałuża plugawa, smrodliwa, stara.
a. Brud, gnój (1): A pod łożem káłuże/ pyerza pełno wſzędy/ Ze do páńſkiey łożnice/ mogłby iść w oględy. RejZwierz 140.
Synonimy: a. błoto, gnoj, kał, nieczystość, plugastwo, plugawość.
Cf KALEŃ, KALICA, KALISKO, KALISZCZE, [KAŁUŻYSKO]
MM